Хироши Амано: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Животопис: Исправка на датумски формат, replaced: септември, 1 → септември 1
с →‎Наводи: Додадена категорија
Ред 58: Ред 58:
[[Категорија:Јапонски физичари]]
[[Категорија:Јапонски физичари]]
[[Категорија:Луѓе од Хамамацу]]
[[Категорија:Луѓе од Хамамацу]]
[[Категорија:Живи луѓе]]

Преработка од 11:09, 17 септември 2021

Хироши Амано
Хироши Амано
Роден(а)11 септември 1960(1960-09-11)(63 г.)
Хамамацу[1]
УстановиНагојски универзитет
ОбразованиеНагојски универзитет
Познат посина и бела LED
Поважни наградиНобелова награда за физика (2014)

Хироши Амано (јапонски: 天野 浩 11 септември 1960) — јапонски физичар кој бил награден со Нобелова награда за физика во 2014 година заедно со Исаму Акасаки и Шуџи Накамура за „за пронаоѓањето на ефикасната сина светлечка диода која овозможила сјајна и заштедувачки бели извори на светлина“.[2]

Животопис

Амано е роден од Хамамацу, на 11 септември 1960 година во Јапонија. Тој дипломирал инженерство, магистрирал и докторирал во 1983, 1985 и 1989 година, на Нагојскиот универзитет. Од 1988 до 1992, тој бил истражен помошник на Нагојскиот универзитет. Во 1992 година, тој започнува да работи на универзитетот „Мејџо“, каде бил помошник професор. Од 1998 до 2002 година, бил соработник професор. Во 2002, тој станува професор. Во 2010 година, тој се вработува на Дипломското училиште за инженерство при Нагојскиот универзитет, каде што и моментално е професор.

Тој се придружил на групата на професорот Исаму Акасаки во 1982 година како додипломец. Оттогаш, тој вршел истражувања на растот, каректеризацијата и примената на направи со полупроводници од нитридната III група, кои се добро познати како материјали кои се користат кај сините светлечки диоди. Во 1985 година, тој развива нискотемпературни методи за нанесување слоеви за растот на филмови на нитридната III група на сафирни субстрати, кои довеле до создавањето на полупроводниците од нитридната III група основата на светлечките диоди и ласери. Во 1989 година, тој успеал да создаде p-тип GaN и да образува p-n-сврзен-тип GaN-на УВ/сина светлечка диода, која била првата таква од тој тип во светот.

Објавени дела

  • H. Amano, N. Sawaki, I. Akasaki & Y. Toyoda, Appl. Phys. Lett. 48, 353 (1986).
  • H. Amano, I. Akasaki, T. Kozawa, K. Hiramatsu, N. Sawaki, K. Ikeda & Y. Ishii, J. Lumin. 40 &41, 121 (1988).
  • H. Amano, M. Kito, K. Hiramatsu, & I. Akasaki, Jpn. J. Appl. Phys. 28, L2112 (1989).
  • H. Murakami, T. Asahi, H. Amano, K. Hiramatsu, N. Sawaki & I. Akasaki, J. Кристален раст 115, 648 (1991).
  • K. Itoh, T. Kawamoto, H. Amano, K. Hiramatsu & I. Akasaki, Jpn. J. Appl. Phys. 30, 1924 (1991).
  • I. Akasaki, H. Amano, K. Itoh, N. Koide & K. Manabe, Int. Phys. Conf. Ser. 129, 851 (1992).
  • I. Akasaki, H. Amano, S. Sota, H. Sakai, T. Tanaka & M. Koike, Jpn. J. Appl. Phys. 34, L1517 (1995).

Наводи

  1. „University Webpage“. Nagoya University. Посетено на October 7, 2014.
  2. „The 2014 Nobel Prize in Physics - Press Release“. Nobelprize.org. Nobel Media AB 2014. Посетено на October 7, 2014.