Римска легија

Римската легија (од латински legio и од legere) била голема воена единица на Римската војска.

Функција и уставот

За повеќето од периодот на Римската Империја, легиите ја формирале елитната тешка пешадија на Римската војска, тие биле регрутирани исклучиво од Римски граѓани, додека остатокот од војската се состои од ауксириали, кои се дополнителни пешадија и го сочинуваат огромното мнозинство на Римската коњаница. (Провинциајлци кои имале аспирации за државјанство го стекнале кога чесно ја напуштиле армијата). Римската војска, за текот на империјата, била главно составена од ауксилијари.

Траење

Голем дел од легиите кои биле основани уште пред 40 г.п.н.е. биле активни дури до 5 век. Петтата македонска легија, која била основана од Август во 43 п.н.е. се наоѓала во Египет за време на Исламскато освојување на Египет.

Организација и сила

Римски легионери во тесна формација, во градот Гланум, Римски град во денешна јужна Франција.

Поради тоа што легиите не биле долготрајни пред Маријовите реформи (107 п.н.е.) имало стотици легии низ историјата. Но само околу 50 биле идентификувани. Легиите од времето на Републиката биле главно составени од луѓе кои што плаќале за својата опрема, како водачи биле двата конзули, а во било кое време би можело повеќе легии да се оформат. При крајот на 2 век п.н.е. на Рим му недостасувале војници, поради квалификациите кои биле потребни за да се влезе во армијата. Конзулот Гај Мариј ги тргнал овие квалификации и овозможил за сите римски жители да можат да влезат во армијата, без оглед на нивната финансиска состојба, со тоа што државата ќе плаќа за опремата. Римската армија станала волонтерска, професионална и постојана армија која што исто овозможила на луѓето кои не се граѓани на Рим да се вклучат во армијата (како Ауксилиари) на кои им вило дадено римско граѓанство откако ќе завршат со службата. Во времето на Октавијан Август имало речиси 50 легии, кои потоа биле намалени на 25-35 постојани легии и вака останало до крајот на империјата.

Еволуција

Легијата еволуирала од 3.000 луѓе во Римската Република  до 5,200 војници во Римската Империја, која се состоела од центурии како основни единици. До средината на првиот век, десет кохорти (околу 5.000 војници) претставувале една римска легија. Ова било подоцна изменето на девет кохорти со стандардна големина (со шест центурии составени од 80 војници секоја) со тоа првата кохорта била двојно поголема. Во третиот век од н.е., легијата била многу помала единица од околу 1.000-1.500 војници, а имало повеќе легии. Во четвртиот век од н.е., граничните легии на Источното Римско Царство станале дури и помали. Во однос на организација и функција, легиите од републиканската ера биле под влијание на античките грчки и македонски фаланги.

Уставот

Легијата се состоела од неколку кохорти од тешка пешадија, кои биле познати како легионери. Речиси секогаш била придружена со еден или повеќе ауксилиарски единици, кои не биле римски граѓани и ја обезбедувале коњаницата, стрелцитe и борците со копје кои биле помошни за тешката пешадија. Луѓето кои не се граѓани на Рим ретко биле вклучени во овие трупи, и ако во време на голема потреба од војници ги вклучувале и нив. На пример, Цезар ја регрутирал петата легија Алаудае главно од луѓето кои не биле граѓани на Рим.

Големина

Големината на легија варирала низ историјата, со бројност од 4200 легионери и 300 коњаници, во време на Република Рим, до 5200 војници и 120 ауксилиари во империјалниот период.

Историја

Римски кралеви (до околу 500 п.н.е.)

Во периодот пред да се оформат легиите, војниците биле организирани во центурии од околу 100 луѓе. Овие центурии биле групирани заедно и биле лојални на лидерот кој ги регрутирал. Вака останало до 2 век п.н.е. за лесна пешадија и коњаница, но било отфрлено целосно во подоцнежните периоди со оваа улога да ја имале сојузничките војници.

Голем дел од раната Римска историја била прекриена во легенди, но веројатно е дека под власта на Сервиус Тулиј, пописот бил воведен. Со ова сите Римски мажи кои имале имот биле поделени во пет класи за воена служба врз основа на нивното богатство и потоа биле организирани во центурии, како војници во римската легија. Да се приклучи некој во армијата било должност, а за време на пре-Маријановите реформи најбогатите имале најдолга воена служба. Поради што тие би изгубиле најмногу ако државата пропаднала.

Надворешни врски

• The Roman Army: A Bibliography (Dr. J. P. Adams)
• Augustan Legionaries – legions and legionaries in the age of Augustus
• The Last Legion – the legions of the fifth to seventh centuries AD
• UNRV's Roman Military
• Legio X – Legio X Gemina (Equites) – "Viri Clarissimi"