Британско антарктичко истражување

Од Википедија — слободната енциклопедија
Британско антарктичко истражување
КратенкаБАИ
Основана1962
Правен статусВладина организација
ЦелНаучни истражувања во Антарктик, Арктик и сродни региони
СедиштеКембриџ, Кембриџшир, Англија
РегионОбединето Кралство
ДиректорЏејн Франсис
Буџет£48,053,000 (2011–12)[1]
Вработени400+ персонал
Мреж. местоbas.ac.uk Уредете го ова на Википодатоците

Британското антарктичко истражување (БАИ) — национален институт за поларни истражувања на Обединетото Кралство. Има двојна цел, да спроведе поларна наука, овозможувајќи подобро разбирање на глобалните прашања и да обезбеди активно присуство на Антарктикот во име на Обединетото Кралство. Тој е дел од Советот за истражување на природната средина (СИПС). Со над 400 вработени, БАИ презема активна улога во работите на Антарктикот, управувајќи со пет истражувачки станици, еден брод и пет авиони во двата поларни региони,[2] како и решавање на клучните глобални и регионални прашања. Ова вклучува заеднички истражувачки проекти со над 40 универзитети во Обединетото Кралство и повеќе од 120 национални и меѓународни соработки.

Откако се обликувала од активностите за време на Втората светска војна, била позната како Истражување за зависностите од Фолкландските Острови до 1962 година.

Историја[уреди | уреди извор]

Операцијата „Табарин“ била мала британска експедиција во 1943 година за воспоставување трајно окупирани бази на Антарктикот. Тоа претставувало заеднички потфат на Адмиралитетот и Колонијалната канцеларија. На крајот на војната бил преименуван во Истражување за зависностите од Фолкландските Острови (ФИДС) и целосната контрола била предадена на Колонијалната канцеларија. Во тоа време имало четири станици, три зафатени и една ненаселена. До моментот кога ФИДС бил преименуван во Британско антарктичко истражување во 1962 година, биле воспоставени 19 станици и три засолништа.[3]

Во 2012 година, матичното тело, СИПС, предложил спојување на БАИ со друг институт, Национален центар за океанографија во Саутемптон.[4] Ова се покажало како контроверзно, и откако Комитетот за наука и технологија на Долниот дом се спротивставил на потегот [5], планот бил отфрлен.[6] Од април 2018 година, СИПС е дел од истражувањето и иновациите во Обединетото Кралство.[7]

Директори[уреди | уреди извор]

Во 1956 година, научното биро на ФИДС и задната база на ФИДС биле комбинирани во единствена канцеларија на ФИДС во Лондон, со директор за првпат одговорен за целата операција во Лондон.[8]

  • 1956 (1956) Рејмонд Пристли: [9]
  • 1958 (1958) Вивијан Фукс: [10]
  • 1973 (1973) Ричард Лавс: [11][12][13][14]
  • 1987 (1987) Дејвид Древри: [15][16]
  • 1994 (1994) Бери Хејвуд: [17]
  • 1998 (1998) Крис Рапли: [18]
  • 2007 (2007) Ник Овенс: [19][20]
  • ноември 2012 - септември 2013 Алан Роџер: [21]
  • октомври 2013 Џејн Франсис: [21][22][23]

Истражувачки станици[уреди | уреди извор]

Антарктик[уреди | уреди извор]

БАИ оперира со пет постојани истражувачки станици на Британската Антарктичка Територија :

Од овие истражувачки станици, единствено Ротера има екипаж во текот на целата година.[24] Пред 2017 година Халеј исто така била отворена во текот на целата година.[25]

  • Ротера
    Ротера
  • Халеј V[26]
    Халеј V[26]

Јужна Џорџија[уреди | уреди извор]

БАИ, исто така, работи со две постојани бази на Јужна Џорџија:

  • Истражувачка станица „Крал Едвард Поинт“ во Точката Крал Едвард
  • Истражувачка станица Берд

Други[уреди | уреди извор]

Седиште на БАИ

Седиштето на БАИ е во универзитетскиот град Кембриџ. Овој објект обезбедува канцеларии, лаборатории и работилници за поддршка на научните и логистичките активности на Антарктикот.[27]

