Нервен систем

Нервен систем

Централен нервен систем Черепен мозок ’Рбетен мозок Периферен нервен систем Телесен нервен систем Автономен нервен систем Симпатички нервен систем Парасимпатички нервен систем

Нервниот систем е органски систем кој претставува целина од нервните елементи во животинското тело: невроните, нервите и нервните ткива. Основната морфолошко - физиолошка единица на нервниот систем е невронот, односно нервната клетка. Нејзина основна карактеристика (а со тоа и на нервниот систем) е надразливоста. Со помош на овој белег, нервниот систем прима стимули и на нив одговара со определена акција (одговор на стимулот).

И додека сите други органски системи кај животните ја вршат својата специфична функција, нервниот систем нема некоја таква функција во организмот, туку влијае и ја контролира работата на сите останати органски системи со помош на нервите и нивните разграноци Така, нервниот систем навлегува во сите делови на телото и е во врска со сите ткива и нивните клетки.

Видови на нервен систем

Постојат животни со и без нервен систем. Кај животните без нервен систем нема нервни клетки, како кај сунѓерите на пример, но во текот на еволуцијата на животните се диференцирале различни видови на неврони со специфична активност. Едни врз себе ја примиле функцијата на примање нервни стимули, други се оспособиле за пренесување на стимулите, трети се диференцирале за трансформација на стимулите, додека четврти се оспособиле за пренесување на одговорот од дразбата. Сето ова довело до формирање на нервниот систем, кој во зависност од еволутивниот степен на животното, се јавува во неколку видови:

Децентрализиран нервен систем

Од ваков вид на нервен систем е само мрежестиот тип, што значи дека кај него не постои нервен центар (како ганглија или мозок), туку одделни неврони, распрснати низ целото тело.

Мрежест (дифузен) тип

Ваквиот нервен систем е најпросто организираниот нервен систем. Тој се среќава кај жаркарите, или на пример кај хидрата. Претставен е со едноставни клетки, дифузно разместени без ред под површината на телото, меѓусебно поврзани со своите разгранети израстоци (аксони), при тоа формирајќи нервна мрежа низ телото на животното. Тука стимулите се пренесуваат дифузно, без некој одреден правец.

Централизирано - периферни нервни системи

Еволутивниот развој на нервниот систем одел во правец на формирање на централизиран нервен систем, чија главна карактеристика се состои во групирање на невроните во одделни нервни центри, од кои се разгрануваат нерви во сите телесни делови. Притоа, нервите со своите разграноци го сочинуваат периферниот нервен систем. Вака диференциран систем на централен и периферен дел застапен е кај сите ‘рбетници и некои без‘рбетници. Импулсите кај централизирано - периферниот вид на нервен систем се пренесуваат во одреден правец. Во развојот на ваквиот вид се разликуваат три типа: врвчест, ганглионарен и цевчест нервен систем.

Врвчест тип

Овој тип на нервен систем е претставен со една мозочна ганглија од која поаѓаат еден или повеќе пара нерви врвки (аксони), како што е на пример кај сплесканите црви. Ваков систем се среќава и кај медузите од жаркарите, иглокожите и некои мекотели.

Повеќеганглионарен тип

Натамошната етапа во развитокот на овој органски систем е формирање на повеќе ганглии распоредени низ телото. Притоа, овој тип има неколку варијации во зависност од тоа како и каде се поставени ганглиите во телото:

• Кај некои мекотели тие се дифузно распоредени
• Кај полихетите од прстенестите црви ганглиите се надолжно скалесто поставени (една над друга)
• Кај олигохетите од прстенестите црви и членконогите тие се зближени една до друга, градејќи притоа вентрално (стомачно) нервно стебло.

Цевчест тип

Во основа, овој тип е претставен со нервна цевка во чии ѕидови лежат невроните. Таа има лонгитудинална положба од грбната страна над ‘рбетот. Од нервната цевка се формираат два основни дела: преден, кој се диференцира во черепен мозок и заден, од кого настанува ‘рбетниот мозок, кој е нај еволутивно совршен кај човекот. Кај различните ‘рбетници, паралелно со нивниот еволутивен развој настануваат прогресивни разлики во соодносот меѓу размерите на черепниот и ‘рбетниот мозок. Имено, се зголемува масата на черепниот во однос на ‘рбетниот мозок. Разликата во овие два нервни центри се согледува и во нивната градба - во черепниот на периферијата се наоѓа сивата, а во внатрешноста белата маса, а кај ‘рбетниот е обратен случај.