Сирочани
| Сирочани Λεύκη | |
|---|---|
  Сирочани | |
|
Местоположба во областа   Сирочани | |
| Координати: 40°18′N 21°12′E / 40.300° СГШ; 21.200° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Западна Македонија |
| Округ | Кожански |
| Општина | Горуша |
| Општ. единица | Цотил |
| Надм. вис. | 770 м |
| Население (2021)[1] | |
| • Вкупно | 18 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Сирочани или Сирхан (грчки: Λεύκη, Левки; до 1927 г. Σαρότσανη, Сароцани[2]) — село во Населичко, Егејска Македонија, денес во општината Горуша на Кожанскиот округ во областа Западна Македонија, Грција. Населението брои 18 жители (2021).
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во областа Населица, на 20 км западно до градот Лапчишта и околу 16 км северозападно од селото Цотил, во падините на планината Горуша, на надморска височина од 770 м.[3]
Историја[уреди | уреди извор]
Во Отоманското Царство[уреди | уреди извор]
По името на селото се гледа дека првично било македонско. Во ХІХ век Сирочани било грчко село во Населичката каза на Серфиџенскиот санџак.
Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900, во Сирочани живееле 210 Грци-муслимани (Валахади).[4]
На етничката карта на Костурското братство од 1912 г. Сирчани е означено како грчко село.[5]
Во Грција[уреди | уреди извор]
По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор, кога броело 255 жители. Нивниот број во 1920 г. се намалил на 205.[3]
Во 1923 г. населението е иселено во Турција по сила на Лозанскиот договор и на негово место се доведени Грци од Понд. На нивно место се населиле 44 бегалски семејства (вкупно 160 бегалци), така што селото станало бегалска населба.[3]
Во 1927 г. името на селото било променето во Левки (Λεύκη).[2]
Стопанство[уреди | уреди извор]
Населението одгледува жито, компири, тутун и други земјоделски производи, а внимание му посветува на сточарството.[3]
Население[уреди | уреди извор]
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | — | 132 | 128 | 80 | 69 | 19 | 22 | 11 | 18 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Селото припаѓа на општинската единица Цотил со седиште во истоименото село, која припаѓа на поголемата општина Горуша, во округот Кожани. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Лихнадес, во кој влегува и истоименото село.
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
Цркви
- Црква „Св. Никола“
- Црква „Св. Димитриј“ — изградена во 1976 г.[6]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ 2,0 2,1 „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 31 јули 2023.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 347.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 273. ISBN 954430424X.
- ↑ Костурско. Софија: Издание на Костурското братство. 1940.
- ↑ „Ιεροί Ναοί του Αγίου Νικολάου στο Βόιο“. Το Βόιον. Архивирано од изворникот на 2015-01-03. Посетено на 9 мај 2024.
| ||||||||||||||||||||||||||