BAИ исто така управува со истражувачката станица Ny-Ålesund. Ова е истражувачка база на Арктикот сместена во Ни-Алесунд на норвешкиот остров Шпитсберген.[28]

Опрема[уреди | уреди извор]

Бродови[уреди | уреди извор]

RRS Сер Дејвид Атенборо во Ливерпул

Од 2021 година, Истражувањето оперира со еден брод, Сер Дејвид Атенборо, за поддршка на истражувачките операции на Арктикот и Антарктикот и друга логистичка работа.[29] Ги заменил бродовите Џејмс Кларк Рос и Ернест Шеклтон, кои биле продадени во 2021 година и вратени на своите сопственици во 2019 година, соодветно. Првично, Адмиралитетот обезбедил поддршка за бродовите. Во 1947 година Survey го купил нивниот прв брод, кој бил именуван Џон Биске, а во 1953 година на истиот брод му бил доделен статус на Кралски истражувачки брод.[30][31]

Бродовите заминуваат од Обединетото Кралство во септември или октомври секоја година и се враќаат во Обединетото Кралство следниот мај или јуни. Во текот на зимата на Антарктикот, пловните објекти се подложени на реконструкција, но во овој период се користат и на други места.

Цивилните бродови со кои управува БАИ се надополнети со можностите на ледениот патролен брод на Кралската морнарица што оперира во истите води. До 2008 година тоа бил HMS Endurance, мразокршач од класа 1A. Двата хеликоптери Lynx на Endurance му овозможиле на персоналот на БАИ да стигне до оддалечените теренски места до кои авионите не можеле да пристапат.[32] Сепак, катастрофалната несреќа од поплави го оставил Ендјуранс сериозно оштетен, а негова замена била набавена дури во 2011 година. HMS Протектор, првпат бил распореден на Антарктикот во ноември 2011 година.[33]

Авиони[уреди | уреди извор]

врска=//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b8/VP-FBC (21037920214).jpg/220px-VP-FBC (21037920214).jpg

БАИ управува со пет авиони како поддршка на својата истражувачка програма на Антарктикот. Употребените летала се направени од де Хавиленд Канада и се состојат од четири де Хавиленд Канада DHC-6 Твин Отер и една Даш 7 (од август 2019 година).[34] Авионите се одржуваат од Rocky Mountain Aircraft во Спрингбенк, Алберта, Канада. Во текот на летото на Антарктикот, авионите се сместени во базата Ротера, која има писта од 900 метри со чакал. За време на антарктичката зима, условите го спречуваат летањето и авионот се враќа во Канада.[35]

Поголемиот Dash 7 врши редовни шатл-летови помеѓу аеродромот Порт Стенли на Фолкландските Острови или Пунта Аренас во Чиле и базата Ротера. Исто така, работи до и од ледената писта во базата Скај Блу. Помалите де Хавиленд Канада се опремени со скии за слетување на снег и мраз во оддалечените области и работат надвор од базите во Ротера, Фосил Блаф, Халеј и Скај Блу.[35]

Наоди[уреди | уреди извор]

RRS Ернест Шеклтон кон надвор од Портсмут, 12 ноември 2008 година.

Во 1985 година, Британското антарктичко истражување ја открила дупката во озонската обвивка над Антарктикот. Наодот го донел тим од тројца научници од БАИ: Џо Фарман, Брајан Гардинер и Џонатан Шанклин. Нивната работа била потврдена со сателитски податоци и дочекана со загриженост ширум светот.[36]

Во јануари 2008 година, тим од британски научници од Антарктичкото истражување, предводени од Хју Кор и Дејвид Вон, известиле дека пред 2.200 години, вулкан еруптирал под ледената покривка на Антарктикот (врз основа на воздушно истражување со радарски слики). Најголемата ерупција во последните 10.000 години, вулканската пепел е пронајдена наталожена на површината на мразот под Хадсоновите Планини, во близина на Пајнајлендовиот Ледник.[37]

Во 2020 година, тимот известил дека колониите на царските пингвини на Антарктикот се речиси 20% побројни отколку што се мислело, а новите откритија биле направени со помош на технологија за сателитско мапирање.[38][39]

