Хорхе Иљуека
| Хорхе Иљуека | |
|---|---|
| Претседател на Генералното собрание на Обединетите нации | |
| На должноста 1983–1984 | |
| Претходник | Имре Холај |
| Наследник | Пол Лусака |
| Претседател на Панама | |
| На должноста 13 февруари 1984 – 11 октомври 1984 | |
| Потпретседател | Карлос Озорес (1984) |
| Претходник | Рикардо де ла Есприеља |
| Наследник | Николас Ардито Барлета Ваљарино |
| Потпретседател на Панама | |
| На должноста 1982–1984 | |
| Претходник | Рикардо де ла Есприеља |
| Наследник | Карлос Озорес |
| Лични податоци | |
| Роден(а) | Хорхе Енрике Иљуека Сибаусте 17 септември 1918 Панама, Панама |
| Починал(а) | 3 мај 2012 (возр. 93) Панама, Панама |
| Установа | Универзитет Панама Универзитет Харвард Универзитет Чикаго |
Хорхе Енрике Иљуека Сибаусте (17 септември 1918[1] - 3 мај 2012 година) - панамски политичар и дипломат, кој бил претседател на Панама во 1984 година.[2]
Иљуека е роден во Панама, Панама. Тој студирал на Универзитетот Панама, Универзитетот Харвард и Универзитет Чикаго (доктор на правни науки, 1955 година). Тој станал еден од најважните адвокати во неговата земја, предавал како професор на Универзитетот Панама и до 70-тите години на минатиот век ја започнал својата дипломатска кариера, најпрво работејќи во Обединетите нации за меѓународно правни прашања. Тој служел како амбасадор на Панама во Обединетите нации од 1976 до 1981 година и како министер за надворешни работи на Панама од 1981 до 1983 година. Во 1982 година тој бил избран за потпретседател на Панама, и служел како претседател неколку месеци во 1984 година по оставката на претседателот до нови избори на кои не се кандидирал. Исто така, во тоа време, тој бил претседател на Генералното собрание на ООН од 1983 до 1984 година. Тој служел како член на Постојаниот арбитражен суд во Хаг од 1974-1990 година и како член на Комисијата за меѓународно право на Обединетите нации (1982–1986, 1987–1991 и 1997–2001). Тој продолжил да работи за Обединетите нации, особено на еколошки прашања.
Тој бил познат по тоа што бил отворен противник на „Школа на Америка“ на војската на Соединетите Држави, која ја нарекол „најголемата база за дестабилизација во Латинска Америка“.
За време на забележливиот живот на д-р Иљуека, било направено време за неговото семејство; семејство кое сигурно пораснало во многу големо. Неговата прва ќерка, Ајрин, преку првиот брак добила еден син (Даниел Кинг). Таа се омажила и подоцна посвоила две нејзини внуци (Кристијан и Скајла). Неговиот најстар син Хорхе Помладиот имал 3 деца од првиот брак (Давид, Хорхе Помладиот Помладиот и Анхелика) И подоцна, се појавиле уште пет други од неговиот втор брак (Елена, Емилија, Сесилија, Криста и Елиза)[3]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ [1]
- ↑ Wikimedia Commons (23 јуни 2010). „Morre o ex-presidente panamenho Jorge Illueca Sibauste - Mortes - EXAME.com“. Exame.abril.com.br. Посетено на 30 октомври 2020.
- ↑ Johnson, Chalmers. The Sorrows of Empire: Militarism, Secret, and the End of the Republic
| Политички функции | ||
|---|---|---|
| Претходник Рикардо де ла Есприеља |
Потпретседател на Панама 1982–1984 |
Наследник Карлос Озорес |
| Претходник Рикардо де ла Есприеља |
Претседател на Панама февруари 1984 – октомври 1984 |
Наследник Николас Ардито Ваљарино |
| Дипломатски функции | ||
| Претходник Имре Холај |
Претседател на Генералното собрание на Обединетите нации 1983–1984 |
Наследник Пол Лусака |