IC 774

Од Википедија — слободната енциклопедија
IC 774
{{{опис}}}
Соѕвездие Голема Мечка
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 13 ч 43 м 45,8 с
Деклинација +55° 38' 46"
Податоци од набљудување
Вид на тело галаксија
Морфолошки вид E0
Привиден сјај
(видлив)
15,5
Привиден сјај
(во честот. појас.)
16,5
Површински сјај 12,1 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 0,2' x 0,2'
Историја
Откривач Едвард Емерсон Барнард
Откриена јуни 1892

IC 774галаксија во соѕвездието Голема Мечка, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен во јуни 1892 година од страна на Едвард Емерсон Барнард.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 774 е од видот E0.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 15,5 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 16,5 mag, додека површинскиот сјај изнесува 12,1 m/лм2.[2] IC 774 има привидни димензии од 0,2' х 0,2'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 13 ч 43 м 45,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, +55° 38' 46".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на IC 774 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката .

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Dreyer, J.L.E., New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars (1888), Index Catalogue (1895), Second Index Catalogue (1908). London: Royal Astronomical Society, 1953. (28,2157)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]