Земјоделство во Турција

Од Википедија — слободната енциклопедија
Турска фарма

Земјоделството во Турција — гранка на турската економија. Земјоделството обезбедува приход од 62,7 милијарди долари и вработување на 6,1 милиони луѓе (2011)[1]. Земјоделството се врши главно во јужните региони на Турција - Анталија, Мерсин, Мугла, Газиантеп.

Во приморските области на Турција, населението се занимава со риболов. Пчеларството е широко распространето во окрузите Измир, Бурса и Кајсери. Пред Првата светска војна, Турција била главниот добавувач на свила на светскиот пазар.

Земјоделските производи се испраќаат во европски земји, во Русија, во Украина, во Ирак, во арапските земји. Во 2015 година, откако турските сили го собориле рускиот воен авион, Руската Федерација вовела забрана за увоз на турски земјоделски производи, вклучувајќи: модар патлиџан, калинки, портокали, мандарини, трупови и остатоци од домашни кокошки и мисирки, карфиол, брокула, краставици, грозје, јаболка, круши, кајсии, праски итн.[2].

Релјеф и климатски услови[уреди | уреди извор]

Во Турција, околу 26,3 милиони хектари од турската територија се користи за земјоделство. Релјефот на надморска височина е 55,9% од територијата на Турција и има висина од 1000 метри, преовладувачката средоземна клима овозможува да растат термофилни растенија: цитрус, маслинки, ореви, чај, тутун, памук и пченка.

Во Турција преовладуваат планинските, тенки и слабо плодни почви, па така почвите главно се користат како пасишта. На крајбрежните рамнини, во речните долини, се јавуваат плодна почва.

Растително производство[уреди | уреди извор]

Во Турција, земјоделците главно се занимаваат со растително производство (околу 58%). Уделот на сточарски производи е околу 30%, за производи за производство на лен - 6% и риболов - 1%. Околу 85% од земјоделското производство за садење во Турција учествува со житни култури. Житото е засадено на површина од околу 9 милиони хектари. Во западниот дел од земјата се наводнува обработливото земјиште. 10% од садниците е наменето за овошјето, 7,6% за маслодајни растенија, 2,5% - памук.

Околу 90% од пченицата во земјата се конзумира во вид на леб, 1% - за пченицата и 2% - за тестенини.

Добиток[уреди | уреди извор]

Според податоците за 1994 година, во Турција имало 36 милиони овци, околу 12 милиони глави добиток и 10 милиони глави кози. Говеда биле чувани заради млеко, месо и кожи, овци - за производство на волна за ткаење на тепих и месо, кози - за производство на волна и млеко.

Статистика[уреди | уреди извор]

Земјоделски податоци на Турција за годините 2002-2011[3]
Основни информации Турција
(2002)
Земјоделство
(2002)
Удел на земјоделството (во %) (2002) Турција
(2011)
Земјоделство
(2011)
Удел на земјоделството (во %) (2011)
Население (во милиони) 69,3 23,7 34,2 74,7 17,3 23,2
Вработени (во милиони) 21,3 7,4 34,9 24,1 6,1 25,5
Национален доход (во милијарди $) 230,5 23,7 10,3 772,3 62,7 8,1
Приход по глава на жител ($) 3492 1064 28,6 10444 3653 35,0
Извоз во (милијарди $) 36,0 4,0 11,2 134,9 15,3 11,3
Увоз во (милијарди $) 51,5 3,9 7,7 240,8 17,6 7,3

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı. 2014 Faaliyet Raporu. 2015, tarim.gov.tr (турски)
  2. ВЗГЛЯД / Опубликован список запрещенных турецких товаров
  3. TÜRKİYE TARIM SEKTÖRÜ RAPORU, 2013, tobb.org.tr (турски)