Стефан Стамболов

Статуа на Стефан Стамболов

Стефан Стамболов (роден на 12 февруари 1854 - починал на 18 јули 1895) бил виден револуционер, новинар, поет, политичар и државник од Бугарија, кој во 1880 год. станал народен пратеник и потпретседател на Народното собрание, а во 1884 и негов претседател.

Роден е во (Трново). Учи во Трново и Одеса. Учесник е во револуционерните борби на Бугарскиот народ за ослободување пред 1878 г. Активен учесник е и во присоединувањето на Источна Румелија (против волјата на Русија) во 1885 г. Бил и еден од главните идеолози и организатори на комитетите „Единство” 1878-1879. Тој го помогнал и доаѓањето на германскиот принц Фердинанд I Сакс-Кобург-Готски (1861-1948) за бугарски кнез (1887), а самиот станал премиер со изразито прозападна и антируска ориентација. Бил ценет во западните држави како политичар, коj сакал да jа ослободи своjата земjа од зависност од Русија. Во периодот од 1 декември 1893 година до 31 мај 1894 година бил министер на народното просвештение во Кнежество Бугарија.

Голем дел од македонските деjци биле против диктаторските методи на Стамболов и неговата протурска политика, па така дошло и до книшката на Вардарски (Петар Поп Арсов) „Стамболовштината во Македонија и нејзините претставници” (1894) што всушност ја претставувала програмата на тогаш основаната ТМОРО. (Види Лозарското движење)