Прејди на содржината

Тенис на Летните олимписки игри 2012 - мажи поединечно

Од Википедија — слободната енциклопедија
Тенис - Мажи поединечно
на Летните олимписки игри 2012
Енди Мари, освојувач на златниот медал
МестоОл Ингланд клуб, Вимблдон
Денови28 јули–5 август
Натпреварувачи64 од 34 земји
Медалисти
Енди Мари
Велика Британија
Роџер Федерер
Швајцарија
Хуан Мартин дел Потро
Србија
← 2008
2016 →

Тенискиот турнир во машка поединечна конкуренција на Летните олимписки игри 2012 во Лондон се одржал во Ол Ингланд клубот во Вимблдон од 28 јули до 5 август 2012 година. Ова бил првиот олимписки турнир кој се одиграл на трева, откако тенисот повторно бил воведен на игрите од 1984.[1][2] Турнирот бил воден и организиран од Меѓународниот олимписки комитет (МОК) и Меѓународната тениска федерација (ИТФ), како дел од АТП турнејата. Натпреварите се играле во два добиена сета, освен финалето во кое победникот бил одреден по три добиени сета. Тај-брејковите биле во употреба во сите сетови, освен за евентуален петти сет во финалето и трети одлучувачки сет во сите други натпревари.[3] Ждребот бил составен од 64 играчи од 34 држави.

Рафаел Надал бил бранител на златниот медал, кој го освоил на турнирот во Пекинг на Летните олимписки игри 2008,[3] но тој го откажал настапот на 19 јули 2012 година поради повреда на коленото.[4] Пред неговото повлекување, Надал се сметал за фаворит за задржување на златниот медал, и покрај тоа што загубил од Лукаш Росол во второто коло на Вимблдон еден месец порано.[5]

Натпреварот од второто коло помеѓу Жо-Вилфрид Цонга и Милош Раониќ на 31 јули 2012 година, кулминирал со поставување на рекорд за најдолго траење на еден тениски натпревар во машка конкуренција на Олимписките игри - 3 часа и 57 минути; вкупно биле одиграни 66 гемови а третиот сет завршил со резултат 25-23 во корист на Цонга.[6][7][8]

Сепак, само три дена подоцна, на 3 август 2012 година овој рекорд бил засенет од Роџер Федерер и Хуан Мартин дел Потро чиј натпревар во полуфиналето траел 4 часа и 26 минути, завршувајќи со победа на швајцарецот во третиот сет со 19-17. Ова не само што бил најдолгиот тениски натпревар во сингл во историјата на Олимписките игри, одигран на принципот во два добиени сета, туку и најдолгиот таков натпревар во Отворената ера, надминувајќи ги оние 4 часа и 3 минути во победата на Надал над Новак Ѓоковиќ на Мастерсот во Мадрид 2009.[9][10]

Турнирот завршил со радост на домашната публика, откако британецот Енди Мари го победил Федерер во финалето, со 6-2, 6-1, 6–4, и со тоа го освоил златниот медал, одмаздувајќи се меѓу другото и за поразот претрпен од истиот противник на истиот терен четири недели претходно во финалето на Вимблдон. Федерер се обидел да стане само третиот тенисер којшто во својата кариера го комплетирал Златниот слем во поединечна конкуренција, по Андре Агаси и Рафаел Надал, но и само вториот (по Агаси) кој комплетирал кариерен Супер слем.[11][12] Дел Потро, од Аргентина, го освоил бронзениот медал благодарение на победата со 7-5, 6-4, над освојувачот на бронзениот медал од 2008, Ѓоковиќ.[13]

Златото на Мари, било прва победа на Велика Британија (и прв медал) во машка поединечна конкуренција откако Џозија Ричи победил во 1908 година; тоа бил вкупно четвртиот медал за земјата, надминувајќи ги трите на САД. Среброто на Федерер бил првиот медал на Швајцарија во поединечна конкуренција за мажи уште од златото на Марк Росет во 1992 година, додека Бронзата на Дел Потро била првиот медал за Аргентина во сингл во машка конкуренција.