Колекција на поларни слики[уреди | уреди извор]

БАИ води онлајн колекција на поларни слики која вклучува слики од научни истражувања на половите, логистичките операции и континентот и неговиот див свет. Колекцијата на слики ја води британскиот снимател и фотограф Пит Бактроут, кој го посетил континентот единаесет пати во текот на неговите 24 години работа за БАИ. Неговата работа е видена во весниците и на телевизија ширум светот.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Business Plan 2011“ (PDF). British Antarctic Survey. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-07-04. Посетено на 3 September 2012.
  2. ↑ „BAS Vision and Mission“. British Antarctic Survey. Посетено на 30 March 2021.
  3. ↑ „British Research Stations and Refuges – History“. British Antarctic Survey. Посетено на 30 March 2021.
  4. ↑ McKie, Robin (29 September 2012). „Antarctic research at risk as government cuts back on science“. The Observer. Посетено на 4 November 2012.
  5. ↑ „Think again on British Antarctic Survey merger say Science and Technology Committee“. UK Parliament Website. 31 October 2012. Посетено на 4 November 2012.
  6. ↑ Carrington, Damian; McKie, Robin (4 November 2012). „Research boss Wingham in trouble over British Antarctic Survey claim“. The Observer. Посетено на 4 November 2012.
  7. ↑ „Who we are“. UK Research and Innovation. Посетено на 30 March 2021.
  8. ↑ Fuchs, Sir Vivian E. (1982). Of Ice and Men. The Story of the British Antarctic Survey 1943-1973. Anthony Nelson.
  9. ↑ BAS (1980). British Antarctic Survey Annual Reports 1972-75. BAS. стр. obituary.
  10. ↑ BAS (1980). British Antarctic Survey Annual Reports 1972-75. BAS. стр. Sep 1973.
  11. ↑ BAS (1980). British Antarctic Survey Annual Reports 1972-75. BAS. стр. Sep 1973.
  12. ↑ BAS (1987). British Antarctic Survey Annual Report 1986-87. BAS.
  13. ↑ Roberts, Brian (January 1974). „New director of the British Antarctic Survey: Dr R.M. Laws“. Polar Record. 17 (106): 49. doi:10.1017/S0032247400031375.
  14. ↑ „Laws Prize 2012“. British Antarctic Survey Club. Архивирано од изворникот на 9 October 2012. Посетено на 4 November 2012.
  15. ↑ „Professor David J Drewry“. Anglia Ruskin University. Архивирано од изворникот на 24 February 2012. Посетено на 4 November 2012.
  16. ↑ BAS (1987). British Antarctic Survey Annual Report 1986-87. BAS.
  17. ↑ BAS (1999). British Antarctic Survey Annual Report 1997-98. BAS. стр. Career of retiring director.
  18. ↑ Randerson, James (31 August 2007). „Profile: Chris Rapley“. The Guardian. Посетено на 4 November 2012.
  19. ↑ „New Director for the British Antarctic Survey“. British Antarctic Survey. Архивирано од изворникот на 2012-07-05. Посетено на 4 November 2012.
  20. ↑ „NOC welcomes Nick Owens appointment as SAHFOS Director“. National Oceanography Centre. 10 May 2012. Посетено на 4 November 2012.
  21. ↑ 21,0 21,1 „British Antarctic Survey has a new director: climate expert Professor Jane Francis“. Merco Press. 2013. Архивирано од изворникот на 23 October 2014. Посетено на 23 October 2014.
  22. ↑ „The BAS Executive Team“. bas.ac.uk.
  23. ↑ „BAS PSPE Organisation 28 November 2012“ (PDF). antarctica.ac.uk. Архивирано од изворникот (PDF) на 2015-07-06. Посетено на 2022-09-30.
  24. ↑ Blake, David (September 2005). „Extreme Engineering“. Ingenia (24). Архивирано од изворникот на 2 October 2011. Посетено на 28 March 2010.
  25. ↑ Patrick Sawer (5 Dec 2015). „The ice station that needs saving from the abyss“. The Telegraph. Архивирано од изворникот на 12 January 2022. Посетено на 11 Nov 2018.
  26. ↑ „Research Stations in Antarctica“. British Antarctic Survey. Посетено на 31 December 2007.
  27. ↑ „BAS Cambridge“. British Antarctic Survey. Архивирано од изворникот на 2007-10-05. Посетено на 31 December 2007.
  28. ↑ „Ny-Ålesund Arctic Research Station“. British Antarctic Survey. Архивирано од изворникот на 23 December 2007. Посетено на 2 January 2008.
  29. ↑ „Research ships“.
  30. ↑ „History of BAS ships“.
  31. ↑ „MV/RRS John Biscoe (1)“.
  32. ↑ „HMS Endurance – Ice Patrol Vessel“. British Antarctic Survey. Архивирано од изворникот на 7 June 2011. Посетено на 31 December 2007.
  33. ↑ „Protector sails on her debut voyage to the ice“. Royal Navy. Архивирано од изворникот на 2 December 2011. Посетено на 1 December 2011.
  34. ↑ „Global Airline Guide 2019 (Part One)“. Airliner World (October 2019): 13.
  35. ↑ 35,0 35,1 „Aircraft in Antarctica“. British Antarctic Survey. Архивирано од изворникот на 29 January 2008. Посетено на 31 December 2007.
  36. ↑ „The Ozone Layer“. British Antarctic Survey. 18 May 2015. Посетено на 30 November 2015.
  37. ↑ Black, Richard (20 January 2008). „Ancient Antarctic eruption noted“. BBC News. Посетено на 28 March 2010.
  38. ↑ „Throng of new penguin colonies in Antarctica spotted from space“. The Guardian. 5 August 2020. Посетено на 5 August 2020.
  39. ↑ „Scientists discover new penguin colonies from space“. British Antarctic Survey. 5 August 2020. Посетено на 5 August 2020.

