Трновски устав: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
| Ред 18: | Ред 18: | ||
[[Категорија:Устави на Бугарија]] |
[[Категорија:Устави на Бугарија]] |
||
[[Категорија:Историја на Велико Трново]] |
[[Категорија:Историја на Велико Трново]] |
||
[[Категорија:Трета бугарска држава]] |
|||
Преработка од 19:16, 22 јуни 2018
Трновскиот Устав (бугарски: Търновска конституција) — првиот устав на Бугарија.
Уставот бил усвоен на 16 април 1879 година (стар стил) од страна на Конститутивното национално собрание одржано во Велико Трново, како дел од основањето на Кнежевство Бугарија. Уставот станал најголемиот закон на Бугарија откако земјата била издигната во царство во 1908 година[1][2].
Врз основа на белгиската повелба од 1831 година[3], уставот бил буржоаско-либерален по карактер и бил сметан за напреден за своето време[4]. Уставот ја дефинирал функцијата и компетентноста на централните органи на државната власт според принципот на поделба на власта на извршната, законодавната и судска. Уставот предвидувал министерска одговорност, имунитет на пратениците и неповредливост на приватната сопственост. Уставот вклучувал клаузула според која официјално била формирена Бугарската православна црква како официјална религија на нацијата, иако луѓето од другите религии се сметале за еднакви со оние што ја следеле официјалната вера.
Со амандманите во 1893 и 1911 година, кои ја зацврстиле моќта на царот, Трновскиот Устав останал во употреба до 4 декември 1947 година, кога бил заменет со Уставот на Димитров.
Наводи
- ↑ „Конституция на българското княжество (законъ от 16 априлий 1879)“, Сборник на действующите съдебни закони на княжеството (1878-1906), София: Официално издание на Министерството на Правосъдието, 1906
- ↑ Hertslet, Edward (1891), „Constitution of the Principality of Bulgaria“, The Map of Europe by Treaty; which have taken place since the general peace of 1814. With numerous maps and notes, IV (1875-1891) (First. изд.), London: Her Majesty's Stationery Office, стр. 2866–2776, Посетено на 2012-12-25
- ↑ Evgeni Tanchev, Martin Belov, Cristian Ionescu et al., Constitutional Law of 2 EU Member States: Bulgaria and Romania, p. I-8. Alphen aan den Rijn: Kluwer, 2008. ISBN 978-901-3056-35-8
- ↑
Chisholm, Hugh, уред. (1911). . Encyclopædia Britannica (11. изд.). Cambridge University Press.
Надворешни врски
- The text of the Constitution in Bulgarian at the site of the Bulgarian Parliament.
- Translation of the Constitution into English can be found in Wright, Herbert F., уред. (1919), „Bulgaria“, The Constitutions of the States at War 1914-1918 (First. изд.), Washington: Government Printing Office, стр. 87–104, Посетено на 2012-12-24