Омов закон: Разлика помеѓу преработките
[непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
с Бот Менува: hu:Ohm törvénye |
с Бот Додава: cy:Deddf Ohm; cosmetic changes |
||
Ред 1: | Ред 1: | ||
[[ |
[[Податотека:Ohms law voltage source.svg|right|thumb|200px|Напонскиот извор ''V'', предизвикува електрична струја ''I'', низ отпорникот ''R'', трите величини на кои се однесува Омовиот закон: ''I = V/R''.]] |
||
'''Омовиот закон''' се однесува на [[електрично коло|електрични кола]], тој вели дека: |
'''Омовиот закон''' се однесува на [[електрично коло|електрични кола]], тој вели дека: |
||
Ред 5: | Ред 5: | ||
: Струјата помеѓу две точки е директно пропорционална со потенцијалната разлика (напонот) и обратно пропорционална со отпорот помеѓу нив. |
: Струјата помеѓу две точки е директно пропорционална со потенцијалната разлика (напонот) и обратно пропорционална со отпорот помеѓу нив. |
||
Математички, тоа се изразува како: |
Математички, тоа се изразува како: |
||
:<math>I = {V} / {R}\,</math> |
:<math>I = {V} / {R}\,</math> |
||
Кајшто |
Кајшто '''I''' е струјата во ампери, '''V''' е потенцијалната разлика во волти, и '''R''' е електричната отпорност изразена во оми. Потенцијалната разлика е позната и како пад на напонот, и може да се означува и со '''U''', '''E''' или '''ЕМС''' (електромоторна сила).<ref> |
||
''Handbook of Chemistry and Physics'', Fortieth Edition, p.3112, 1958</ref> |
''Handbook of Chemistry and Physics'', Fortieth Edition, p.3112, 1958</ref> |
||
Оваа законитост ја открил германскиот физичар [[Георг Ом]], и ја објавил во 1827. година како резултат на лабораториски мерења, и во малку посложена форма. |
Оваа законитост ја открил германскиот физичар [[Георг Ом]], и ја објавил во 1827. година како резултат на лабораториски мерења, и во малку посложена форма. |
||
Ред 22: | Ред 22: | ||
</math> |
</math> |
||
кајшто '''J''' е [[густина на струја]]та (струја по единична површина), '''σ''' е [[електрична спроводливост|електричната спроводливост]], а '''E''' е [[електрично поле|електричното поле]] (во волти по метар). |
кајшто '''J''' е [[густина на струја]]та (струја по единична површина), '''σ''' е [[електрична спроводливост|електричната спроводливост]], а '''E''' е [[електрично поле|електричното поле]] (во волти по метар). |
||
== Референци == |
== Референци == |
||
{{reflist}} |
{{reflist}} |
||
[[Категорија:Електротехника]] |
[[Категорија:Електротехника]] |
||
Ред 37: | Ред 36: | ||
[[ca:Llei d'Ohm]] |
[[ca:Llei d'Ohm]] |
||
[[cs:Ohmův zákon]] |
[[cs:Ohmův zákon]] |
||
[[cy:Deddf Ohm]] |
|||
[[da:Ohms lov]] |
[[da:Ohms lov]] |
||
[[de:Ohmsches Gesetz]] |
[[de:Ohmsches Gesetz]] |
Преработка од 16:39, 16 април 2009
Омовиот закон се однесува на електрични кола, тој вели дека:
- Струјата помеѓу две точки е директно пропорционална со потенцијалната разлика (напонот) и обратно пропорционална со отпорот помеѓу нив.
Математички, тоа се изразува како:
Кајшто I е струјата во ампери, V е потенцијалната разлика во волти, и R е електричната отпорност изразена во оми. Потенцијалната разлика е позната и како пад на напонот, и може да се означува и со U, E или ЕМС (електромоторна сила).[1]
Оваа законитост ја открил германскиот физичар Георг Ом, и ја објавил во 1827. година како резултат на лабораториски мерења, и во малку посложена форма.
Отпорноста на повеќето отпорнички материјали отпорници е константна за широк спектар на струи и напони. Кога отпорникот се употребува во вакви околности, неговата отпорност се нарекува „омска“. Покрај омската отпорност, постои и капацитивна и индуктивна, кои се јавуваат кај променливите и наизменичните струи.
Омовиот закон, во презентираната форма, е мошне корисен за електротехниката, затоа што опишува како напонот, струјата и отпорот се поврзани на „макроскопско“ ниво, односно како елементи на електричното коло. Физичарите кои ги проучуваат електричните својства на материјалите на микроскопско ниво ја употребуваат векторската равенка:
кајшто J е густина на струјата (струја по единична површина), σ е електричната спроводливост, а E е електричното поле (во волти по метар).
Референци
- ↑ Handbook of Chemistry and Physics, Fortieth Edition, p.3112, 1958