Понатамошно читање[уреди | уреди извор]

  • „History of BAS Research Stations“. British Antarctic Survey, history. Посетено на 25 March 2021.
  • Bingham, E. W. (1947). „The Falkland Islands Dependencies Survey, 1946-47“. Polar Record. 5 (33–34): 27–39. doi:10.1017/S0032247400037165.
  • Bryan, Rorke (2011). Ordeal by Ice: Ships of the Antarctic. Seaforth Publishing.
  • Dudeney, J. R.; Walton, D. W. (2012). „From Scotia to Operation Tabarin - Developing British Policy for Antarctica“. Polar Record. 48 (4): 1–19. doi:10.1017/S0032247411000520.
  • Fogg, G. E. (1992). A History of Antarctic Science. Cambridge University Press.
  • Fuchs, V. E. (1951). „The Falkland Islands Dependencies Survey, 1947-50“. Polar Record. 6 (41): 7–27. doi:10.1017/S0032247400040894.
  • Fuchs, Sir Vivian E. (1973). Evolution of a Venture in Antarctic Science - Operation Tabarin and the British Antarctic Survey in Frozen Future edited by Lewis, R. S. and Smith, P.M. New York: Quadrangle Books. стр. 234–239.
  • Haddelsey, S. (2014). Operation Tabarin: Britain's Secret Wartime Expedition to Antarctica, 1944–46. Stroud: History Press. ISBN 9780752493565.
  • Headland, Robert K. (2020). A Chronology of Antarctic Exploration. Cambridge University Press.
  • James, D. P. (1949). That Frozen Land. Falcon Press.
  • Pearce, Gerry (2018). Operation Tabarin 1943-45 and its Postal History. ISBN 978-1-78926-580-4.
  • Robertson, S. C. (1993). Operation Tabarin. BAS. Information booklet produced for 50th anniversary.
  • Walton, Kevin; Atkinson, Rick (1995). Of Dogs and Men: Fifty Years in the Antarctic. Illustrated Story of the Dogs of the British Antarctic Survey. Images (Booksellers & Distributors) Ltd. ISBN 1-897817-55-X.
  • Wordie, J. M. (1946). „The Falkland Islands Dependencies Survey, 1943-6“. Polar Record. 4 (32): 372–384. doi:10.1017/S0032247400042479.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Британско_антарктичко_истражување&oldid=4983678“