Викториина Земја
Викториина Земја (англиски: Victoria Land) — област на Антарктикот источно од Росовото Море и Росовиот Леден Гребен, протегајќи се во јужен правец од 70°30' ЈГШ до 78°00' ЈГШ, а на западен од Росовото Море до работ на Антарктичката Висорамнина.[1] Карпестиот ’рт Мина се смета за најјужната точка на Викториината Земја, и ги двои Скотовиот Брег на север од Хиларииниот Брег во Росовата Зависност на југ.
Областа прв ја открил британскиот капетан Џејмс Кларк Рос во јануари 1841 г. и ја нарекол по кралицата Викторија.[1] Позначајни истражувачки потфати прв направил австралискиот геолог Даглас Мосон од 1911 до 1914 г. Почнувајќи од 1971 г. на брегот на областа работи руската истражувачка станица „Ленинградскаја“.
Во областа се протега дел од Трансантарктичките Планини, Мекмердовите Суви Долини со реката Оникс (најголема на континентот) и низината Лавиринт.
Планини[уреди | уреди извор]
- Ропер (3.660 м)
- Брабек (2.460 м)
Наводи[уреди | уреди извор]
 |
„Викториина Земја“ на Ризницата ? |
- ↑ 1,0 1,1 „Викториина Земја“. Информативен систем за географски називи, Геолошки топографски институт на САД. Посетено на 2007-01-04. (англиски)
.svg){kind=small} | Оваа статија место на или околу Антарктикот е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
71°15′S 163°00′E / 71.250° ЈГШ; 163.000° ИГД
|