Англиска реформација: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 4: Ред 4:


Можеби сè започнало по желбата на кралот [[Хенри VIII]] да го поништи својот брак со [[Катерина од Арагон]]. Сепак, според многу научници, англиската реформација на почетокот била повеќе политички отколку теолошки спор. Реалноста на политичките разлики помеѓу [[Рим]] и [[Англија]] довеле до зголемување на теолошките спорови во прв план. <ref name=scruton1996p470>Cf. "The Reformation must not be confused with the changes introduced into the Church of England during the 'Reformation Parliament' of 1529-36, which were of a political rather than a religious nature, designed to unite the secular and religious sources of authority within a single sovereign power: the Anglican Church did not until later make any substantial change in doctrine". Roger Scruton, ''A Dictionary of Political Thought'' (Macmillan, 1996), p.&nbsp;470.</ref> Пред раскинувањето со Рим, црковните закони во Англија биле потполно регулирани од страна на [[Римокатоличка црква|Римокатоличката црква]]. Црковните даноци биле плаќани директно на [[Рим]] и тоа на папата, кој го имал последниот збор во именувањето на епископите. Раскинот на односите со Рим, довело да англискиот монарх се прогласи за Врховен гувернер на црквата, односно довело до создавање на декларација за [[Крал на Англија|кралот на Англија]], како глава на [[Англиканска црква|Англиканската црква]].
Можеби сè започнало по желбата на кралот [[Хенри VIII]] да го поништи својот брак со [[Катерина од Арагон]]. Сепак, според многу научници, англиската реформација на почетокот била повеќе политички отколку теолошки спор. Реалноста на политичките разлики помеѓу [[Рим]] и [[Англија]] довеле до зголемување на теолошките спорови во прв план. <ref name=scruton1996p470>Cf. "The Reformation must not be confused with the changes introduced into the Church of England during the 'Reformation Parliament' of 1529-36, which were of a political rather than a religious nature, designed to unite the secular and religious sources of authority within a single sovereign power: the Anglican Church did not until later make any substantial change in doctrine". Roger Scruton, ''A Dictionary of Political Thought'' (Macmillan, 1996), p.&nbsp;470.</ref> Пред раскинувањето со Рим, црковните закони во Англија биле потполно регулирани од страна на [[Римокатоличка црква|Римокатоличката црква]]. Црковните даноци биле плаќани директно на [[Рим]] и тоа на папата, кој го имал последниот збор во именувањето на епископите. Раскинот на односите со Рим, довело да англискиот монарх се прогласи за Врховен гувернер на црквата, односно довело до создавање на декларација за [[Крал на Англија|кралот на Англија]], како глава на [[Англиканска црква|Англиканската црква]].

Позадина

Кралот [[Хенри VIII]] на англискиот трон застанал во 1509 година на возраст од 17 години. Тој направил династички брак со Катерина Арагонска, вдовицата на својот брат Артур, во јуни 1509 година, непосредно пред крунисувањето. За разлика од неговиот татко, кој бил по карактер потаен и конзервативен, младиот Хенри имал својство да биде олицетворение на рицарство и друштвеноста, донесувајќи во дворот тинејџери за различни претстави. Тој бил голем католик, обслужувал до пет маси на ден (освен за време на ловската сезона, во која многу уживал). Во голем број на случаи, и самиот тој дозволувал да биде под влијание на неговите советници. <ref>Susan Brigden, ''New Worlds, Lost Worlds'' (Allen Lane 2000) p.&nbsp;109f. He "believed he that he could keep his own secrets... but he was often deceived and he deceived himself." (p.&nbsp;103)</ref> Меѓу неговите современици и млади канцелари, најблизок соработник му бил кардиналот Томас Волси. Под негов умислен притисок, кралот се одржувал до католизмот и ги почитувал папските задолженија кон него. Во 1521 година тој застанал во одбрана на Католичката црква од Мартин Лутер на обвинувањата за ерес во една книга, Со помош на Томас Мор, на него му била доделена титулата "Бранител на верата" од Папа Лав X (Следните англиски и британски монарси ја имале задржано оваа титула, дури и кога Англиканска црква се отцепила од католицизмот.) Томас Волси остро ги осудувал оние кои биле под влијание на лутеранските идеи<ref> Brigden, p.&nbsp;111</ref>, помеѓу кои се наоѓала и атрактивната, харизматична Ана Боленска.

