Маерово зајачко уво
| Маерово зајачко уво Bupleurum mayeri | |
|---|---|
| Научна класификација | |
| Царство: | Растенија |
| Нерангирано: | Скриеносеменици |
| Нерангирано: | Евдикоти |
| Ред: | Штитовидни |
| Семејство: | Штитоцветни |
| Род: | Зајачко уво |
| Вид: | B. mayeri |
| Научен назив | |
| Bupleurum mayeri Micevski, 1990 | |
Маерово зајачко уво (науч. Bupleurum mayeri) — локален македонски флористички ендемит од планината Галичица, од семејството Штитоцветни, опишан од академик Кирил Мицевски.[1]
Опис[уреди | уреди извор]
Едногодишно голо растение, 5-8 (10) cm високо. Стеблото четириаглесто, речиси неразгрането или страничните гранчиња многу куси, прилегнати кон стеблото, многу покуси од листовите во чии пазуви се развиле. Ниско растение, 5-8-10цм високо, целото со црвеникави и речиси приседнати штитчиња во пазувите на листовите, а штитчињата со 1-3 цвета
Листови[уреди | уреди извор]
Листовите црвеникави, линејни од линејно-ланцетни, 20-25 mm долги, 2 mm широки, со 3 жили (во основата со 5), на врвот заострени, по работ многу ситно напилени, во основата приседнати и со својата оснва го обвиваат стеблото. Штитовите во пазувите на листовите речиси приседнати, а терминалните со малку подолги дршки. Терминалните штитови со 2-3 штитчиња кои се со дршки со различна должина, а страничните штитови со 1-2 штитчиња. Брактеите 3, ланцетни, со 3 жили, црвеникави. Штитчињата со 1-3 цвета; брактеолите 3 или 5, ланцетни, на врвот запилени, црвеникави, долги колку плодовите или малку подолги од нив. Венечните ливчиња розеникави.
Плод[уреди | уреди извор]
Плодот долгнавест, а секое надолжно ребро завршува со тесно крилце.[2]
Екологија[уреди | уреди извор]
На варовничките камењари, околу 1600м.[3]
Распространетост[уреди | уреди извор]
Познат само за планината Галичица. [4]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Bupleurum mayeri Micevski
- ↑ Micevski, Razprave IV Razreda Slov. Akad. Znan. Umet. 31 (12):181 (1990)
- ↑ Micevski, Razprave IV Razreda Slov. Akad. Znan. Umet. 31 (12):181 (1990)
- ↑ Micevski, Razprave IV Razreda Slov. Akad. Znan. Umet. 31 (12):181 (1990)