Азотни оксиди: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 2: Ред 2:
* [[Азотен моноксид]] (NO), азот(II) оксид
* [[Азотен моноксид]] (NO), азот(II) оксид
* [[Азотен диоксид]] (NO<sub>2</sub>), азот(IV) оксид
* [[Азотен диоксид]] (NO<sub>2</sub>), азот(IV) оксид
* [[Диазотоксид]] (N<sub>2</sub>O), азот (I) оксид
* [[Диазотен оксид]] (N<sub>2</sub>O), азот (I) оксид
* [[Азотен триоксид]] (N<sub>2</sub>O<sub>3</sub>), азот(II, IV) оксид, анхидрид на азотастната киселина.
* [[Диазотен триоксид]] (N<sub>2</sub>O<sub>3</sub>), азот(II, IV) оксид, анхидрид на азотастната киселина.
* [[Азотен тетроксид]] (N<sub>2</sub>O<sub>4</sub>), азот(IV) оксид
* [[Диазотен тетроксид]] (N<sub>2</sub>O<sub>4</sub>), азот(IV) оксид
* [[Азотен пентоксид]] (N<sub>2</sub>O<sub>5</sub>), азот(V) оксид, анхидрид на азотната киселина
* [[Диазотен пентоксид]] (N<sub>2</sub>O<sub>5</sub>), азот(V) оксид, анхидрид на азотната киселина
(Последните три од спискот се нестабилни соединенија.)
(Последните три од спискот се нестабилни соединенија.)


Преработка од 22:38, 17 јуни 2018

Поимот азотни оксиди обично се однесува на бинарните соединенија на кислород и азот или нивните соединенија:

(Последните три од спискот се нестабилни соединенија.)

Хемиската реакција која доведува до создавање на азотните оксиди може да се произведи од неколку различни соединенија на кислород и азот (различни пропорционални односи), во зависност од условот на самата реакција. Ова е единствена причина зашто се споредни, нус-производите со N2O; производството на останатите две стабилни оксиди на азот, кои се патем многу токсични, се со закон регулирани.


  • Азот-моноксид, NO
    Азот-моноксид, NO
  • Азот-диоксид, NO2
    Азот-диоксид, NO2
  • Азот-субоксид, N2O
    Азот-субоксид, N2O
  • Азот-триоксид, N2O3
    Азот-триоксид, N2O3
  • Азот-тетроксид, N2O4
    Азот-тетроксид, N2O4
  • Азот-пентоксид, N2O5
    Азот-пентоксид, N2O5


NOx

NOx е воопштена форма за моно-азотни оксиде(NO и NO2). Овие оксиди настануваат за време на процесот согорување, најчесто за време на процесот: согорување на високи температури.[1][2]

На нормална, амбиентална, температура кислородот и азот не реагираат меѓусебно. За време на работата на мотор со внатрешно согорување, мешавини на воздухот и гориво произведуваат доволно висока температура за да се предизвика ендотермна реакција на атмосферскиот азот и кислород во огнот. Во градовите каде што сообраќајот е густ, количината на азотни оксиди е зголемена и може да биде дури и штетна.

Во присуство на повеќе кислород (O2), азот-моноксид (NO) ќе реагира и ќе настане азот-диоксид (NO2), а временскиот период на овие реакции зависи од самата концентрација во воздухот, се гледа на табелата: [3]

NO концентрација у ваздуху

(ppm)

Време потребно половина од присутниот NO

да оксидира во NO2 (мин)

20,000 0.175
10,000 0.35
1,000 3.5
100 35
10 350
1 3500

Кога -x и некои од органските испарливи смеси се (VOC) заедно во воздухот, и во присуство на сончева светлина, тие формираат фотохемиски смог, кој создава голем дел од загадување на природата. Овие загадувања негативно влијаат врз човеково здравје[4].

1. Азот-диоксид, ако се раствори во влага од воздухот, формира компонента (азотна киселина) кисел дожд:

2NO2 + H2O → HNO2 + HNO3

(Азот-диоксид + вода → азотеста киселина + азотна киселина).

2. Потоа азотаната киселина се разложува на:

3HNO2 → HNO3 + 2NO + H2O

(азотаста киселина → азотна киселина + азот-моноксид + вода),

3. каде што азот-моноксид реагира со кислород, оксидира, и формира азот-диоксид кој повторно реагира со вода и повторно прави азотна киселина:

4NO + 3O2 + 2H2O → 4HNO3

(азот-моноксид + кисеоник + вода → азотна киселина).

Азот-моноксид исто така учествува во правење на озонска дупка во тропосферата.[5]

Биогенетичко потекло

Во земјоделството употребата на минерални ѓубрива и обогатување на земјиштето со азотно ѓубриво исто така помага за збогатување на атмосферските NOx, преку процесот денитрификација на активните материи од минералното ѓубриво со помош на микроорганизмите кој го забрзување на процесот.[6][7]

Наводи

  1. ↑ Lide, David R., уред. (2006). CRC Handbook of Chemistry and Physics (87. изд.). Boca Raton, FL: CRC Press. ISBN 0-8493-0487-3.
  2. ↑ Предлошка:Merck13th
  3. ↑ „NOx Removal“. Branch Environmental Corp. Посетено на 26. 12. 2007.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  4. ↑ „Health and Environmental Impacts of NOx“. United States Environmental Protection Agency.
  5. ↑ D. Fowler; и др. (1998). „The atmospheric budget of oxidized nitrogen and its role in ozone formation and deposition“. New Phytologist. 139: 11–23. doi:10.1046/j.1469-8137.1998.00167.x. Напосредна употреба на al. во: |author= (help)
  6. ↑ J.N. Galloway; и др. (2004). „Nitrogen cycles: past, present, and future“. Biogeochemistry. 70 (2): 153–226. doi:10.1007/s10533-004-0370-0. Напосредна употреба на al. во: |author= (help)
  7. ↑ E.A. Davidson & W. Kingerlee (1997). „A global inventory of nitric oxide emissions from soils“. Nutrient Cycling in Agroecosystems. 48: 37–50. doi:10.1023/A:1009738715891.

Надворешни врски

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Азотни_оксиди&oldid=3751357“