Мудрост: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
дополнување |
дополнување |
||
| Ред 1: | Ред 1: | ||
Под '''мудрост''' се подразбираат способноста и желбата да се донесуваат избори што можат да добијат потврда по долгорочно испитување од многу луѓе. Во оваа смисла, да се оцени еден избор како „мудар“ значи дека дејството или не-дејството било [[стратегија|стратешки]] точно во однос на одредени широко прифатени [[вредност|вредности]]. Mудроста ја претставува способноста на човекот да [[Мисла|мисли]] и да дејствува, користејќи ги знаењето, искуството, разбирањето, [[разум]]от и менталната способност. Мудроста се смета за доблест, тоа претставува поседување на знаење кое треба да се искористи во која било околност. Тука се вклучени: разбирањето на луѓето, нештата, настаните, ситуациите, како и подготвеноста и способноста да се применуваат [[Перцепција|перцепцијата]] и расудувањето. Често е потребно и контрола на [[Емоција|емотивните]] реакции, за разумот да преовладува на универзален принцип. Мудроста означува длабоко знаење, но и можност за расудување. Мудрите луѓе често ги нарекуваат и [[Филозоф|филозофи]]. |
Под '''мудрост''' се подразбираат способноста и желбата да се донесуваат избори што можат да добијат потврда по долгорочно испитување од многу луѓе. Во оваа смисла, да се оцени еден избор како „мудар“ значи дека дејството или не-дејството било [[стратегија|стратешки]] точно во однос на одредени широко прифатени [[вредност|вредности]]. Mудроста ја претставува способноста на човекот да [[Мисла|мисли]] и да дејствува, користејќи ги знаењето, искуството, разбирањето, [[разум]]от и менталната способност. Мудроста се смета за доблест, тоа претставува поседување на знаење кое треба да се искористи во која било околност. Тука се вклучени: разбирањето на луѓето, нештата, настаните, ситуациите, како и подготвеноста и способноста да се применуваат [[Перцепција|перцепцијата]] и расудувањето. Често е потребно и контрола на [[Емоција|емотивните]] реакции, за разумот да преовладува на универзален принцип. Мудроста означува длабоко знаење, но и можност за расудување. Мудрите луѓе често ги нарекуваат и [[Филозоф|филозофи]]. |
||
Во [[6 век п.н.е.]], [[Стара Грција|Старите Грци]] признавале седум мудреци: [[Талес]], [[Солон]], [[Хилон]], [[Питак]], [[Бијант]], [[Клеобул]] и [[Перијандар]].<ref>„Beleške“, во: Erazmo Roterdamski, ''Pohvala ludosti''. Beograd: Rad, 2016, стр. 129.</ref> |
|||
Во своето дело, „[[Пофалба на глупоста]]“, [[Еразмо Ротердамски]] вели дека мудреците се некорисни во секојдневниот, практичен живот, за што најдобар пример е [[Сократ]].<ref>Erazmo Roterdamski, ''Pohvala ludosti''. Beograd: Rad, 2016, стр. 31.</ref> |
Во своето дело, „[[Пофалба на глупоста]]“, [[Еразмо Ротердамски]] вели дека мудреците се некорисни во секојдневниот, практичен живот, за што најдобар пример е [[Сократ]].<ref>Erazmo Roterdamski, ''Pohvala ludosti''. Beograd: Rad, 2016, стр. 31.</ref> |
||
Преработка од 23:53, 9 септември 2019
Под мудрост се подразбираат способноста и желбата да се донесуваат избори што можат да добијат потврда по долгорочно испитување од многу луѓе. Во оваа смисла, да се оцени еден избор како „мудар“ значи дека дејството или не-дејството било стратешки точно во однос на одредени широко прифатени вредности. Mудроста ја претставува способноста на човекот да мисли и да дејствува, користејќи ги знаењето, искуството, разбирањето, разумот и менталната способност. Мудроста се смета за доблест, тоа претставува поседување на знаење кое треба да се искористи во која било околност. Тука се вклучени: разбирањето на луѓето, нештата, настаните, ситуациите, како и подготвеноста и способноста да се применуваат перцепцијата и расудувањето. Често е потребно и контрола на емотивните реакции, за разумот да преовладува на универзален принцип. Мудроста означува длабоко знаење, но и можност за расудување. Мудрите луѓе често ги нарекуваат и филозофи.
Во 6 век п.н.е., Старите Грци признавале седум мудреци: Талес, Солон, Хилон, Питак, Бијант, Клеобул и Перијандар.[1]
Во своето дело, „Пофалба на глупоста“, Еразмо Ротердамски вели дека мудреците се некорисни во секојдневниот, практичен живот, за што најдобар пример е Сократ.[2]
Мудроста како тема во уметноста
- „Книга на мудроста“ - суфиска приказна.[3]
- „Три мудри совети“ - унгарска народна приказна.[4]
- „Спомените на еден мудар старец“ - краток расказ на рускиот писател Данил Хармс.[5]
Наводи
- ↑ „Beleške“, во: Erazmo Roterdamski, Pohvala ludosti. Beograd: Rad, 2016, стр. 129.
- ↑ Erazmo Roterdamski, Pohvala ludosti. Beograd: Rad, 2016, стр. 31.
- ↑ Суфиски приказни. Скопје: Темплум, 2017, стр. 80.
- ↑ Мађарске бајке. Београд: Народња књига, 1974, стр. 36-40.
- ↑ Danil Harms, Sto slučajeva. Beograd: Laguna, 2016, стр. 144-49.
 | Оваа статија од областа на филозофијата е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |