Гротото на Нептун

Од Википедија — слободната енциклопедија
Скалите што водат до пештерата.
„Играчот на органи“ - феномен Пареидолија во грото

Гротото на Нептун е пештера со сталактити во близина на градот Алгеро на островот Сардинија, Италија. Пештерата била откриена од локални рибари во 18 век и оттогаш се развила во популарна туристичка атракција. Гротото го добило името по римскиот бог на морето, Нептун.

Преглед[уреди | уреди извор]

Влезот во Гротото лежи само околу еден метар над нивото на морето во подножјето на карпите Капо Кача високи 110 метри и затоа пештерата може да се посети само кога водите долу се мирни. Била пресечена собскалила во карпата во 1954 година, таа води од паркингот на врвот на карпата до влезот. Пештерата е исто така достапна преку кратко патување со брод од пристаништето Алгеро, овие патувања се организираат на час во текот на летото, но поретко во текот на пролетта и есента. Во близина се наоѓаат уште две пештери, „Зелената пештера“, која не е отворена за туристи и Гротата ди Риками, до која е достапна само од морето. Под вода наоколу има многу големи подводни морски пештери, рај за љубителите на нуркањето, поголема и најпозната е пештерата Нерео, која секоја година ја посетуваат илјадници нуркачи.

Се проценува дека комбинираната должина на пештерата е околу 4 километри, но само неколку стотици метри се достапни за јавноста. Внатре има пасуси од осветлени сталактитни и сталагмитни формации и 120 метри долго солено езеро, кое е на ниво на морето. Пештерата некогаш била живеалиште за медитеранската монашка фока, која исчезнала во областа.

Туризам[уреди | уреди извор]

На туристите кои го посетуваат Гротото на Нептун им се даваат тури со водичи кои обезбедуваат информации за пештерата на италијански и англиски јазик и се водат во една датотека низ осветлена патека. Посетата трае еден час. Гротото е многу посетено, а за време на шпицот на туристичката сезона во август, може да собере околу 200 луѓе истовремено.

Гротото на Нептун бил искористен како сет за филмот Остров на рибите, снимен во летото 1978 година. Околу два месеци Гротото се трансформирал во џиновски сет. Во научно-фантастичниот филм глумела Барбара Бах, а била под режисерската палка на Серџо Мартино.