Копје

Изведувач на 2005 година со опрема на римски војник од околу 175 година со копје (пилум), меч и штит.

Копје е оружје за фрлање и прободување кое им припаѓа на полињата, што поради неговата конструкција е особено погодно за фрлање. Постојат различни верзии, кои се состојат од камен, коска, дрво или метал. Како спортски уред, тие сè уште се во употреба денес. Тие се меѓу најстарите што ги користат луѓето кои се борат и ловат оружје. Најстарите откритија од најстарите камени мостови се стари половина милион години.

Природата

На столб, прирабница, врв (често сечила со две острици) направени од различни материјали (остри камења, бронза, тврдо дрво, коска, железо, челик) е прикачен. Спирс најчесто се сметаше за фрлање оружје или повеќенаменско оружје кое се користело во долги и блиски борби. Некои од копјата, како што е римскиот пилум, имале екстремно долги врвови, кои се склониле кон ударот. Затоа, тие можеа да се извлечат од штито само со тешкотии и ги направија бескорисни. Покрај тоа, избегнува е и ризикот од враќање на копјето.

Копја

Употреба

Во сегашните копја сè уште се користат во некои региони како ловечко оружје, на пример, како копје за риби, во спротивно играат копја во традиционална нега и како спортски уред, на пример во олимписката дисциплина на фрлање на копје.

Подобрувањето на опсегот, пенетрацијата и точноста на копјето се постигнува со копјето.

Со цел да се фрли точно, копјето мора да биде избалансирано, така што секогаш ќе дојде до врвот на финишот. По таргетирање на целта, копјето е фрлено. При кастинг во вода, на пример, рефрекцијата на светлината мора да се земе предвид. Со модерни спортски копја може да достигнете растојанија од 100 метри, но делотворниот опсег на лов и воени копја беше помал од 20 метри. Светскиот рекорд на Чешка Јан Железни од мај 1996 година е 98,48 м.

Историја

Формирањето на биомеханичките услови за техника за фрлање со копје е датирана во времето на Хомо еректус пред околу два милиони години.

Најстариот копје елемент пронајден досега во светот е дрвена челична глава од Есекс во Велика Британија. Тоа беше ископано во 1911 година во Clacton и се проценува дека е помеѓу 360.000 и 420.000 години. Шоенингерските копја се поголеми наоди со поединечни парчиња над два метри во должина, кои биле први датирани на возраст од 400.000 години, но според најновите размислувања веројатно се припишуваат на 270.000 години Homo heidelbergensis.

Во Јужна Африка откриени камени алатки беа толкувани во 2012 година како пловни страни; Ако ова толкување е точно, тоа ќе биде најстариот доказ за употребата на копја на 500.000 години.

Оружјето било искористено сè до појавата на огнено оружје на војната. Особено во античко време, ова оружје беше во силна употреба, за. На пример, од Грците од Пелтастан, од Римјаните како пилум или германски како Анго, рамка, гер.

Уште во 19 век, Зулу користел копја во Јужна Африка, т.н. Асегај. Наполеон Евгени Луј Бонапарт беше убиен во војната во Зулу во Јужна Африка на 1 јуни 1879 година со такво оружје.

Копје како симбол

Копјето е делумно и симболична вредност. Пример за тоа е Светото копје на римско-германските кралеви и цареви. Во древната исландска литература копјето Гунгнир се појавува како атрибут на богот Один.

Врз основа на вазните претстави и тешките пронајдоци, како и описите на поетот Хомер, може да се претпостави дека копјето служело во Стара Грција, барем од минатиот микенски период, како статус или дури и симбол на доминација.