Метеор (ракета)

Ракетата Метеор 1

Метеор е ознака на серии на полски звучни ракети. Ракетите Метеор биле изградени помеѓу 1963 и 1974 година.

Метеор била двофазна метеоролошка ракета, со употреба на цврсто гориво, конструирано за истражување на горните слоеви на копнена атмосфера, исто така, да истражува за насоките и силите на ветровите од 18 до повеќе од 50 километри над површината на Земјата. Овие ракети биле дизајнирани од полски инженери од Институтот за авијација во Варшава (меѓу нив бил и професорот Јацек Волцевски и инженерот Адам Обиџиски) и биле произведени од фабриката ВЗК-Мјелец.

Историја[уреди | уреди извор]

Првото место за лансирање на звучните ракетите во Полска било Блендовската пустина, каде од 1958 до 1963 година биле лансирани ракети од различни типови; меѓу другите РД и Раско. За време на летот, бил спроведенбиолошки експеримент со претходно обучени две бели глувци (ракетата РМ-2Д достигнала надморска височина од 1580 метри).

Од 1965 до април 1970 година, ракетите Метеор-1 биле лансирани од “вселенското пристаниште“ сместено 5 км од градот Устка . Оваа програма била продолжена до 1974 година, кога ракетите се оддалечувале од областа на експерименталниот центар основан во текот на годините на Втората светска војна, сместен на западната страна на градот Леба. Во моментов, тој е во музејот (почетното место со рампата и радарските бази).

Имало 224 летови на ракетни серии „Метеор-1“ (вклучувајќи прототипи). Вредните податоци како метеоролошки така и поврзани со ракетни техники биле пронајдени како резултат на овие истражувања.

„Метеор-1“, „метеор-2Х“ и „метеор 2К“ (најголемата цивилна ракета развиена во Полска) биле ракети со една фаза. „Метеор 3“ беше двостепена ракета, развиена од „Метеор 1“.

	Метеор 1	Метеор 2H	Метеор 2К	Метеор 3
максимална височина	40 км	68 км	100 км	65 км
потисок на полетување	14 kN	24 кн	52 кн	14 кн
пречник	12 см	35 см	35 см	12 см
должина	2,5 м	4,5 м	4,3 м	4,3 м

Метеорски ракети биле лансирани од Леба и Устка . Пет метеорски ракети мисии биле спроведени околу 1970 година од Зингст, во поранешна Источна Германија. Програмата за летови на Метеор-2 била завршена во текот на истата година, кога Полска започна да учествува во истражувањето на Интеркосмос, користејќи ги Вертикалните ракети.

Метеор-1[уреди | уреди извор]

Еднофазната, но ракетата со две единици наречена „Метеор-1“ имала должина од 2470 мм и почетна маса од 32.5 килограми. Летот траел 80 секунди и достигнувал врвот во височина од 36,5 км. Моторот се палел за 2-3 секунди и достигнал максимална брзина од 1100 метри во секунда. Во 1965 година лансирани биле 6 ракети од типот „Метеор-1“ и по овој пат: 12 во 1966 година, 40 во 1967 година, 45 во 1968 година, 36 во 1969 година, 34 во 1970 година и 4 во 1971 година.

Испуштањето на металните диполи било ослободено од ракетите и овој материјал подоцна бил набљудуван на радарите. Тоа била основата на деривација на јачината на ветровите во стратосферата и насоките на ветровите во истиот атмосферски слој. После експериментите спроведени во годините 1965-1966 година, за време на „Годината на тивкото сонце“, цикличен шаблон на варијација во случај на насоки на овие атмосферски текови бил заклучен.

Метеор-2[уреди | уреди извор]

Еднофазниот „Метеор-2К“ бил најнапредната верзија на ракетата Метеор. На 7 октомври 1970 година лет бил одржан и достигнал височина од 90 километри. Оваа ракета се користела како озвучување на јоносферата, достигнувајќи го нивото на границата помеѓу слоевите Д и Е. Биле реализирани 10 летови од оваа верзија, кога биле направени мерењата на температурата. Должината на ракетата била 4,5 метри, а некои биле подолги од англиската ракета Петрел (во служба од 1968 година). „Метеор-2“ не била произведена во серија. Цената на овој прототип на ракетата била осум пати поголема отколку за копирањето на „Метеор-1“. Тежината на корисни полнење, во облик на сондата за обновување „RAMZES“, била 10 килограми.

Метеор-3[уреди | уреди извор]

Двофазната ракета наречена „Метеор-3“ била развиена верзија на „Метеор-1“. Опсегот на летот бил зголемен и ракетата се здобила со можност за лансирање на неколку испуштања на диполи. Можела да достигне на височини помеѓу 67 и 74 километри. Разгледана била идејата за проектот „С“ за верзија. Овој модел би можел да биде лансиран од рамка на авион, околу 5 километри над површината.

Метеор-4[уреди | уреди извор]

Ракетата „Метеор-4“ имала десет пати повеќе потисок од „Метеор-2“. Оваа верзија можела да достигне над 100 километри. Според дизајнот, оваа ракета била подолга од 5 метри и ја имала почетната вкупна маса од 407 кг со корисна тежина од 10 килограми. На 175 секунди од летот, таа ќе достигнела височина од 120 километри.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]