Фуга (музика): Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
нова страница |
средување |
||
Ред 1: | Ред 1: | ||
[[Податотека:Wtk1-fugue2-page1-mm1-9.png|мини| |
[[Податотека:Wtk1-fugue2-page1-mm1-9.png|мини|Тактови 1-9 од Фугата бр. 2 во це-мол во три гласа, [[Јохан Себастијан Бах|Ј.С. Бах]]]] |
||
''' |
'''Фуга''' (од {{lang-la}}: ''fuga'' = „бегство“) е композициски принцип во музиката, што се постигнува со нижење на музички имитации. Фугата може да биде единствен композициски принцип во музичкото дело, но структурите направени во согласност со овој принцип може да бидат вклучени во други музички форми, како што се [[кантата]], [[миса]], [[концерт]] или [[увертира]]. |
||
Терминот фуга се користел уште во 14 век за да се одбележи музичкиот канон (музика) |
Терминот ''фуга'' се користел уште во 14 век за да се одбележи музичкиот [[канон (музика)|канон]], а подоцна и имитациите. Своето сегашно значење фугата го добила во текот на 17 век. Во ерата на високиот [[барокна музика|барок]], фугата стана посебна музичка форма. |
||
Карактеристика на фугата е |
Карактеристика на фугата е комплексна работа на музичкиот мотив. Таа започнува со експозиција во првиот глас, кој вториот глас го повторува за квинта повисоко или за кварт подолу. Другите гласови се воведуваат на сличен принцип. Најчесто ги има три или четири. Фугите со два музички мотива се наречени „двојни фуги“ (исто така има и тројни, четворни). |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Музички пример == |
== Музички пример == |
||
* {{Audio|Wtk1-fugue2.mid|Фуга бр. 2 за 3 гласа |
* {{Audio|Wtk1-fugue2.mid|Фуга бр. 2 за 3 гласа во це-мол (7 KB)}} (Јохан Себастијан Бах) |
||
== Наводи == |
|||
{{наводи}} |
|||
== Надворешни врски == |
== Надворешни врски == |
||
{{Commonscat|Fugues}} |
{{Commonscat|Fugues}} |
||
* [https://web.archive.org/web/20140327234149/http://oregonbachfestival.com/well-tempered-clavier Примери фуга |
* [https://web.archive.org/web/20140327234149/http://oregonbachfestival.com/well-tempered-clavier Примери на фуга] |
||
* [http://www.lehrklaenge.de/html/die_fuge.html |
* [http://www.lehrklaenge.de/html/die_fuge.html За фугите] |
||
[[Категорија:Музички облици]] |
[[Категорија:Музички облици]] |
Преработка од 19:36, 17 септември 2018
Фуга (од латински: {{{1}}}: fuga = „бегство“) е композициски принцип во музиката, што се постигнува со нижење на музички имитации. Фугата може да биде единствен композициски принцип во музичкото дело, но структурите направени во согласност со овој принцип може да бидат вклучени во други музички форми, како што се кантата, миса, концерт или увертира.
Терминот фуга се користел уште во 14 век за да се одбележи музичкиот канон, а подоцна и имитациите. Своето сегашно значење фугата го добила во текот на 17 век. Во ерата на високиот барок, фугата стана посебна музичка форма.
Карактеристика на фугата е комплексна работа на музичкиот мотив. Таа започнува со експозиција во првиот глас, кој вториот глас го повторува за квинта повисоко или за кварт подолу. Другите гласови се воведуваат на сличен принцип. Најчесто ги има три или четири. Фугите со два музички мотива се наречени „двојни фуги“ (исто така има и тројни, четворни).
Најголемиот мајстор на компонирањето фуги бил Јохан Себастијан Бах.
Во времето по барокот, фугата се сметала за застарена музичка форма. Некои од композитори од поново време кои компонирале фуги, се: Феликс Менделсон (прелудиуми и фуги, опус 37), Жорж Бизе (шест фуги), Дмитриј Шостакович (24 прелудиуми и фуги за клавир, опус 87).
Музички пример
- ⓘ (Јохан Себастијан Бах)
Наводи
Надворешни врски
„Фуга (музика)“ на Ризницата ? |