Распоред[уреди | уреди извор]

Турнирот траел од 28 јули до 5 август.[14]

јули август
28 29 30 31 1 2 3 4 5
11:30 11:30 11:30 11:30 11:30 11:30 12:00 12:00
1. коло (64) 1. коло (64)
2. коло (32) 		2. коло (32) Осминафинале Четвртфинале Полуфинале — Бронзен медал
Златен медал

Носители[уреди | уреди извор]

01.    Роџер Федерер (SUI)
02.    Новак Ѓоковиќ (SRB)
03.    Енди Мари (GBR)
04.    Давид Ферер (ESP)
05.    Жо-Вилфрид Цонга (FRA)
06.    Томаш Бердих (CZE)
07.    Јанко Типсаревиќ (SRB)
08.    Хуан Мартин дел Потро (ARG)
09.    Хуан Монако (ARG)
10.    Џон Изнер (USA)
11.    Николас Алмагро (ESP)
12.    Жил Симон (FRA)
13.    Марин Чилиќ (CRO)
14.    Фернандо Вердаско (ESP)
15.    Кеи Нишикори (JPN)
16.    Ришар Гаске (FRA)

Ждреб[уреди | уреди извор]

Легенда

  • -w/o- = предавање пред натпреварот
    (англиски: Walkover)
  • -r- = предавање во текот на натпреварот
    (англиски: Retired)
  • -d- = дисквалификација во текот на натпреварот
    (англиски: Defaulted)


Завршница на турнирот[уреди | уреди извор]

  Четвртфинале Полуфинале Финале
                                           
  1   Роџер Федерер (SUI) 6 77  
10   Џон Изнер (USA) 4 65  
  1   Роџер Федерер (SUI) 3 77 19  
  8   Хуан М. Дел потро (ARG) 6 65 17  
15   Кеи Нишикори (JPN) 4 64
  8   Хуан М. дел Потро (ARG) 6 77  
    1   Роџер Федерер (SUI) 2 1 4    
  3   Енди Мари (GBR) 6 6 6    
  11   Николас Алмагро (ESP) 4 1  
3   Енди Мари (GBR) 6 6  
3   Енди Мари (GBR) 7 7
  2   Новак Ѓоковиќ (SRB) 5 5     Натпревар за бронзен медал
5   Жо-Вилфрид Цонга (FRA) 1 5
  2   Новак Ѓоковиќ (SRB) 6 7     8   Хуан М. дел Потро (ARG) 7 6
  2   Новак Ѓоковиќ (SRB) 5 4

Горна половина на ждребот[уреди | уреди извор]

Сектор 1[уреди | уреди извор]

Прво коло   Второ коло   Трето коло   Четвртфинале
1   Р. Федерер (SUI) 6 5 6  
  А. Фаља (COL) 3 7 3     1   Р. Федерер (SUI) 6 6  
  Ж. Бенето (FRA) 7 6     Ж. Бенето (FRA) 2 2  
  М. Јужни (RUS) 5 3       1   Р. Федерер (SUI) 7 6  
IP   А. Унгур (ROU) 3 3         Д. Истомин (UZB) 5 3  
  Ж. Мулер (LUX) 6 6       Ж. Мулер (LUX) 77 63 5
  Д. Истомин (UZB) 6 711     Д. Истомин (UZB) 64 77 7  
14   Ф. Вердаско (ESP) 4 69       1   Р. Федерер (SUI) 6 77
10   Џ. Изнер (USA) 77 6       10   Џ. Изнер (USA) 4 65
  О. Рокус (BEL) 61 4     10   Џ. Изнер (USA) 77 6  
  Ј-х Лу (TPE) 610 6 3   IP   М. Џазири (TUN) 61 2  
IP   М. Џазири (TUN) 712 4 6       10   Џ. Изнер (USA) 7 716
  Л. Лацко (SVK) 65 1       7   Ј. Типсаревиќ (SRB) 5 614  
Alt   Ф. Пецшнер (GER) 77 6     Alt   Ф. Пецшнер (GER) 6 3 4
  Д. Налбандијан (ARG) 3 4   7   Ј. Типсаревиќ (SRB) 3 6 6  
7   Ј. Типсаревиќ (SRB) 6 6  

