Црвенорак тамарин

Црвенорак тамарин
Заштитен статус
	; Незагрозен (МСЗП 3.1)
Научна класификација
Царство:	Животни
Колено:	Хордови
Класа:	Цицачи
Ред:	Примати
Семејство:	Канџести мајмуни
Род:	Тамарин
Вид:	Црвенорак тамарин
Научен назив
	Saguinus midas; (Linnaeus, 1758)
	Распространетост на црвеноракиот тамарин

Црвенорак тамарин, наречен и златнорак тамарин или црвенодланкест тамарин (науч. Saguinus midas) — примат од семејството на канџестите мајмуни (Callitrichidae) наречен црвенкасто-портокаловата крзно на стапалата и шепите. Потекнува од шумовитите предели северно од Амазон во Бразил, Гвајана, Француска Гвајана, Суринам и можеби Венецуела.^[2] Јужно од Амазон живеат тамарини кои немаат екстремитети во поинаква боја, и за кои се сметало дека припаѓаат на овој вид, но подоцна е утврдено дека се работи за видот црн тамарин.

Примероци од ова животно може да се видат во Зоолошката градина во Скопје.^[4]

Физички особености

Ова животно е долго 20,5-28 см без опашката, а 31-44 см со неа. Тежи 400-550 г. Живее околу 10 години во дивина и 16 во заробеништво.

Поведение и размножување

Живее во групи од 4 до 15 единки кои меѓусебно соработуваат дотолку што во рамките на групата нема конкуренција, дури ни меѓу мажјаците. Кога ќе дојде сезоната, во групата се пари само една женка, а другите го потиснуваат инстинктот. Бременоста трае 140–170 дена и се раѓаат обично по две младенчиња. За мајмунчињата претежно се грижи таткото, и ги дава на мајката само на цицање, но во негата помага целата група. Најголем приоритет на групата е безбедноста, и кога една единка е во неволја, цела група доаѓа на припомош. Црвеноракиот тамарин е територијално животно и знае да биде агресивен, со остри очници и канџи на сите прсти освен на палците на нозете.

Имаат исклучителни искачувачки способности и највеќе време проведуваат на ползавците и гранките на дрвјата. Се одликуваат со голема брзина и подвижност, како и способност за скокање на земја од високо (до 18 м) без да се повредат. Се хранат со плодови, цветови, инсекти, жаби, пајаци, гуштери и нектар.^[2] Природни непријатели им се малите мачки, грабливите птици и змиите.

Територија

Територијата на црвеноракиот тамарин се шири за сметка на онаа на двобојниот тамарин, истиснувајќи го по пат на меѓувидова конкуренција.^[2]^[5]

Наводи

↑ Groves, C. (2005). Wilson, D. E., & Reeder, D. M (уред.) (уред.). Mammal Species of the World (III. изд.). Baltimore: Johns Hopkins University Press. стр. 135. ISBN 0-801-88221-4.CS1-одржување: повеќе имиња: список на уредници (link)
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 „Saguinus midas“. IUCN Red List. Version 2008. International Union for Conservation of Nature. 2008. Посетено на 2 January 2009.
↑ Linnaeus, Carl (1758). Systema naturæ. Regnum animale (10. изд.). стр. 28. Посетено на 19 November 2012.
↑ „Цицачи“. Зоо Скопје. Посетено на 30 мај 2015.^{[мртва врска]}
↑ Röhe, F. (2006). Área de contato entre as distribuições geográficas de Saguinus midas e Saguinus bicolor (Callitrichidae-Primates): a importância de interações e fatores ecológicos. Dissertação de Mestrado — INPA/UFAM. стр. 71.

Надворешни врски

Црвенорак тамарин на Викивидовите ^?
„Црвенорак тамарин“ — Енциклопедија на живиот свет

[msw3-1] Groves, C. (2005). Wilson, D. E., & Reeder, D. M (уред.) (уред.). Mammal Species of the World (III. изд.). Baltimore: Johns Hopkins University Press. стр. 135. ISBN 0-801-88221-4.CS1-одржување: повеќе имиња: список на уредници (link)

[iucn-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 „Saguinus midas“. IUCN Red List. Version 2008. International Union for Conservation of Nature. 2008. Посетено на 2 January 2009.

[3] Linnaeus, Carl (1758). Systema naturæ. Regnum animale (10. изд.). стр. 28. Посетено на 19 November 2012.

[4] „Цицачи“. Зоо Скопје. Посетено на 30 мај 2015.^{[мртва врска]}

[Rohe-5] Röhe, F. (2006). Área de contato entre as distribuições geográficas de Saguinus midas e Saguinus bicolor (Callitrichidae-Primates): a importância de interações e fatores ecológicos. Dissertação de Mestrado — INPA/UFAM. стр. 71.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]