Вампирџија (филм): Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
с Јазична исправка, replaced: веб-страница → мрежно место |
Нема опис на уредувањето Ознаки: Мобилно уредување Мобилно семрежно уредување |
||
| Ред 1: | Ред 1: | ||
'''Вампирџија''' е ТВ филм во режија на [[Горан Тренчовски]], а сценариото на филмот е напишано од [[Владимир Плавевски]]. Главните улоги ги толкуваат Петар Темелковски (Вампирџијата) и Роберт Вељановски (Чиракот). |
'''Вампирџија''' е ТВ филм во режија на [[Горан Тренчовски]], а сценариото на филмот е напишано од [[Владимир Плавевски]]. Главните улоги ги толкуваат [[Петар Темелковски]] (Вампирџијата) и [[Роберт Вељановски]] (Чиракот). |
||
[[Податотека:Scena od filmot Vampirdzija.jpg|thumb|Сцена од филмот "[[Вампирџија (ТВ филм)|Вампирџија]]"]] |
[[Податотека:Scena od filmot Vampirdzija.jpg|thumb|Сцена од филмот "[[Вампирџија (ТВ филм)|Вампирџија]]"]] |
||
Преработка од 16:51, 26 јуни 2022
Вампирџија е ТВ филм во режија на Горан Тренчовски, а сценариото на филмот е напишано од Владимир Плавевски. Главните улоги ги толкуваат Петар Темелковски (Вампирџијата) и Роберт Вељановски (Чиракот).
Кратка содржина
Серафим е вампирџија – ловец на вампири, кој талка низ македонските села и за пари ги уништува свампирените мртовци. Чирак му е младиот Фидан, кого Серафим го подучува на опасниот вампирџиски занает, азбуката и уште понесигурниот живот во Македонија. Вампирџијата и неговиот ученик запаѓаат во борба со македонските вампири, со турската власт и со комитите кои ги опкружуваат, како и со авџи-табурите, платените ловци на комити. Прокобата на вампирџискиот занает ја искусува младиот Фидан, кој не знае дали вампирџијата Серафим е божји ангел или слуга на ѓаволот.
Сценариото ја развива семантичката теза за талкањето на душата по умирањето како казна за грешните души. Вампирџијата Серафим, метафора на животниот промискуитет, е наемен искупувач на грешните душа, а младиот Фидан е метафора на животна доблест која верува во оправданоста на животот.
Со хорор елементи и ироничен хумор се осознава суеверието на македонскиот човек здробен од турското ропство, но се утврдува и неговиот бунт кон духовниот и физичкиот терор, изразен преку традицијата на вампирџиството и комитаџиството.