Мелдред
Мелдред ― лик кој се појавува во книжевните извештаи за послеримска Британија. Тој е идентификуван како поглавар во дел од она што сега е јужна Шкотска во периодот во 6-тиот век. Текстот од дванаесеттиот век упатува на ситен крал по име Мелдредус кој владеел во Твидејл.[1] Селото Дрaмелaр во Пиблшир можеби го добило своето име од него, а неговото седиште можеби било тврдината на замокот Тинис.[2] Тој е интересен како лик во изворните текстови на кои се засноваат артурските романси и потенцијално првиот именуван политички водач поврзан со шкотските граници во послеримскиот период.
Смртта на Лајлокен[уреди | уреди извор]
Во „Животот на Мерлин Силвестрис“ (Vita Merlini Silvestris),[1] изворен текст од дванаесеттиот век за книжевниот лик Мерлин, Мелдред се прикажува како заробувачот на Лајлокен, воин толку трауматизиран од обемот на колежот на кој сведочи во битката кај Арфдерид (Артурет) во 573 година дека тој се повлекува во Големото каледонско дрво, каде што живее како див човек. Лудилото на Лајлокен го обдарува со дарот на пророштво, а Мелдред го држи заробен во неговата тврдина во Драмелер со надеж дека ќе извлече пророштва кои ќе може да ги искористи во своја полза. За време на преговорите за неговото ослободување, Лајлокен го привлекува вниманието на листот фатен во утробата на кралицата, за кој тој тврди дека е доказ за задачата со нејзиниот љубовник во градината на кралот. Лајлокен го обезбедува неговото ослободување, но кралицата му се одмаздува затоа што ја открила нејзината афера со тоа што договорила да го убијат од заседа и да го убијат банда овчари. Мелдред го погребал Лајлокен во дворот на црквата источно од неговата тврдина, блиску до местото каде што Поусејл Брн се приклучува на реката Твид.
Малдред од Алердејл[уреди | уреди извор]
Книжевниот Мелдред на Артуровата романса од шестиот век можеби бил вдахнат од многу подоцнежна историска личност, единаесеттиот век Малдред (галски: Máel Doraid) од Алердејл, наведен од „За опсадата на Дурам“ „De obsessione Dunelmi“ како син на тејнот Кринан, веројатно Кринан, игумен на Данкелд, што ќе го направи помлад брат на кралот Данкан I Шкотски. Малдред и неговата сопруга Елдгит, ќерка на Ухтред Храбриот и внука на кралот Етелред Неподготвениот, биле родители на Госпатрик, грофот на Нортумбрија и родоначалник на данбарските грофови.[3]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 MacQueen, W. and MacQueen, J. (eds.), (1989), Vita Merlini Sylvestris, in Scottish Studies 29, pp. 77 - 93, at 81
- ↑ Clarkson, T. (2016), Scotland's Merlin: A Medieval Legend and its Dark Age Origins, Birlinn, Edinburgh ISBN 978-1-906566999
- ↑ McGuigan, Neil (2021), Máel Coluim II 'Canmore': An Eleventh-Century Scottish King, John Donald, Edinburgh, pp. 74 - 79, ISBN 9781910900192