Зејтунско востание (1895-1896): Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎top: Јазична исправка, replaced: Отоманска Империја → Отоманско Царство using AWB
с →‎Наводи: Јазична исправка, replaced: Османлиска империја → Османлиско Царство using AWB
Ред 29: Ред 29:


[[Категорија:Отоманска Ерменија]]
[[Категорија:Отоманска Ерменија]]
[[Категорија:Османлиска империја во 19 век]]
[[Категорија:Османлиско Царство во 19 век]]
[[Категорија:Ерменски востанија]]
[[Категорија:Ерменски востанија]]
[[Категорија:Судири во 1895 година]]
[[Категорија:Судири во 1895 година]]

Преработка од 06:49, 14 мај 2020

Зејтунско востание 1895–1896
Дел од Ерменски масакар (1894-1896)
Датум октомври 1895 – јануари 1896
Место Зејтун, Отоманско Царство
Исход ерменска победа
европска интервенција
Завојувани страни
 Османлиско Царство Социјалдемократска партија
Команданти и водачи
Али Бег
Мустафа Ремзи Паша
Едем Паша
Сила
Петта османлиска девизија
  • 58,000
1,500 - 6,000
Жртви и загуби
5,000-20,000 [1]

Зејтунското востание избувнало во 1895 година и траелно до 1896 година во времето на Ерменскиот масакар кога жителите на Зејтун, денешен град во Турција, плашејќи се од можен масакар се кренале против османлиските власти.

Ерменците од градот кои биле под раководство на Социјалистичката партија, разбрале за тековните масакри кои се случувале во соседните реони и на тој начин започнале да се подготвуваат за вооружен отпор. Биле мобилизирани околу 1,500 вооружени мажи а 16 луѓе биле избрани за да се упатат кон административната зграда. Во реонот на вилаетот се наоѓале 20,000 војници, 12 топови, и дополнителни 6,000 војници од Смирна и 30,000 курдски и черкешки војници.

Ерменците во почетокот на востанието успеале да заробат 600 војници и по нивниот обид за бегство сите биле погубени. Отпорот завршил со интервенција на Големите сили. На востаниците им било дозволено да заминат во егзил, даночното оптоварување било олеснето и бил назначен христијански заменик-гувернер. Поради ниските температури, илјадници Турци загинале и многу други починале во болниците од рани здобиени во битка. Се смета дека бројот на жртвите од конфликтот се движи од 5,000 до 10,000 луѓе.

Наводи

  1. (ерменски) Nersisyan, Mkrtich G. "Զեյթունցիների 1895–1896 թթ. Ինքնապաշտպանական Հերոսամարտը" ("The Heroic Self-Defense of the People of Zeitun in 1895–1896"). Patma-Banasirakan Handes. № 1-2 (143-144), 1996, pp. 7-16. With Russian abstract.