Преработка од 21:45, 18 февруари 2010

Англиската Реформација се однесува за серија од настани во 16 век во Англија, со која црквата на Англија се оделила од авторитетот на папата и Римокатоличката црква.

Овие настани се тесно поврзани со Протестантската реформација во Европа, како верско и политичко движење чие влијание на практиката во поголемиот дел од Европа во текот на овој период било во подем. За подемот на овој процес придонеле поголем број на фактори. Еден од основните бил падот на феудализмот и подемот на национализмот, подемот на општото право, пронаоѓањето на печатарската машина и зголеменото печатење на Библијата, кое довело до пренесување на нови знаења и идеи меѓу научниците како на високата така и на средната класа. Сепак, во различните фази на англиската реформација, во која биле опфатени Велс и Ирска, во голема мера таа била потикнета од промените во политиката на владата.

Можеби сè започнало по желбата на кралот Хенри VIII да го поништи својот брак со Катерина од Арагон. Сепак, според многу научници, англиската реформација на почетокот била повеќе политички отколку теолошки спор. Реалноста на политичките разлики помеѓу Рим и Англија довеле до зголемување на теолошките спорови во прв план. [1] Пред раскинувањето со Рим, црковните закони во Англија биле потполно регулирани од страна на Римокатоличката црква. Црковните даноци биле плаќани директно на Рим и тоа на папата, кој го имал последниот збор во именувањето на епископите. Раскинот на односите со Рим, довело да англискиот монарх се прогласи за Врховен гувернер на црквата, односно довело до создавање на декларација за кралот на Англија, како глава на Англиканската црква.

Позадина

Кралот Хенри VIII на англискиот трон застанал во 1509 година на возраст од 17 години. Тој направил династички брак со Катерина Арагонска, вдовицата на својот брат Артур, во јуни 1509 година, непосредно пред крунисувањето. За разлика од неговиот татко, кој бил по карактер потаен и конзервативен, младиот Хенри имал својство да биде олицетворение на рицарство и друштвеноста, донесувајќи во дворот тинејџери за различни претстави. Тој бил голем католик, обслужувал до пет маси на ден (освен за време на ловската сезона, во која многу уживал). Во голем број на случаи, и самиот тој дозволувал да биде под влијание на неговите советници. [2] Меѓу неговите современици и млади канцелари, најблизок соработник му бил кардиналот Томас Волси. Под негов умислен притисок, кралот се одржувал до католизмот и ги почитувал папските задолженија кон него. Во 1521 година тој застанал во одбрана на Католичката црква од Мартин Лутер на обвинувањата за ерес во една книга, Со помош на Томас Мор, на него му била доделена титулата "Бранител на верата" од Папа Лав X (Следните англиски и британски монарси ја имале задржано оваа титула, дури и кога Англиканска црква се отцепила од католицизмот.) Томас Волси остро ги осудувал оние кои биле под влијание на лутеранските идеи[3], помеѓу кои се наоѓала и атрактивната, харизматична Ана Боленска.

  1. Cf. "The Reformation must not be confused with the changes introduced into the Church of England during the 'Reformation Parliament' of 1529-36, which were of a political rather than a religious nature, designed to unite the secular and religious sources of authority within a single sovereign power: the Anglican Church did not until later make any substantial change in doctrine". Roger Scruton, A Dictionary of Political Thought (Macmillan, 1996), p. 470.
  2. Susan Brigden, New Worlds, Lost Worlds (Allen Lane 2000) p. 109f. He "believed he that he could keep his own secrets... but he was often deceived and he deceived himself." (p. 103)
  3. Brigden, p. 111