Трката била освоена на завршниот ден од Австралиецот Ричи Порт (Ванти-Груп Гобер), кој ја надокнадил разликата од 19 секунди во однос на британскиот возач Сајмон Јејтс на хронометарот од 17,88 километри и ја освоил трката по првпат.[3] Јејт — кој вози за екипата Орика-Скот — успеал да заврши како втор, пред словенечкиот возач на Лото НЛ-Џамбо, Примож Роглич, кој го освоил завршниот хронометар и завршил пет секунди зад Јејтс на целта. Во другите пласмани на трката, Белгиецот Сандер Арме го освоил планинскиот пласман втора година по ред за Лото-Судал, домашниот возач Штефан Кинг го освоил бодовниот пласман за Ванти-Груп Гобер, додека 14. место било доволно за Пјер Латур (Аг2р-Ла Мондијал) за да го освои пласманот за млад возач. Екипниот пласман бил освоен од Мовистар Тим.
Патеката на трката била објавена на 10 декември 2016 година.[4] Втората етапа, првично закажана на 160,7 километри,[4] и да започне во Шанпери, била скратена поради снег.[5]
Бидејќи Тур де Романди е настан од Светската турнеја, сите осумнаесет UCI World Tour екипи биле автоматски поканети и се обврзани да учествуваат на трката.[6] Единствена професионална континентална екипа на трката била Ванти-Груп Гобер.[7]
На Тур де Романди 2017 биле доделувани четири различни маички. За генералниот пласман, пресметуван преку додавање на завршните времиња на секој велосипедист по секоја етапа и временски бонуси на етапите — десет секунди за етапниот победник, шест секунди за второпласираниот и четири секунди за третопласираниот.[8] Немало временски бонуси на средните спринтови. Предводникот на пласманот ја добивал жолтата маичка.[9] Овој пласман се сметал за најважен на Тур де Романди 2017 и победникот на овој пласман се сметал за победник на трката.
Дополнително, постоел и пласман за млад возач, кој се наградувал со бела маичка. Овој пласман се пресметувал на ист начин како генералниот пласман, но само возачите родени на и по 1 јануари 1993 можеле да учествуваат во пласманот.[8][9]
Бодови за планинскиот пласман
Место
1
2
3
4
5
Бодови за категорија 1 С.Ф.
24
16
12
8
4
Бодови за категорија 1
12
8
6
4
2
Бодови за категорија 2
8
6
4
2
1
Бодови за категорија 3
5
3
2
1
0
Исто така, постоел и планински пласман, каде се доделувала розовата, црната и сината маичка.[8] Во планинскиот пласман, бодови се добиваат доколку велосипедистите се искачат на некое искачување пред другите велосипедисти, така што повеќе бодови има на повисоките категоризирани искачувања; постоеле шеснаесет категоризирани искачувања, поделени во три различни категории. На искачувањата од прва категорија, првите петорица возачи добивале бодови; првиот освојувал 12 бода. Бодови добивале исто така првите пет возачи на искачувањата од втора категорија, иако победникот освојувал само 8 бода. На искачувањата од третата категорија, само првите четворица возачи добивале бодови, а првиот меѓу нив добивал 5 бода. На искачувањата со етапни завршници во Шанпери и Лезен бодовите биле удвоени.[8]
Бодови за спринтерскиот пласман
Место
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
етапи 2 & 3
50
30
20
18
16
14
12
10
8
7
6
5
4
3
2
други етапи
30
25
22
19
17
15
13
11
9
Постои и бодовен пласман. Во бодовниот пласман, велосипедистите добивале бодови доколку завршеле меѓу првите 15 возачи на етапите. На рамните друмски етапи; за победа на етапа, возачот добивал 50 бода, второпласираниот 30 бода, 20 бода за третопласираниот и така надолу, сè до два бода за 15. место.[8] На поединечните хронометри и планинските етапи, бодови биле доделувани исто така на 15 возачи, но 30 бода за победникот, 25 бода за вториот, 22 за третиот и така надолу, сè до два бода за 15. место.[8] На секоја од етапите постоеле два средни спринта. Првиот возач на овие спринта освојувал петнаесет бода, вториот возач десет бода и третопласираниот шест бода. Победникот во пласманот ја добивал зелената маичка.[9]
Последен поединечен пласман била наградата за борбеност. По секоја друмска трка, жирито избирало еден возач на основа на покажаното и напорот на етапата. Возачот го добивал црвениот број на следната етапа. По последната етапа, жирито го бирало најборбениот возач на целата трка.[9]
Постоел и пласман за екипите, каде времињата на тројцата најдобри велосипедисти по екипа на секоја екипа се додаваат заедно. Водечката екипа на крајот на трката е екипата со најниско вкупно време и секој член на победничката екипа добива маичка со жолт број на завршниот подиум.[8]
Швајцарија
Ричи Порт (ССС Team) 
.svg){kind=small}
Сајмон Јејтс (Тим Џејко АИУла) 
Примож Роглич (Џамбо-Висма) .svg){kind=small}
Сандер Арме (Лото-Судал) 
Пјер Латур (АГ2Р Ситроен Тим) 
Мовистар _pictogram.svg){kind=small}
Фабио Фелине 
.svg){kind=small}
