Света Флорентина
| Флорентина Картагинска | |
|---|---|
 | |
| Роден(а) | Спартариска Картагина, Спанија, Римска Империја |
| Починал(а) | ок. 612 |
| Почитуван(а) во | Римокатоличка црква |
| Канонизација | Пред конгрегацијата |
| Слава | 20 јуни |
Флорентина Картагинска (починала околу 612 година) ― светица почитувана од католичката црква. Родена кон средината на шестиот век во Спартариска Картагина, Спанија, Римска Империја,[1] таа и нејзиното семејство биле активно ангажирани во ширење на христијанството.
Флорентина била сестра на тројца ибериски епископи во времето на визиготското владеење (Леандер, Исидор Севилски и Фулгентиј). Таа била помлада од нејзиниот брат Леандер, подоцна Севилски архиепископ, но постара од Исидор, кој го наследил Леандер како архиепископ на истата столица. Сите четворица се прогласени за светци од католичката црква.[2]
Губејќи ги своите родители на рана возраст, таа била ставена под старателство на нејзиниот брат Леандер, кој оттогаш имал монашки завети, а токму преку неговото влијание Флорентина го прифатила аскетскиот живот.[3] Таа поврзала со себе голем број девици, кои исто така сакале да го напуштат светот и ги образувала во религиозна заедница. Подоцнежните извори наведуваат дека нивното седиште бил манастирот „Св. Марија де Вале“ во близина на Астигис (денешна Есиха), чиј град нејзиниот брат Фулгентиј бил епископ.[4] Подоцна станала игуменија на заедницата.
Некаде пред 600 година, нејзиниот брат Леандер, кој починал или во 600 или 601 година, напишал за нејзино водство досегашното дело кое се занимава со владеењето на животот на калуѓерка и со презирот кон светот. Во него авторот ги поставува правилата според кои затворените посветени девици треба да го регулираат својот живот. Тој силно ги советува да избегнуваат меѓудејства со жените кои живеат во светот и со мажите, особено со младите; препорачува строга воздржаност во јадењето и пиењето, дава совети за читање и медитација на Светото Писмо, заповеда еднаква љубов и пријателство за сите што живеат заедно во заедницата и искрено ја поттикнува својата сестра да остане верна на својата света состојба.[4]
Флорентина го регулирала својот живот по совет на својот брат, со жар навлегла во духот на религиозниот живот, а по нејзината смрт била удостоена како светица. Таа умре некаде на почетокот на седмиот век.[4]
Почитување[уреди | уреди извор]
Фиренца е почитувана како заштитничка на епископијата во Пласенсија.[3] Нејзиниот празник се паѓа на 20 јуни. Таа е пишана под името Флорентија во римската маченичка наука, но Флорентина е без сомнение правилниот облик.
Дел од нејзините коски биле погребани во катедралата во Мурсија, каде што и понатаму се почитуваат. Сепак, повеќето нејзини останки се зачувани во Берзокана, каде што е почитувана како и нејзиниот брат Фулгентиј.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ St. Florentina - Saints & Angels - Catholic Online
- ↑ „Saint Florentina of Cartagena“. Saints.SQPN.com. Посетено на 7 јануари 2023.
- ↑ 3,0 3,1 "St. Florentina of Spain", Antiochian Orthodox Christian Archdiocese
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Kirsch, Johann Peter. "St. Florentina." The Catholic Encyclopedia Том 6. Њујорк: Robert Appleton Company, 1909. Пристапено на 7 јануари 2023. Оваа статија содржи текст од овој извор, кој е во јавна сопственост.
Оваа статија содржи текст од дело сега во јавна сопственост: Herbermann, Charles, уред. (1913). . Catholic Encyclopedia. Robert Appleton Company.CS1-одржување: ref=harv (link)