Михаило Вујиќ
| Михаило Вујиќ | |
|---|---|
| |
| Лични податоци | |
| Роден(а) | 7 ноември 1853 година Белград  Кнежевство Србија
|
| Починал(а) | 14 март 1913 година Сушак Австроунгарија |
Михаило В. Вујиќ (Белград, 26 октомври / 7 ноември 1853 – Сушак, 1/14 март 1913 ) бил професор по економија, министер и политичар.
Биографија[уреди | уреди извор]
Завршил филозофија на Големата школа, а потоа студирал филозофија и економија во Германија, каде што докторирал филозофија во 1879 година. Набргу по враќањето од студиите во Србија, тој се приклучил на Радикалната партија и нејзиното умерено крило.
Од 1879 до 1887 година предавал економија во Големата школа во 2006 година, како трет голем професор, по Коста Цукиќ и Чедомиљ Мијатовиќ .
Првпат станал министер за финансии во либерално-радикалната влада на Јован Ристиќ во средината на 1887 година. Кон крајот на истата година, тој се приклучил на радикалната влада на Сава Грујиќ, која паднала во април 1888 година. Потоа бил министер за финансии во владите на Сава Грујиќ (1889-1891), Никола Пашиќ (1891), Лазар Докиќ (1893), Сава Грујиќ (1893-1894) и Ѓорѓе Симиќ (1896-1897). Останал запаметен како министер на финансии по преземањето во државни раце монополи на тутунот и солта и експлоатацијата на железницата, кои дотогаш биле во рацете на странски компании. Тој донекаде ги средил државните финансии, балансирајќи го буџетот од големите дефицити во 1891 година. Тој се обидел да изведе претворање на сите странски заеми на Србија за да го намали товарот за нивно враќање, но не успеало.
Кога, по бракот со Драга Машин, кралот Александар им се приближил на радикалите во 1900 година, Вујиќ станал претставник во Париз. Уште во февруари 1901 година Вујиќ е министер за надворешни работи во владата на Алекса Јовановиќ, а набргу потоа ( 20 март 1901) формирал своја влада, во која го задржал портфељот на министер за надворешни работи. Оваа влада била коалиција на прогресивно-радикални, т.н соединување, а според желбата на кралот радикалите да се умерат со помош на дворските наклонети прогресивци. Помирувањето на Вујиќ и другите умерени радикали кон дворот предизвикало расцеп во Радикалната партија, од која се издвојуваат помладите и поборбени елементи и ја формираат Независната радикална партија. Сепак, Вујиќ не е доволно попустлив, според кралот Александар, а владата на Вујиќ паднала на 7 ноември 1902 година.
Во следните години Вујиќ бил претставник во Виена (1903), Берлин (1906) и Рим (1909).
За редовен член на Српската кралска академија бил избран на 5 февруари 1901 година.
Библиографија[уреди | уреди извор]
Главно дело:
- Начела на народната економија I-III (1895-1898).
- Основни претходни прашања и историски развој на науката за народната економија, 1895 година.
- Економска теорија, 1896 година
- Економска политика, 1898 година
Литература[уреди | уреди извор]
- Stokes, Gale (1990). Politics as Development: The Emergence of Political Parties in Nineteenth Century Serbia. Duke University Press.CS1-одржување: ref=harv (link)