Стефан Дечански: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 44: | Ред 44: | ||
[[Категорија:Српски светци]] |
[[Категорија:Српски светци]] |
||
[[Категорија:Православни монарси]] |
[[Категорија:Православни монарси]] |
||
[[Категорија: |
[[Категорија:Погребани во црквата „Свети Архангел Михаил“ (Белград)]] |
Преработка од 05:56, 3 август 2018
Стефан Дечански | |
---|---|
Фреска на кралот Стефан Дечански со манастирот Високи Дечани | |
Крал на Србија | |
На престол | 1322–1331 |
Крунисување | 6 јануари 1322 |
Претходник | Стефан Константин |
Наследник | Стефан Душан |
Роден(а) | пред 1282 |
Починал(а) | 11 ноември 1331 Звечан | (возр. 46)
Почивалиште | |
Деца | Стефан Урош IV Душан Симеон Урош |
Династија | Немањиќ |
Татко | Стефан Урош II Милутин |
Мајка | Елена |
Вероисповед | Православие |
Потпис |
Стефан Дечански (ок. 1285 – 11 ноември 1331) бил српски крал, син на Стефан Урош II Милутин.
За време на неговата младост, неговиот татко бил приморан да го испрати како заложник на татарскиот кан Ногај, кај кого останал до 1299. Од 1309 година станал управник на Зета. Во 1314 година, учествувал во неуспешната побуна на аристократијата од Зета против Милутин. Стефан Дечански бил заробен, делумно ослепен и изгонет во Константинопол, каде што останал под заштита на Андроник II. Пред смртта, Милутин дозволил Стефан Дечански да се врати во Србија.
Стефан прво се оженил со Теодора, ќерката на бугарскиот цар Смилец. После, нејзината смрт се оженил по втор пат, со Марија Палеологина, ќерката на паниперсевастот Јован Палеолог. За време на граѓанската војна во Византија помеѓу Андроник II и Андроник III, Стефан го поддржал стариот император. Како резултат на тоа, Стефан се нашол во опасна ситуација по поразот на Андроник II во 1328, а особено откако Андроник III формирал сојуз со бугарскиот цар Михаил III Шишман. Сепак, истата година Стефан успеал да ја победи бугарската армија кај Велбужд.
Набрзо потоа, Стефан Дечански бил заробен од неговиот син Стефан Душан и одведен во Звечан, каде наскоро починал.
|