Парен воз од Ромашков
„Парен воз од Ромашков“ е советски цртан филм снимен во студиото „Сојузмултфилм“ во 1967.
Заплет[уреди | уреди извор]
Во оваа приказна, машините, заедно со луѓето, се анимирани и имаат човечки одлики. На платформата на станицата Берески, звучник во живо и вработен во станицата го следат заминувањето на возовите. Возовите Восток и Блу Експрес заминуваат на време, но сè уште нема возови од Ромашково. За време на патувањето, возот обожава да се восхитува на убавината на светот околу себе толку многу што не може да одолее да застане, да излезе од шините и да оди во шумата. За првпат, тој оди да ужива во пролетните лилјани во долината. Возрасниот патник вели дека така ќе доцни на станицата, локомотивата одговара дека е така, но без кринот на долината ќе доцни цела пролет. Вториот пат возот застанал да слуша како пее славејот, и на истиот патник му одговара дека ќе доцни цело лето без славејот. Другите патници (претежно деца) се согласуваат со неговата љубов кон природата. По третпат возот застанува да ја гледа зората, но исто така се нуди да го продолжи патувањето. Овој пат, самиот патник нуди да остане, бидејќи ако не ја видите зората, може да доцните за живот. Потоа друштвото продолжува со песната и пристигнува во Ромашково, каде дежурниот офицер (многу сличен на дежурниот службеник од последната станица) позитивно го доживува ова романтично расположение.
Креатори[уреди | уреди извор]
| Сценарио | Генрих Сапгир, Генадиј Циферов |
| Продуцент | Владимир Дегтиарев |
| Дизајнер на производство | Франческа Јарбусова |
| Оператор | Михаил Друјан |
| Композитор | Владимир Јуровски |
| Инженер за звук | Георги Мартињук |
| Асистенти: | Б. Садовников, Е. Шилова, Е. Тертичнаја Н. Најашкова |
| Аниматори: | Антонина Аљyошина, Игор Подгорски, Владимир Крумин, Елизавета Комова, Мстислав Купрач, Иван Давидов, Александар Давидов |
| Декоратори: | Е. Таненберг, В. Харитонова |
| Уредник | Наталија Абрамова |
| Улоги: | Клара Румјанова - мотор, Марија Виноградова - деца Георги Витсин - возрасен патник, Анатолиј Папанов - звучник, Хари Бардин - чувар на станица (некредитиран) |
| Директор на фотографија | Фјодор Иванов |
Музика[уреди | уреди извор]
Во филмот се појавува „Песната на моторот“ (музика: Владимир Јуровски, текст: Генрих Сапгир, Генадиј Циферов) во изведба на Клара Румјанова.