Букефал: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот Додава: pnb:بوسیفالس
с Бот додава Шаблон: Без извори
Ред 1: Ред 1:
{{Без извори|датум=ноември 2009}}
[[Слика:BattleofIssus333BC-mosaic-detail1.jpg|thumb|200px|Александар и Букефал на мозаик прикажани во [[Битка кај Ис|битката кај Ис]]]]
[[Слика:BattleofIssus333BC-mosaic-detail1.jpg|thumb|200px|Александар и Букефал на мозаик прикажани во [[Битка кај Ис|битката кај Ис]]]]
[[Слика:Battle of Issus.jpg|thumb|200px|[[Битка кај Ис|Битката кај Ис]] во која Александар се борел против [[Дариј III]]. (Национален Музеј - [[Наполи]])]]
[[Слика:Battle of Issus.jpg|thumb|200px|[[Битка кај Ис|Битката кај Ис]] во која Александар се борел против [[Дариј III]]. (Национален Музеј - [[Наполи]])]]

Преработка од 16:13, 14 ноември 2009

Александар и Букефал на мозаик прикажани во битката кај Ис
Битката кај Ис во која Александар се борел против Дариј III. (Национален Музеј - Наполи)

Букефал (грчки: Βουκέφαλος Букефалос) бил најмилиот коњ на Александар Македонски. Името преведено значи "Воловска глава". Според легендата, можел да го јавне само Александар.

Букефал умрел за време на битката кај индиската река Хидасп, во 326 година п.н.е, на возраст од 30 години што е длабока старост за еден коњ дури и во денешно време. Александар, за спомен на него, на тоа место го основал градот Букефала (денес Џалалпур).


Според пишувањата на Плутарх

Букефал е опишан како голем црн коњ со голема бела ѕвезда на неговото чело. Имал сини очи и неговата раса била една од најиздржливите. Според легендата, Александар во тоа време (10-то годишник) бил единствениот на кого Букефал му се покорил. Коњот прво бил понуден на Филип II Македонски од страна на Филониј, трговец на коњи, за цена од 13 таланти, што биле многу пари во тоа време. Бидејќи никој неможел да го скроти коњот Филип се откажал од купувањето. Но Александар се понудил сам да плати за коњот доколку успее да го скроти. Тој приметил дека Букефал се плаши од својата сенка, па го свртел кон сонцето за да неможе да ја гледа. Така коњот се смирил и Александар успеал да го јавне. Легендата зборува дека од тој момент Букефал и Александар биле неразделни и заедно учествувале во сите битки.