Аристофан: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
#WPWPMK #WPWP
с Јазично подобрување, replaced: [[Ренесанса → [[ренесанса
Ред 13: Ред 13:
*'''Жаби''' (405)
*'''Жаби''' (405)


Најголем дел од неговите драми се во духот на Старата [[Комедија|комедија]], во која [[Мимика|мимиката]], [[Хор |хорот]] и [[Бурлеска|бурлеската]] се најважни особини. Неговата [[Сатира|сатира]], остроумност и немилосрден коментар го направиле најголем комичен драмски писател во [[Стара Грција]].
Најголем дел од неговите драми се во духот на Старата [[комедија]], во која [[мимика]]та, [[хор]]от и [[бурлеска]]та се најважни особини. Неговата [[сатира]], остроумност и немилосрден коментар го направиле најголем комичен драмски писател во [[Стара Грција]].


[[Комедија|Комедиите]] на Аристофан, со својата силна, смела и вистинита, а често и груба сатира, ја одразува политичката и културната состојба во Атина, во втората половина на [[5 век п.н.е.|5. век]] п.н.е. Тој ги критикува негативните човечки особини, со посебен осврт на државниците и се залага за нивна замена со одговорни државници кои имаат висока политичка [[етика]]. Токму поради овие карактеристики, Аристофановата комедија немала следбеници во подоцната [[Хеленска книжевност|хеленска книжевност]], но почнувајќи од [[16 век]] таа започнала да влијае врз европската книжевност. На пример, „Лисистрата“ извршила влијание врз делото „Скротениот скротител“ (''The Woman Prize or the Tamer Tamed'') на англиските [[Ренесанса|ренесансни]] писатели [[Френсис Бемонт]] и [[Џон Флечер]]. И други писатели биле инспирирани од „Лисистрата“, како: Ј.Ф. Кастели (со делото „Завереници“), Л. Анценгрубер, [[Адолф Вилбранд]] (со комедијата „Владеењето на жените“ од [[1892]] година), како и Р. Лаукнер и Ф. Буш (со делото „Женска завера“ од [[1920]] година).<ref>Miloš N. Đurić, „O Aristofanovoj Lisistrati“. во: Aristofan, ''Lisistrata''. Beograd: Rad, 1963, стр. 101-105.</ref>
[[Комедија|Комедиите]] на Аристофан, со својата силна, смела и вистинита, а често и груба сатира, ја одразува политичката и културната состојба во Атина, во втората половина на [[5 век п.н.е.|5. век]] п.н.е. Тој ги критикува негативните човечки особини, со посебен осврт на државниците и се залага за нивна замена со одговорни државници кои имаат висока политичка [[етика]]. Токму поради овие карактеристики, Аристофановата комедија немала следбеници во подоцната [[хеленска книжевност]], но почнувајќи од [[16 век]] таа започнала да влијае врз европската книжевност. На пример, „Лисистрата“ извршила влијание врз делото „Скротениот скротител“ (''The Woman Prize or the Tamer Tamed'') на англиските [[ренесанса|ренесансни]] писатели [[Френсис Бемонт]] и [[Џон Флечер]]. И други писатели биле инспирирани од „Лисистрата“, како: Ј.Ф. Кастели (со делото „Завереници“), Л. Анценгрубер, [[Адолф Вилбранд]] (со комедијата „Владеењето на жените“ од [[1892]] година), како и Р. Лаукнер и Ф. Буш (со делото „Женска завера“ од [[1920]] година).<ref>Miloš N. Đurić, „O Aristofanovoj Lisistrati“. во: Aristofan, ''Lisistrata''. Beograd: Rad, 1963, стр. 101-105.</ref>


==Наводи==
==Наводи==
Ред 21: Ред 21:


{{Нормативна контрола}}
{{Нормативна контрола}}
[[Категорија: Грчки писатели]]
[[Категорија: Комедиографи]]
{{никулец}}
{{никулец}}

[[Категорија:Старогрчки писатели]]
[[Категорија:Комедиографи]]

Преработка од 02:21, 28 јули 2021

Аристофан (грчки: APIΣTOФANOΥΣ) (450 година п.н.е - 388 година п.н.е) бил грчки драматург.[1]

Творештво

Аристофан бил голем непријател на Сократ кого не само што го напаѓал во своите комедии, туку се смета дека бил еден од непријателите кои биле повод за обвинението и судењето на Сократ.[2]

Творештво

Аристофан ја започнал кариерата како комичен драмски писател во 427 година п.н.е. Напишал околу 40 драми, од кои само 11 се сочувани, вклучувајќи ги:

Најголем дел од неговите драми се во духот на Старата комедија, во која мимиката, хорот и бурлеската се најважни особини. Неговата сатира, остроумност и немилосрден коментар го направиле најголем комичен драмски писател во Стара Грција.

Комедиите на Аристофан, со својата силна, смела и вистинита, а често и груба сатира, ја одразува политичката и културната состојба во Атина, во втората половина на 5. век п.н.е. Тој ги критикува негативните човечки особини, со посебен осврт на државниците и се залага за нивна замена со одговорни државници кои имаат висока политичка етика. Токму поради овие карактеристики, Аристофановата комедија немала следбеници во подоцната хеленска книжевност, но почнувајќи од 16 век таа започнала да влијае врз европската книжевност. На пример, „Лисистрата“ извршила влијание врз делото „Скротениот скротител“ (The Woman Prize or the Tamer Tamed) на англиските ренесансни писатели Френсис Бемонт и Џон Флечер. И други писатели биле инспирирани од „Лисистрата“, како: Ј.Ф. Кастели (со делото „Завереници“), Л. Анценгрубер, Адолф Вилбранд (со комедијата „Владеењето на жените“ од 1892 година), како и Р. Лаукнер и Ф. Буш (со делото „Женска завера“ од 1920 година).[3]

Наводи

  1. Британски енциклопедиски речник, ENCYCLOPEDIA Britannica, Топер, МПМ, 2005.
  2. Јован Дучић, Благо Цара Радована (друго издање). Београд: Laguna, 2018, стр. 191.
  3. Miloš N. Đurić, „O Aristofanovoj Lisistrati“. во: Aristofan, Lisistrata. Beograd: Rad, 1963, стр. 101-105.