Тарантула (маглина)

Од Википедија — слободната енциклопедија
Тарантула (маглина)
{{{опис}}}
Соѕвездие Златна Рипка
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 5 ч 38 м 42,5 с
Деклинација - 69° 6' 3"
Податоци од набљудување
Вид на тело оддавна маглина
Морфолошки вид EN
Привиден сјај
(во честот. појас.)
5
Физички податоци
Привидни димензии 30' x 20'
Историја
Откривач Никола Луј де Лакај
Откриена 1751
Други ознаки ESO 57-EN6

Тарантула, наречена и 30 Златна Рипка (30 Doradus) или NGC 2070оддавна маглина во соѕвездието Златна Рипка, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2070 се споменува и како ESO 57-EN6.

Откривање[уреди | уреди извор]

Телото е откриено во 1751 година од страна на Никола Луј де Лакај, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 0,5 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2070 е од видот EN.[1] Видливиот сјај во рамките на интервалот од минималната до максималната честота изнесува 5 m.[2] NGC 2070 има привидни димензии од 30' х 20'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Телото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 5 ч 38 м 42,5 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 69° 6' 3".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 2070 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 445; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9163.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]