По: Разлика помеѓу преработките

Adriatic Sea-Po
По
	Po ved Manova
Местоположба
Физички особености
Устие	Јадранско Море; 44°58′12″N 12°32′49″E / 44.97000° СГШ; 12.54694° ИГД
• надм. вис.	0
Должина	652
Особености на сливот

Интерактивен преглед на историјата

[проверена преработка]

← Постаро уредување Поново уредување →

Избришана содржина Додадена содржина

НагледноВикитекст

Во редови

Преработка од 15:21, 23 мај 2020

По или Пад (италијански: Po, латински: Padus или Eridanus) е река што тече на исток преку северниот дел на Италија. Долга е 652 км (или 682 км ако се вброи притоката Мајра) и извира од северозападните падини на планината Монвизо во Котиските Алпи и тече низ устие што навлегува во Јадранското Море кај Венеција. Сливното подрачје пофаќа вкупно 74.000 км², од кои 70.000 ѝ припаѓаат на Италија. Од подрачјето во Италија, 41.000 км² се планински, а 29.000 се рамничарски.^[1] По е најдолга река во Италија, а во најширокиот дел има пречник од 503 м.^[2] Течението го следи 45-тиот северен напоредник.

Реката тече низ разни важни градови како што се Торино, Пјаченца и Ферара. Поврзана е со Милано со мрежа од канали во чие осмислување учествувал Леонардо да Винчи. При крајот на течението, По образува широко устие со стотици мали канали. На јужниот дел до устието се наоѓа местото Комакјо, познато по одгледувањето на јагули. Долината на По влегувала во римската провинција Кисалпска Галија и ја делела на две територијални целини.

По е позната по честите и големи поплави. Затоа денес над половината од течението се регулира со насипи.^[2] Наклонот на долината се намалува од 0,35% на запад на 0,14% на исток, што е прилично низок степен. Долж реката има 450 езера.^[1]

Притоки

Реката По има вкупно 141 притоки.^[2] Гледано низводно, тука спаѓаат (Д = десни, Л = леви):

Поврзано

Список на реки во Италија

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 Предлошка:Цмс (англиски)
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Zwingle, Erla (2002). „Italy's Реката По со векови носи разорни поплави, но Италијанците на северот упорно ја неговуаат најдолгата земја во реката со нејзините оризови полиња, лозови насади, рибници и легенди“. National Geographic. Посетено на 6 април 2009. Занемарен непознатиот параметар |month= (help); Наводот journal бара |journal= (help)

Надворешни врски

„По“ на Ризницата ^?

Предлошка:Цмс (англиски)

[AM-1] 1,0 ^1,1 Предлошка:Цмс (англиски)

[NG2002-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Zwingle, Erla (2002). „Italy's Реката По со векови носи разорни поплави, но Италијанците на северот упорно ја неговуаат најдолгата земја во реката со нејзините оризови полиња, лозови насади, рибници и легенди“. National Geographic. Посетено на 6 април 2009. Занемарен непознатиот параметар |month= (help); Наводот journal бара |journal= (help)

[1]

[2]

@@ Ред 14: / Ред 14: @@
 [[Податотека:Po bacino idrografico.png|мини|десно|260п|Речното подрачје на По]]
 [[Податотека:Cremona Po Bridge.jpg|мини|десно|Стар железен мост на По во [[Кремона]]]]
-'''По''' или '''Пад''' ({{lang-it|Po}}, {{lang-la|Padus}} или ''Eridanus'') е [[река]] што тече на исток преку северниот дел на [[Италија]]. Долга е 652 км (или 682 км ако се вброи притоката Мајра) и извира од северозападните падини на планината [[Монвизо]] во Котиските Алпи и тече низ устие што навлегува во [[Јадранско Море|Јадранското Море]] кај [[Венеција]]. [[Слив]]ното подрачје пофаќа вкупно 74.000&nbsp;км², од кои 70.000 ѝ припаѓаат на Италија. Од подрачјето во Италија, 41.000 км² се [[планина|планински]], а 29.000 се рамничарски.<ref name=AM>{{цмс|title=Извештај од испитувањето на речното подрачје на По|first=Мери|last=Раџи|author2=Давиде Ронки; Лаура Сардонини; Давиде Вјаџи|publisher=AquaMoney|year=2007|format=pdf|accessdate=6 април 2009|url=http://www.aquamoney.ecologic-events.de/sites/download/poit.pdf}} {{en}}</ref> По е најдолга река во Италија, а во најширокиот дел има пречник од 503 м.<ref name=NG2002>{{цитирано списание|first=Erla|last=Zwingle|title=Italy's Реката По со векови носи разорни поплави, но Италијанците на северот упорно ја неговуаат најдолгата земја во реката со нејзините оризови полиња, лозови насади, рибници и легенди|publisher=National Geographic|month=мај |year=2002|accessdate=6 април 2009|url=http://ngm.nationalgeographic.com/ngm/0205/feature6/}}</ref> Течението го следи [[45-ти северен напоредник|45-тиот северен напоредник]].
+'''По''' или '''Пад''' ({{lang-it|Po}}, {{lang-la|Padus}} или ''Eridanus'') е [[река]] што тече на исток преку северниот дел на [[Италија]]. Долга е 652 км (или 682 км ако се вброи притоката Мајра) и извира од северозападните падини на планината [[Монвизо]] во Котиските Алпи и тече низ устие што навлегува во [[Јадранско Море|Јадранското Море]] кај [[Венеција]]. [[Слив]]ното подрачје пофаќа вкупно 74.000&nbsp;км², од кои 70.000 ѝ припаѓаат на Италија. Од подрачјето во Италија, 41.000 км² се [[планина|планински]], а 29.000 се рамничарски.<ref name=AM>{{цмс|title=Извештај од испитувањето на речното подрачје на По|first=Мери|last=Раџи|author2=Давиде Ронки; Лаура Сардонини; Давиде Вјаџи|publisher=AquaMoney|year=2007|format=pdf|accessdate=6 април 2009|url=http://www.aquamoney.ecologic-events.de/sites/download/poit.pdf}} {{en}}</ref> По е најдолга река во Италија, а во најширокиот дел има пречник од 503 м.<ref name=NG2002>{{наведено списание|first=Erla|last=Zwingle|title=Italy's Реката По со векови носи разорни поплави, но Италијанците на северот упорно ја неговуаат најдолгата земја во реката со нејзините оризови полиња, лозови насади, рибници и легенди|publisher=National Geographic|month=мај |year=2002|accessdate=6 април 2009|url=http://ngm.nationalgeographic.com/ngm/0205/feature6/}}</ref> Течението го следи [[45-ти северен напоредник|45-тиот северен напоредник]].
 Реката тече низ разни важни градови како што се [[Торино]], [[Пјаченца]] и [[Ферара]]. Поврзана е со [[Милано]] со мрежа од [[канал]]и  во чие осмислување учествувал [[Леонардо да Винчи]]. При крајот на течението, По образува широко [[устие]] со стотици мали канали. На јужниот дел до устието се наоѓа местото [[Комакјо]], познато по одгледувањето на [[јагула|јагули]]. Долината на По влегувала во римската провинција [[Кисалпска Галија]] и ја делела на две територијални целини.