Сектор 2[уреди | уреди извор]

Прво коло   Второ коло   Трето коло   Четвртфинале
4   Д. Ферер (ESP) 6 6  
IP   В. Поспишил (CAN) 4 4     4   Д. Ферер (ESP) 6 6  
Alt   В. Вардан (IND) 3 2   IP   Б. Кавчиќ (SLO) 2 2  
IP   Б. Кавчиќ (SLO) 6 6       4   Д. Ферер (ESP) 0 6 4  
  Р. Штепанек (CZE) 4 3       15   K. Нишикори (JPN) 6 3 6  
  Н. Давиденко (RUS) 6 6       Н. Давиденко (RUS) 6 4 1
  Б. Томиќ (AUS) 64 64   15   К. Нишикори (JPN) 4 6 6  
15   К. Нишикори (JPN) 77 77       15   К. Нишикори (JPN) 4 64
12   Ж. Симон (FRA) 6 6       8   ХМ дел Потро (ARG) 6 77
  М. Кукушкин (KAZ) 4 2     12   Ж. Симон (FRA) 6 6  
  Л. Кубот (POL) 3 64     Г. Димитров (BUL) 3 3  
  Г. Димитров (BUL) 6 77       12   Ж. Симон (FRA) 1 6 3
  А. Сепи (ITA) 6 6       8   ХМ дел Потро (ARG) 6 4 6  
  Д. Јанг (USA) 4 4       А. Сепи (ITA) 3 62
  И. Додиг (CRO) 4 1   8   ХМ дел Потро (ARG) 6 77  
8   ХМ дел Потро (ARG) 6 6  

Долна половина на ждребот[уреди | уреди извор]

Сектор 3[уреди | уреди извор]

Прво коло   Второ коло   Трето коло   Четвртфинале
6   Т. Бердих (CZE) 4 4  
  С. Дарси (BEL) 6 6       С. Дарси (BEL) 64 6 6  
  С. Хиралдо (COL) 7 6     С. Хиралдо (COL) 77 4 4  
  Р. Харисон (USA) 5 3         С. Дарси (BEL) 5 3  
  А. Богомолов Џр. (RUS) 7 77       11   Н. Алмагро (ESP) 7 6  
  К. Берлок (ARG) 5 65       А. Богомолов Џр. (RUS) 2 2
  В. Троицки (SRB) 4 63   11   Н. Алмагро (ESP) 6 6  
11   Н. Алмагро (ESP) 6 77       11   Н. Алмагро (ESP) 4 1
16   Р. Гаске (FRA) 6 6       3   Е. Мари (GBR) 6 6
  Р. Хасе (NED) 3 3     16   Р. Гаске (FRA) 4 4  
  Г. Соеда (JPN) 78 65 2     М. Багдатис (CYP) 6 6  
  М. Багдатис (CYP) 66 77 6         М. Багдатис (CYP) 6 1 4
IP   С. Деварман (IND) 3 1       3   Е. Мари (GBR) 4 6 6  
  Ј. Ниеминен (FIN) 6 6       Ј. Ниеминен (FIN) 2 4
  С. Вавринка (SUI) 3 3   3   Е. Мари (GBR) 6 6  
3   Е. Мари (GBR) 6 6  

Сектор 4[уреди | уреди извор]

