Никола I Цариградски: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
с →‎top: Правописна исправка, replaced: Апенинскиот полуостров → Апенинскиот Полуостров using AWB
Ред 2: Ред 2:
'''Никола I Цариградски''' (852 &ndash; {{починал на|15|мај|925}}) — [[Вселенски патријарх]] од 901 до 907 година и од 912 до неговата смрт во 925 година. Се празнува на 16 мај во [[православие|православната црква]].<ref>{{gr icon}} ''[http://www.synaxarion.gr/gr/sid/3210/sxsaintinfo.aspx Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Α’ ὁ Μυστικὸς, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως].'' 16 Μαΐου. ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ.</ref>
'''Никола I Цариградски''' (852 &ndash; {{починал на|15|мај|925}}) — [[Вселенски патријарх]] од 901 до 907 година и од 912 до неговата смрт во 925 година. Се празнува на 16 мај во [[православие|православната црква]].<ref>{{gr icon}} ''[http://www.synaxarion.gr/gr/sid/3210/sxsaintinfo.aspx Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Α’ ὁ Μυστικὸς, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως].'' 16 Μαΐου. ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ.</ref>


Никола е роден на [[апенински полуостров|Апенинскиот полуостров]] и станал пријател со патријархот [[Фотиј I Цариградски|Фотиј I]]. Паднал во немилост по расчинувањетпо на Фотиј I во 886 година и се повлекол во манастир. Императорот [[Лав VI Мудриот|Лав VI]] го повикал од манастирот и го прогласил ''[[мистик]]'', титула која птретставувла или империјален секретар или пак правно лице.
Никола е роден на [[апенински полуостров|Апенинскиот Полуостров]] и станал пријател со патријархот [[Фотиј I Цариградски|Фотиј I]]. Паднал во немилост по расчинувањетпо на Фотиј I во 886 година и се повлекол во манастир. Императорот [[Лав VI Мудриот|Лав VI]] го повикал од манастирот и го прогласил ''[[мистик]]'', титула која птретставувла или империјален секретар или пак правно лице.


На 1 март, 901 година, Никола бил назначен за патријарх. Сепак, подоцна имал расоравија со Лав VI поради неговиот четврити брак со љубовницата [[Зоја Карбонопсина]]. Иако неодлучен ги прифатил последиците од оваа врска, идниот император [[Константин Порфирогенит|Константин VII]], му било забрането да влегува во црквата и можно е Никола да бил замешан во бунтот на [[Андроник Дука]]. Бил сменет од местоположбата патријарх на 1 февруари 907 година и заменет од страна на Евтимиј. Протеран во својот манастир, Никола сметал дека е неправедно сменет и во спорот го вклучил и папата [[Папа Сергиј III|Сергиј III]].
На 1 март, 901 година, Никола бил назначен за патријарх. Сепак, подоцна имал расоравија со Лав VI поради неговиот четврити брак со љубовницата [[Зоја Карбонопсина]]. Иако неодлучен ги прифатил последиците од оваа врска, идниот император [[Константин Порфирогенит|Константин VII]], му било забрането да влегува во црквата и можно е Никола да бил замешан во бунтот на [[Андроник Дука]]. Бил сменет од местоположбата патријарх на 1 февруари 907 година и заменет од страна на Евтимиј. Протеран во својот манастир, Никола сметал дека е неправедно сменет и во спорот го вклучил и папата [[Папа Сергиј III|Сергиј III]].


Во периодот кога на власт стапува братот на Лав VI, [[Александар III (византиски владетел)|Александар III]] на 12 мај 912 година, Никола бил повторно устоличен како патријарх. Со ова започнала борба со подржувачите на Евтимиј, која не завршила се додека новиот император [[Роман I]] Лакапин го донел ''Томосот на единството'' во 920 година. Во меѓувреме Александар починал во 913 година откако започнал [[византиско–бугарска војна (913–927)|војна со Бугарија]], при што малолетниот Константин VII Го наследил на тронот. Никол I Цариградски станал водечки член на седумчленото советодавно тело, и истиот морал да се соочи со напредувањето на [[Симеон I] кон [[Константинопол]]. Никола договорил примирје, го крунисал Симеон за цар на бугарите во церемонија надвор од Константинопол, и договорил брак на Симеоновата ќерка со Константин VII.
Во периодот кога на власт стапува братот на Лав VI, [[Александар III (византиски владетел)|Александар III]] на 12 мај 912 година, Никола бил повторно устоличен како патријарх. Со ова започнала борба со подржувачите на Евтимиј, која не завршила се додека новиот император [[Роман I]] Лакапин го донел ''Томосот на единството'' во 920 година. Во меѓувреме Александар починал во 913 година откако започнал [[византиско–бугарска војна (913–927)|војна со Бугарија]], при што малолетниот Константин VII Го наследил на тронот. Никол I Цариградски станал водечки член на седумчленото советодавно тело, и истиот морал да се соочи со напредувањето на [[Симеон I]] кон [[Константинопол]]. Никола договорил примирје, го крунисал Симеон за цар на бугарите во церемонија надвор од Константинопол, и договорил брак на Симеоновата ќерка со Константин VII.


