Избишта (Драмско)
| Избишта Αγριοκερασιά | |
|---|---|
  Избишта | |
|
Местоположба во областа   Избишта | |
| Координати: 41°27.0′N 24°4.0′E / 41.4500° СГШ; 24.0667° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Источна Македонија и Тракија |
| Округ | Драмски |
| Општина | Неврокоп |
| Надм. вис. | 700 м |
| Население | |
| • Вкупно | иселено |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Избишта (грчки: Αγριοκερασιά, Агрокерасија; до 1927 г. Ίζμιστα, Измиста[1]) — поранешно село во Драмско, Егејска Македонија, на територијата на денешната општина Неврокоп во областа Источна Македонија и Тракија, Грција. Сè до 1920-тите било населено со Македонци-муслимани.[2]
Географија[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во историско-географската област Чеч, речиси на самата граница со Пиринска Македонија во Бугарија. Лежи на околу 4 км јужно од Годешево во Неврокопско одејќи по црни патишта. На запад се граничи со реката Места и Ракиштен, на југ со Витово, на исток со реката Доспат, а на север со Годешево преку границата.
Историја[уреди | уреди извор]
Антика[уреди | уреди извор]
Источно од селото во месноста Градиште (Циропаљ) има остатоци од стари ѕидини на римска тврдина која го контролирала влезот во Никопол на Места од југ.[3]
Во Отоманското Царство[уреди | уреди извор]
Во скратен регистар на ливата Паша од 1519 г. селото Избишта (Избиште) е запишано вака — муслимани: 2 домаќинства; немуслимани: 50 домаќинства, ергени - 7, вдовици - 3.[4] Во подробен регистар на санџакот Паша од 1524-1537 г. за селото Избишта (Избиште) са регистрирани муслимани: 35, [до крајот на редот нечитлив текст].[5] Во скратен регистар од 1530 г. селото Избишта (Избиште) се води со муслимани: 5 домаќинства; немуслимани: 67 домаќинства, ергени - 12; вдовици - 4.[6] Во подробен регистар на санџакот Паша од 1569-70 г. даночно обврзаното население е претставено вака: муслимани - 14 семејства и 10 ергени; немуслимани - 28 семејства, 24 ергени и 2 вдовици.[7] Во подробен регистар за собирањето на данокот авариз од Неврокопската каза за 1723 г. за селото Избишта (Избиште) има 32 муслимански домаќинства, од кои 1 на спахија на тимар и едно на сеид (потомок на Мухамед од ќерка му Фатима).[8] Ова дава претстава за тоа кога населението било исламизирано.
Во XIX век Избишта било муслиманско село во Неврокопската каза. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Избиште (izbischté) било село со 68 домаќинства на 190 жители Македонци-муслимани.[9] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Избишта било село со 440 Македонци-муслимани[10][11] кои живееле во 60 куќи.[12] Според Стефан Верковиќ кон крајот на XIX век Избишта имало 214 мажи Македонци-муслимани кои живееле во 68 куќи.[13]
Во Грција[уреди | уреди извор]
Во Првата балканска војна во 1912 г. селото е окупирано од бугарска војска. По податоци на Бугарската егзархија, кон крајот на 1912 и почетокот на 1913 г. во Избишта живееле 126 семејства со вкупно 584 лица.
По Втората балканска војна во 1913 г. истото е припоено кон Грција. Според грчка статистика во 1913 г. Избишта (Ίσμπιστα) имало 650 жители.[14] Во 1920 г. во селото се попишани 584 жители.[2]
Во 1923 г. Избишта имало 100 куќи со 580 жители.[3] Истата година жителите се иселени во Турција по сила на Лозанскиот договор, а на нивно место се доведени 126 грчки колонисти од Турција (37 семејства).[15] Во 1927 г. селото е преименувано во Агриокерасија[16] што значи „вишна“. Во 1928 г. селото имало 166 жители, а во 1940 г. броело 160 лица.
Селото е повторно иселено за време на Граѓанската војна, и потоа не било обновено.[2]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 12 април 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Симовски, Тодор Христов (1998). Населените места во Егеjска Македониjа (PDF). I дел. Скопjе: Здружение на децата-бегалци од Егејскиот дел на Македонија, Печатница „Гоце Делчев“. стр. 165. ISBN 9989-9819-5-7.
- ↑ 3,0 3,1 Иванов, Йордан Н (1982). Местните имена между долна Струма и долна Места : принос към проучването на българската топонимия в Беломорието. София: Издателство на Българската академия на науките. стр. 12.
- ↑ Радушев, Евгений (2005). Помаците - християнство и ислям в Западните Родопи с долината на р.Места, XV - 30-те години на XVIII век. Част II - Приложения. София: Народна библиотека Св. Св. Кирил и Методий - Ориенталски отдел. стр. 62. ISBN 954-523-084-3. OCLC 166026970.
- ↑ Радушев, стр. 108-109
- ↑ Радушев, стр. 129
- ↑ Стоjановски, Александар (2007). Турски документи за историjата на Македониjа. Опширен пописен дефтер за Паша санџакот (казите Драма, Кавала, Серез и Неврокоп) од 1569/70 година, том X, книга 2. Скопjе: Државен архив на Република Македониjа. стр. 581–583. ISBN 978-998-962-264-9. OCLC 645308759.
- ↑ Радушев, стр. 246-247
- ↑ Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г. София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 130–131. ISBN 954-8187-21-3.
- ↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 195. ISBN 954430424X.
- ↑ Кънчов, Васил (1970) [1894-1896]. „Пътуване по долините на Струма, Места и Брегалница. Битолско, Преспа и Охридско“. Избрани произведения. Том I. София: Наука и изкуство. стр. 274.
- ↑ Райчевски, Стоян (2004) [1998]. „ГЕОГРАФСКИ ПРЕДЕЛИ – Македония“. Българите мохамедани (70/100/16)
|format=бара|url=(help) (II. изд.). София: Национален музей на българската книга и полиграфия. стр. 111. ISBN 954-9308-51-0. - ↑ Λιθοξόου, Δημήτρης. „Απαρίθμηση των κατοίκων των νέων επαρχιών της Ελλάδος του έτους 1913 – Μακεδονία“ (грчки). Архивирано од изворникот 2012-07-31. Посетено на 4 май 2009. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
- ↑ Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
| ||||||||||