Лески (Светиврачко)
| Лески Вихрен | |
|---|---|
  Лески | |
|
Местоположба во областа   Лески | |
| Координати: 41°37′N 23°20′E / 41.617° СГШ; 23.333° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Благоевградска област |
| Општина | Свети Врач |
| Површина | |
| • Вкупна | 8.063 км2 (3,113 ми2) |
| Надм. вис. | 843 м |
| Население (2015) | |
| • Вкупно | 3 |
| • Густина | 0,00.037/км2 (0,00.096/ми2) |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 2800 |
Лески — село во Светиврачко, Пиринска Македонија, денес во општината Свети Врач на Благоевградската област, југозападна Бугарија.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото Лески се наоѓа на 20 километри северозападно од Свети Врач. Селото се наоѓа на надморска висина од 843 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 8063 км2.
Историја[уреди | уреди извор]
Османлиско Царство[уреди | уреди извор]
Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Сески (Seski) е село со 25 семејства и 90 Македонци[1][2].
Во 1891 година Георги Стрезов за селото напишал:
Лески и Махала, чифлици преблиску еден до друг; припаѓаат на еден мелнички бег, се наоѓаат на СЗ од Мелник, 4 часа пат. Земјоделството е слабо застапено, повеќето чуваат овци, кози а има и дрвари. В Леска се 40 куќи и во Махала 18, само Бугари.[1][3]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 180 жители, сите Македонци[1][4].
По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, девет лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети[5].
Бугарија[уреди | уреди извор]
По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.
Население[1][6][уреди | уреди извор]
| Година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 | 2015 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Жители | 82 | 100 | 84 | 28 | 12 | 6 | 10 | 9 | 6 |
 |
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 142-143.
- ↑ Стрезов, Георги. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн. XXXVII и XXXVIII, 1891, стр. 28.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 189.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 859
- ↑ 6,0 6,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Вихрен, общ. Сандански, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста
|url=(help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно|title=(help) - ↑ „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18.
| ||||||||||