Овие негови постапки ја поткопале неговата позиција, и во март 914 година, со подршка на ''[[магистрат]]от'' [[Јован Грчки]], Зоја Карбонопсина го заменила Никола како најглавен регент. Го отфрллила договорот со Симеон, со што непријателството повторно започнало со [[Бугарија]]. Кога нејзинот главен поддржувач [[Лав Фока Постариот|Лео Фока]] бил целосно поразен од бугарите во [[битка при Ахелој|битката при Ахелој]] во 917 година, Зоја започнала да ја губи поддршката. Посрамотени поради понатамошните порази, таа и нејзините подржувачи биле истиснати во 919 година од страна на адмиралот [[Роман I|Роман Лакапин]], кој ја оженил својата ќерка [[Елена Лакапина]] со Константин VII и го зграбил тронот во 920 година. Никола станал најголем поддржувач на новиот император, и го поднел товарот на обновените преговори со бугарите се до неговата смрт во 925 година.
Овие негови постапки ја поткопале неговата позиција, и во март 914 година, со подршка на ''[[магистрат]]от'' [[Јован Грчки]], Зоја Карбонопсина го заменила Никола како најглавен регент. Го отфрллила договорот со Симеон, со што непријателството повторно започнало со [[Бугарија]]. Кога нејзинот главен поддржувач [[Лав Фока Постариот|Лео Фока]] бил целосно поразен од бугарите во [[битка при Ахелој|битката при Ахелој]] во 917 година, Зоја започнала да ја губи поддршката. Посрамотени поради понатамошните порази, таа и нејзините подржувачи биле истиснати во 919 година од страна на адмиралот [[Роман I|Роман Лакапин]], кој ја оженил својата ќерка [[Елена Лакапина]] со Константин VII и го зграбил тронот во 920 година. Никола станал најголем поддржувач на новиот император, и го поднел товарот на обновените преговори со бугарите се до неговата смрт во 925 година.

Преработка од 04:48, 30 мај 2020

Никола I Цариградски (современа претстава)

Никола I Цариградски (852 – 15 мај 925) — Вселенски патријарх од 901 до 907 година и од 912 до неговата смрт во 925 година. Се празнува на 16 мај во православната црква.[1]

Никола е роден на Апенинскиот Полуостров и станал пријател со патријархот Фотиј I. Паднал во немилост по расчинувањетпо на Фотиј I во 886 година и се повлекол во манастир. Императорот Лав VI го повикал од манастирот и го прогласил мистик, титула која птретставувла или империјален секретар или пак правно лице.

На 1 март, 901 година, Никола бил назначен за патријарх. Сепак, подоцна имал расоравија со Лав VI поради неговиот четврити брак со љубовницата Зоја Карбонопсина. Иако неодлучен ги прифатил последиците од оваа врска, идниот император Константин VII, му било забрането да влегува во црквата и можно е Никола да бил замешан во бунтот на Андроник Дука. Бил сменет од местоположбата патријарх на 1 февруари 907 година и заменет од страна на Евтимиј. Протеран во својот манастир, Никола сметал дека е неправедно сменет и во спорот го вклучил и папата Сергиј III.

Во периодот кога на власт стапува братот на Лав VI, Александар III на 12 мај 912 година, Никола бил повторно устоличен како патријарх. Со ова започнала борба со подржувачите на Евтимиј, која не завршила се додека новиот император Роман I Лакапин го донел Томосот на единството во 920 година. Во меѓувреме Александар починал во 913 година откако започнал војна со Бугарија, при што малолетниот Константин VII Го наследил на тронот. Никол I Цариградски станал водечки член на седумчленото советодавно тело, и истиот морал да се соочи со напредувањето на Симеон I кон Константинопол. Никола договорил примирје, го крунисал Симеон за цар на бугарите во церемонија надвор од Константинопол, и договорил брак на Симеоновата ќерка со Константин VII.

Овие негови постапки ја поткопале неговата позиција, и во март 914 година, со подршка на магистратот Јован Грчки, Зоја Карбонопсина го заменила Никола како најглавен регент. Го отфрллила договорот со Симеон, со што непријателството повторно започнало со Бугарија. Кога нејзинот главен поддржувач Лео Фока бил целосно поразен од бугарите во битката при Ахелој во 917 година, Зоја започнала да ја губи поддршката. Посрамотени поради понатамошните порази, таа и нејзините подржувачи биле истиснати во 919 година од страна на адмиралот Роман Лакапин, кој ја оженил својата ќерка Елена Лакапина со Константин VII и го зграбил тронот во 920 година. Никола станал најголем поддржувач на новиот император, и го поднел товарот на обновените преговори со бугарите се до неговата смрт во 925 година.

Покрај многуте писма до голем број на благородници и странски владетели (вклучувајќи го и Симеон I), Никола напишал брседа за грабежот на Солун од арапите во 904 година. Тој бил критичен мислител кој отишол дотаму што почнал да се сомнева во вистинитоста на цитатите од стариот завет и мислењето дека заповедта на императорот бил непишан закон.

Наводи

Извори

  • Nicholas I, Patriarch of Constantinople, Letters. Greek Text and English Tr. by R. J. H. Jenkins and L. G. Westerink (Washington (DC), 1973).
  • The Oxford Dictionary of Byzantium (ed. by Alexander Kazhdan) (Oxford, Oxford University Press, 1991).
Духовни титули
Претходник
Антониј II
Цариградски патријарх
901–907
Наследник
Ефтимиј I
Претходник
Ефтимиј I
Цариградски патријарх
912–925
Наследник
Стефан II