Естреја Овадија-Мара: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
| Ред 41: | Ред 41: | ||
{{рв|Estreya Ovadia}} |
{{рв|Estreya Ovadia}} |
||
* [http://bitolatourist.info/mk/za-bitola/licnosti/286-2010-04-12-22-31-13 Биографија на Естреја Овадија - Мара], туристички инфопортал на Битола |
* [http://bitolatourist.info/mk/za-bitola/licnosti/286-2010-04-12-22-31-13 Биографија на Естреја Овадија - Мара], туристички инфопортал на Битола |
||
* [https://kok.memoryoftheworld.org/Stojan%20Risteski/Estreja%20Ovada%20Mara%20(574/Estreja%20Ovada%20Mara%20-%20Stojan%20Risteski.pdf Stojan Risteski, “Estreja Ovađa Mara: Životni put i revolucionarno delo”, 1978.] |
|||
* [http://www.itarpejo.org/809-spomenik-na-borci-od-vtorata-svetska-vojna Споменик на паднатите борци во Втората светска војна во Мариово], „Итар Пејо“ |
* [http://www.itarpejo.org/809-spomenik-na-borci-od-vtorata-svetska-vojna Споменик на паднатите борци во Втората светска војна во Мариово], „Итар Пејо“ |
||
Преработка од 22:32, 12 февруари 2020
| Естреја Овадија - Мара | ||
| ||
| Роден | 25 декември 1923 Битола | |
|---|---|---|
| Починал | 26 август 1944 (возр. 20) Кајмакчалан | |
Естреја Хаим Овадија - Мара (Битола, 25 декември 1923 - 26 август 1944, Кајмакчалан, Битолско) — македонскa комунистка, Еврејка, учесничка во НОБ.[1] Прогласена е за народен херој на Југославија на 11 октомври 1953.[2].[3]
Биографија
Овадија е родена во Битола, во работничко еврејско семејство. Рано останала без татко. Имала уште две сестри, за чие издржување покрај мајка ѝ, што работела како перачка по богатите куќи, иако мала, се грижела и таа. Естреја посетувала и училиште. Многу мала ја почувствувала сета беда на сиромаштијата и целиот бес на богатите, кај кои и самата морала да работи. Веќе во 1938 година, со неполни 16 години се активира во Еврејското хуманитарно друштво „Визо“ во родниот град. Покасно истата година, заминала на работа во Белград. Нејзиниот револуционерен активизам дошол до израз за време на демонстрациите на 27 март 1941 година во Белград. Била на чело на работничката група поттикнувајќи општ револт против предавничката политика на југословенската влада. Тоа била доволна причина да стане членка на СКОЈ, а потоа уште поинтензивно да го продолжи своето револуционерно делување. По капитулацијата на земјата, во 1941 година се вратила во Битола и се вклучила во подготовките за оруженото востание.[4]
Член на КПЈ била од 1942 година. Непосредно пред депортацијата на македонските Евреи, се илегализирала на 10 март 1943, а потоа на 5 април 1943 година заминала првин како борец на Партизанскиот одред „Даме Груев“, потоа во Партизанскиот одред „Гоце Делчев“ и во други единици на НОВ и ПОМ.[5]
При формирањето на Третата македонска ударна бригада била назначена за заменик политички комесар на чета. На 22 август 1944 година при формирањето на Седмата македонска бригада за политички комесар на баталјон.
Загинала во борба со бугарските окупаторски сили,[6] во близина на врвот Кајмакчалан на 25 август 1944 година. Тогаш имала само 22 години.
Спомен-обележја
Во нејзин помен, во центарот на Битола постои нејзина биста и една детска градинка го носи нејзиното име. Во нејзина чест е наречена и улица во Ерусалим, Израел.
Наводи
- ↑ Зборник на документи за учеството на жените од Македонија во Народноослободителната војна и Револуцијата 1941–1945, Скопје, 1976.
- ↑ Д-р Стојан Ристески, Естреја Овадија-Мара, Горњи Милановац, 1978.
- ↑ „Народни херои од Македонија“, Наша книга, Скопје, 1973, стр. 125
- ↑ Heroine Jugoslavije, "Nasa Djeca", 1980.
- ↑ Александар Поповски, Естреја Хајма Овадиј - Мара (1921–1944), Народни херои од Македонија, Скопје, 1973, 120-125.
- ↑ Естреја Хајма Овадија-Мара (1921– 1944), „Млад борец“, XXXII, 13, Скопје, 23. IV 1975, 17.
Надворешни врски
 |
„Естреја Овадија-Мара“ на Ризницата ? |
- Биографија на Естреја Овадија - Мара, туристички инфопортал на Битола
- Stojan Risteski, “Estreja Ovađa Mara: Životni put i revolucionarno delo”, 1978.
- Споменик на паднатите борци во Втората светска војна во Мариово, „Итар Пејо“
.svg){kind=small}