Прво коло   Второ коло   Трето коло   Четвртфинале
5   Ж-В Цонга (FRA) 65 6 6  
IP   Т. Белучи (BRA) 77 4 4     5   Ж-В Цонга (FRA) 6 3 25  
  Т. Ито (JPN) 3 4     М. Раониќ (CAN) 3 6 23  
  М. Раониќ (CAN) 6 6       5   Ж-В Цонга (FRA) 77 6  
  Д. Турсунов (RUS) 77 2 7         Ф. Лопес (ESP) 65 4  
  Ф. Лопес (ESP) 65 6 9       Ф. Лопес (ESP) 6 6
  Д. Гофан (BEL) 4 1   9   Х. Монако (ARG) 4 4  
9   Х. Монако (ARG) 6 6       5   Ж-В Цонга (FRA) 1 5
13   М. Чилиќ (CRO) 77 6       2   Н. Ѓоковиќ (SRB) 6 7
  Ј. Мелцер (AUT) 65 2     13   М. Чилиќ (CRO) 4 5  
IP   Л. Хјуит (AUS) 6 4 6   IP   Л. Хјуит (AUS) 6 7  
IP   С. Стаховски (UKR) 3 6 3       IP   Л. Хјуит (AUS) 6 5 1
  Е. Родик (USA) 7 6       2   Н. Ѓоковиќ (SRB) 4 7 6  
  М. Клижан (SVK) 5 4       Е. Родик (USA) 2 1
  Ф. Фоњини (ITA) 79 2 2   2   Н. Ѓоковиќ (SRB) 6 6  
2   Н. Ѓоковиќ (SRB) 67 6 6  

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Dries, Kate. „It's grass for tennis players at the London Olympics, for the first time in a long time“. WBEZ. Архивирано од изворникот на 2015-09-25. Посетено на 25 August 2012.
  2. ↑ „Tennis“. London 2012 Organization Committee. Архивирано од изворникот на 2012-12-04. Посетено на 7 July 2012.
  3. ↑ 3,0 3,1 „Tennis – About“. Official site of the London 2012 Olympic and Paralympic Games. Архивирано од изворникот на 2012-12-04. Посетено на 7 July 2012.
  4. ↑ „España se queda sin su abanderado en Londres“. Marca. Посетено на 19 July 2012.
  5. ↑ Carroll, Michael (19 June 2012). „London 2012: Why Rafael Nadal Will Sport Gold at 2012 Olympic Games“. Bleacher Report. Посетено на 9 January 2016.
  6. ↑ Walker, Randy. „Olympic Marathon! Jo-Wilfried Tsonga Outlasts Milos Raonic 25–23 In Third Set“. World Tennis Magazine. Посетено на 2012-08-04.
  7. ↑ „Tsonga joy after record-length match“. London2012.com. 2012-07-31. Архивирано од изворникот на 2013-01-03. Посетено на 2012-08-04.
  8. ↑ „Results 31 July 2012“. London2012.com. 2012-07-31. Архивирано од изворникот на 2012-08-06. Посетено на 2012-08-04.
  9. ↑ Walker, Randy (2012-08-03). „Roger Federer's History-Making Olympic Epic Over Juan Martin del Potro“. World Tennis Magazine. Посетено на 2012-08-04.
  10. ↑ „Federer edges epic encounter“. London2012.com. 2012-08-03. Архивирано од изворникот на 2012-12-09. Посетено на 2012-08-04.
  11. ↑ „Andy Murray wins London 2012 Olympics gold with straight-sets defeat of Roger Federer at Wimbledon“. Daily Telegraph UK. 6 August 2012. Посетено на 4 January 2013.
  12. ↑ „Andy Murray wins men's singles Olympics tennis gold“. BBC Sport. 6 August 2012. Посетено на 4 January 2013.
  13. ↑ „Del Potro wins Argentina's first medal“. Indian Express. 6 August 2012. Посетено на 9 July 2013.
  14. ↑ „Men's Doubles“. BBC. Посетено на 8 July 2012.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Турнири
Мажи поединечно
Мажи двојки
Жени поединечно
Жени двојки
Мешани двојки
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Тенис_на_Летните_олимписки_игри_2012_-_мажи_поединечно&oldid=5067542“