Киматика

Од Википедија — слободната енциклопедија

Киматика (од грчкиот збор што значи „бран“, Κῦμα) е учење што ги проучува видливите вибрации на звукот и е подточка на нормалниот мод. Најчесто, рамната површина на која што се става течноста, песок или други материи вибрира под дејство на звук, каде што за време на вибрирањето, течноста или ситниот песок формираат најразлични форми коишто стануваат се по комплексни кога честотата со која што се испушта звукот се зајакнува.[1]

Потекло на поимот[уреди | уреди извор]

Поимот Киматика за ова поле од науката на модалниот феномен, прв го користел швајцарскиот доктор Ханс Џени којшто бил пионер во ова поле. Историски, поимот Киматика потекнува од грчкиот збор 'кума' што значи 'бран', со цел да се опишат периодичните ефекти коишто звукот и вибрацијата ги вршат врз материјата.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Jenny, Hans (2001). Cymatics: A Study of Wave Phenomena & Vibration (3. изд.). Macromedia Press. ISBN 1-888138-07-6.