Крланово

Координати: 41°32′N 23°25′E / 41.533° СГШ; 23.417° ИГД / 41.533; 23.417
Од Википедија — слободната енциклопедија
Крланово
Кърланово
Поглед кон селото
Поглед кон селото
Крланово is located in Бугарија
Крланово
Крланово
Местоположба во областа
Крланово во рамките на Пиринска Македонија
Крланово
Местоположба на Крланово во Општина Свети Врач и Благоевградската област
Координати: 41°32′N 23°25′E / 41.533° СГШ; 23.417° ИГД / 41.533; 23.417
ЗемјаБугарија
ОбластБлагоевградска област
ОпштинаСвети Врач
Површина
 • Вкупна5.463 км2 (2,109 ми2)
Надм. вис.&10000000000000632000000632 м
Население (2015)
 • Вкупно37
 • Густина0,0.068/км2 (0,018/ми2)
Часовен појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)
Пошт. бр.2820
Повик. бр.07437

Крлановосело во Светиврачко, Пиринска Македонија, денес во општината Свети Врач на Благоевградската област, југозападна Бугарија.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото Крланово се наоѓа на 24 километри источно од Свети Врач, во планински регион. Селото се наоѓа на надморска висина од 632 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 5.463 км2.

Историја[уреди | уреди извор]

Османлиско Царство[уреди | уреди извор]

До 1912 година името на селото било Златков чифлик или Златково[1], кое произлегува од злато[2]. Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Златко (Zlatko) е село со 16 семејства и 50 Македонци[3][4]. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 120 жители, сите Македонци[3][5].

По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, две лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети[6].

Бугарија[уреди | уреди извор]

По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.

Население[3][7][уреди | уреди извор]

Население на Крланово по попис[7]
Година 1934 1946 1956 1965 1975 1985 1992 2001 2011 2015
Жители 188 223 247 193 115 87 83 60 36 37
Население по возраст
од 2011 година
[8]:

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Мичев, Николай, Петър Коледаров. „Речник на селищата и селищните имена в България 1878-1987“, София, 1989.
  2. Георгиев, Вл., Ив. Гълъбов, Й. Заимов, Ст. Илчев (съставители) (1971). Български етимологичен речник, том 1 (А - З). София: Българска академия на науките. Институт за български език. Издателство на Българската академия на науките. стр. 645.
  3. 3,0 3,1 3,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  4. Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 140 - 141.
  5. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 187.
  6. „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 848
  7. 7,0 7,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Кърланово, общ. Сандански, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста |url= (help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно |title= (help)
  8. „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18.