Проклитика
Проклитика[1][2] — збор кој нема свој акцент, па се потпира на зборот зад себе, со што образува нагласена целина.
Проклитики во македонскиот јазик[уреди | уреди извор]
Во македонскиот стандарден јазик проклитики може да бидат:
Проклитика[1][2] — збор кој нема свој акцент, па се потпира на зборот зад себе, со што образува нагласена целина.
Во македонскиот стандарден јазик проклитики може да бидат: