Масакр во Велес: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Wikimk, ве молам следете го разговорат на статијата преди да менувате URL линкот!
Ред 6: Ред 6:
Во својата книга ''Мојот татко - Методија Андонов Ченто'', авторот Илија Андонов Ченто, вели дека првиот претседател на [[Президиумот на АСНОМ]] за таа работа дознал случајно и дека злосторствата започнале откако на на крајот на 1944 година, во Скопје, како гостин на Второто заседание на АСНОМ присуствувал [[Едвард Кардељ]].<ref>Андонов, Илија - Ченто, ''Мојот татко - Методија Андонов Ченто'', Скопје 1999, ISBN:9989-878-89-9</ref>
Во својата книга ''Мојот татко - Методија Андонов Ченто'', авторот Илија Андонов Ченто, вели дека првиот претседател на [[Президиумот на АСНОМ]] за таа работа дознал случајно и дека злосторствата започнале откако на на крајот на 1944 година, во Скопје, како гостин на Второто заседание на АСНОМ присуствувал [[Едвард Кардељ]].<ref>Андонов, Илија - Ченто, ''Мојот татко - Методија Андонов Ченто'', Скопје 1999, ISBN:9989-878-89-9</ref>


Според бугарскиот историчар [[Коста Црнушанов]] затворениците се убиени, затоа зошто биле [[Бугари]]. Според овој бугарски историчар помеѓу жртвите имало припадници на [[ММТРО]] на [[ВМРО (Автономистичка)|ВМРО]] на [[Иван Михајлов]], еден поранешен бугарски учител и други. <ref>„Македонизмът и съпротивата на Македония срещу него“, Унив. изд. "Св. Климент Охридски", София, 1992 г.</ref> Според овој историчар за масакрот биле одговорни [[Ратко Петровски]] (помошник-началник на [[ОЗНА]]), [[Боро Коробар]] и [[Киро Попадиче]] (командант на Велес), што е во согласност со претходно изнесеното мислење.
Според бугарскиот историчар [[Коста Црнушанов]] затворениците се убиени, затоа зошто биле [[Бугари]]. Според овој бугарски историчар помеѓу жртвите имало припадници на [[ММТРО]] на [[ВМРО (Автономистичка)|ВМРО]] на [[Иван Михајлов]], еден поранешен бугарски учител и други. <ref>Църнушанов, Коста, [http://www.promacedonia.org/kc/cyrn25.html „Македонизмът и съпротивата на Македония срещу него“], Унив. изд. "Св. Климент Охридски", София, 1992 г.</ref> Според овој историчар за масакрот биле одговорни [[Ратко Петровски]] (помошник-началник на [[ОЗНА]]), [[Боро Коробар]] и [[Киро Попадиче]] (командант на Велес), што е во согласност со претходно изнесеното мислење.


==Референци==
==Референци==

Преработка од 13:11, 18 ноември 2009

Масакрот во Велес е колеж на 53 затвореници што се случил на 15 јануари 1945 година во Велес извршен од страна на ОЗНА.

Настан

На 15 јануари 1945 без јавно судење, биле стрелани 53 затвореници од велешкиот затвор, лица за кои имало сомневање дека биле озлогласени противници на НОБ. Без заокружена истражна постапка и без јавно судење за докажување на нивната вина, биле групно стрелани и масакрирани, а потоа и закопани во заедничка гробница која била откриена по педесет години. Ова преставува најголем масакр врз цивили извршен од ОЗНА во ослободена Македонија[1].

Во својата книга Мојот татко - Методија Андонов Ченто, авторот Илија Андонов Ченто, вели дека првиот претседател на Президиумот на АСНОМ за таа работа дознал случајно и дека злосторствата започнале откако на на крајот на 1944 година, во Скопје, како гостин на Второто заседание на АСНОМ присуствувал Едвард Кардељ.[2]

Според бугарскиот историчар Коста Црнушанов затворениците се убиени, затоа зошто биле Бугари. Според овој бугарски историчар помеѓу жртвите имало припадници на ММТРО на ВМРО на Иван Михајлов, еден поранешен бугарски учител и други. [3] Според овој историчар за масакрот биле одговорни Ратко Петровски (помошник-началник на ОЗНА), Боро Коробар и Киро Попадиче (командант на Велес), што е во согласност со претходно изнесеното мислење.

Референци

  1. Ѓорѓи Малковски, Ликвидации без јавни судења, „Нова Македонија“, 15 јануари 1995
  2. Андонов, Илија - Ченто, Мојот татко - Методија Андонов Ченто, Скопје 1999, ISBN:9989-878-89-9
  3. Църнушанов, Коста, „Македонизмът и съпротивата на Македония срещу него“, Унив. изд. "Св. Климент Охридски", София, 1992 г.

Надворешни врски