Милан Арсов: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
с →Литература: Додадена категорија, replaced: Филозофски Факултет → Филозофски факултет |
||
| Ред 30: | Ред 30: | ||
==Литература== |
==Литература== |
||
*Ванчо Ѓорѓиев, Слобода или Смрт, Македонското националноослободително дело во Солунскиот вилает 1893 - 1903 година, Институт за историја - Филозофски |
*Ванчо Ѓорѓиев, Слобода или Смрт, Македонското националноослободително дело во Солунскиот вилает 1893 - 1903 година, Институт за историја - Филозофски факултет, Скопје. |
||
*К. Битоски, Солунски атентати, Скопје, 1985. |
*К. Битоски, Солунски атентати, Скопје, 1985. |
||
Преработка од 23:44, 13 септември 2021
| Милан Арсов | ||
| ||
| Роден | 1884 Ораовец, Македонија | |
|---|---|---|
| Починал | 8 јуни 1908 Мурзук, денес Либија | |
Милан Арсов — македонски револуционер - анархист, член на Гемиџиите и еден од солунските атентатори.
Животопис
Милан Арсов е роден во Ораовец, тогаш во рамките на Османлиското Царство. Учел во Солунската машка гимназија „Св. Кирил и Методиј“ [1] и Битолската машка егзархиска гимназија но не ги завршил [2].
Во Солун се запознал со анрахистичките идеи на Гемиџиите и станал дел од нив. Како таков учествувал во Солунските атентати во 1903 година.
На 28 април (нов стил) Димитар Мечев, Илија Трчков и Милан Арсов извршиле атентат на железничката линија Солун - Цариград, од експлозијата биле оштетени локомотивата и неколку вагони, но од патниците немало повредени.
Следниот ден Арсов фрлил бомба во летииот театар Алхамбра, крај морето. Иако намерно бил оставен подолг фитил, за да нема човечки жртви, загинал еден келнер.[3]
Арсов е еден од четворицата преживеани гемиџии кој биле изведени пред специјален воен суд. Заедно со Павел Шатев, Георги Богданов и Марко Бошнаков е осуден на смрт, но казната била преиначена во доживотен затвор и тој, заедно со останатите атентатори, бил испратен на Фезан во Африка.
На 8 јули 1908 година во Мурзук починал од туберкулоза. Неговиот череп од страна на Павел Шатев и Георги Богданов бил вратен во Македонија.[4][5]
Извори
- ↑ списание "L'Illustration", от 27.V.1903 г., цитирано по Павел Шатев, „В Македония под робство“
- ↑ Македонска енциклопедија, МАНУ, Скопје, 2009, стр. 85.
- ↑ Павел Шатев, „Солунскиот атентат и заточениците во Фезан“, глава 4.
- ↑ Кратки биографии на атентаторите
- ↑ „Мариан Гяурски, „Анархизмът в македоно-одринското националнореволюционно движение: Солунските атентатори"“. Архивирано од изворникот на 2011-05-16. Посетено на 2011-01-22.
Литература
- Ванчо Ѓорѓиев, Слобода или Смрт, Македонското националноослободително дело во Солунскиот вилает 1893 - 1903 година, Институт за историја - Филозофски факултет, Скопје.
- К. Битоски, Солунски атентати, Скопје, 1985.
