Растафаријанство

Од Википедија — слободната енциклопедија
Растаите често го употребуваат знамето на Етиопија кое било користено за време на владеењето на Хајле Селасие.

Растафаријанствомонотеистичко, Авраамско, религиозно[1] или социјално движење[2], кое се развило во христијанската култура во Јамајка во 1930-тите години[3][4]. Приврзаниците чиј култ е Хајле Селасие, поранешен Цар на Етиопија (1930-1936 и 1941-1974)[5], се наречени Растафаријани или Расти.

Движењето понекогаш е нарекувано и „Растафаријанизам“, но овој термин некои Расти го сметаат за понижувачки и навредлив, кои не сакаат да бидат обележувани со наставката „изам“ Дел од учените, движењето го нарекуваат секта,[6], додека некои го поврзуваат со култ [7], додека пак Енис Едмундс го карактеризира како ревитализациско движење[2] . Растафаријанството не е високо организирана религија: тоа е движење и идеологија. Многу Растафаријани велат дека тоа воопшто не е религија, туку „начин на Живеење[8][9]. Повеќето Растафаријани не признаваат никакви секти и вероисповести, па така се охрабруваат едни со други да најдат верба и инспирација во самите себе.

Името растафаријанството е преземено од Рас Тафара, предвладеечката титула на Хајле Селасие, составено од Амхарик Рас (во превод „Глава“, етиопски еквивалент на Војвода) и од презимето на Свети Селасие, Тафари[10]. Растафаријаните се истакнати по тоа што тврдат дека Свети Селасие, поранешниот и последен етиопски цар, е друга инкарнација на христијанскиот Бог, наречен Џа. Тие го гледаат Свети Селасие како Џа или Џа Растафари, кој е Второ пришествие на Исус Христос на земјата[11][12].

Растафаријанството вклучува и активности како спиритуално конзумирање на канабис[13] и отфрлање на западното општество (наречено Бабилон, кое повеќе се однесува на христијанскиот метафоричен Бабилон, отколку на месопотамската град-држава)[14]. Ја прокламира Африка (исто така наречена „Зајон“) како родно место на човечкиот вид.

Денес, сознанието за растафаријанството е распространето низ целиот свет, преку заинтересираноста која ја предизвикала реге музиката- најевидентно од страна на јамајскиот пејач и композитор Боб Марли. До 1997, имало околу милион верни Растафаријани низ светот. Од пет до десет проценти од Јамајчаните се произнесуваат како Растафаријани.

Светски гледишта и верувања[уреди | уреди извор]

Бог[уреди | уреди извор]

Растафаријаните се монотеисти, се поклонуваат на еден единствен Бог кој го нарекуваат Џа. Растите го гледаат Џа како битие во форма на Светото Тројство, односно Бог кој е Таткото, Синот и Светиот Дух. Растите веруваат дека во форма на Светиот Дух (инкарнација), живее меѓу луѓето, и токму затоа тие често себеси се нарекуваат „Јас и Јас“. Освен тоа,„Јас и Јас“ го користат наместо „Ние“, и се користи на овој начин за да се изрази еднаквост помеѓу луѓето, признавајќи дека Светиот Дух внатре во нас, сите не прави исти и во суштина едно.

Некои Растафаријани го прифаќаат христијанското верување дека Бог се инкарнирал на земјата во формата на Исус Христос, за да го пренесе своите учења на човештвото. Како и да е, тие често велат дека неговите учења биле изопачени од Бабилон.

Свето Тројство[уреди | уреди извор]

Раста верувањето го опфаќа Светото Тројство вклучувајќи потенцирање на Свети Селасие, значењето на „Моќта на Тројството“ или „Силата на Тројството“ во Ге’ез- името кое му е дадено на Рас Тафари по неговото крштевање, и подоцна се сметало за дел од неговото владеечко име со кое се здобил на 2 ноември 1930 на неговото крунисување од страна на Етиопската Православна Црква.

Зајон наспроти Бабилон[уреди | уреди извор]

Растафаријаните тврдат дека Зајон (односно Африка, посебно Етиопија) е земјата која Џа ним им ја ветил. За да го достигнат ова, тие го отфрлаат модерното западно општество, кое го нарекуваат Бабилон, кое го гледаат како бесконечно корумпирано.

Лавот[уреди | уреди извор]

Лавот е знак на Свети Селасие. Исус Христос во Библијата е опишан како „Лавот на Јуда“, и поради таа причина, Свети Селасие го гледаат како реинкарнација на Исус.

Ганџа/Канабис[уреди | уреди извор]

За растите, пушењето канабис, често познат како „трева“, „грас“, „синсемила“ е спиритуален чин, често придружуван од Библиски учења, кој се смета за причестување кое го прочистува телото и умот, лекува душата, носи задоволство, и ги доближува до Џа.

Литература[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Clarke 1986, стр. 11; Edmonds 2012, стр. 92; Sibanda 2016, стр. 182.
  2. 2,0 2,1 Edmonds 2012, стр. 92.
  3. Edmonds 2012, стр. 113.
  4. Ryman, Cheryl (2014). „Kumina“. Во Horn, David; Shepherd, John (уред.). Bloomsbury Encyclopedia of Popular Music of the World, Volume 9: Genres: Caribbean and Latin America (англиски). Bloomsbury Publishing. ISBN 9781441132253.
  5. Edmonds 2012, стр. 32.
  6. Barrett 1997, стр. viii.
  7. Cashmore 1983, стр. 6.
  8. Cashmore 1983, стр. 188; Edmonds 2012, стр. 92.
  9. Stephen D. Glazier. Juergensmeyer, Mark K.; Roof, Wade Clark (уред.). Encyclopedia of Global Religion. Sage. стр. 614. ISBN 978-0761927297. Посетено на 10 March 2017.
  10. Barrett 1997, стр. 82; Edmonds 2012, стр. 32.
  11. Edmonds 2012, стр. 36.
  12. Clarke 1986, стр. 67.
  13. Clarke 1986, стр. 88; Edmonds 2012, стр. 54.
  14. Edmonds, p. 61.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]