Азотни оксиди: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
средување |
Нема опис на уредувањето |
||
| Ред 1: | Ред 1: | ||
Поимот '''азотни оксиди''' обично се однесува на бинарните соединенија на [[кислород]] и [[азот]] или нивните соединенија: |
Поимот '''азотни оксиди''' обично се однесува на бинарните соединенија на [[кислород]] и [[азот]] или нивните соединенија: |
||
* [[ |
* [[Азотен моноксид]] (NO), азот(II) оксид |
||
* [[ |
* [[Азотен диоксид]] (NO<sub>2</sub>), азот(IV) оксид |
||
* [[ |
* [[Диазотоксид]] (N<sub>2</sub>O), азот (I) оксид |
||
* [[ |
* [[Азотен триоксид]] (N<sub>2</sub>O<sub>3</sub>), азот(II, IV) оксид, анхидрид на азотастната киселина. |
||
* [[ |
* [[Азотен тетроксид]] (N<sub>2</sub>O<sub>4</sub>), азот(IV) оксид |
||
* [[ |
* [[Азотен пентоксид]] (N<sub>2</sub>O<sub>5</sub>), азот(V) оксид, анхидрид на азотната киселина |
||
(Последните три од спискот се нестабилни соединенија.) |
(Последните три од спискот се нестабилни соединенија.) |
||
Преработка од 22:35, 17 јуни 2018
Поимот азотни оксиди обично се однесува на бинарните соединенија на кислород и азот или нивните соединенија:
- Азотен моноксид (NO), азот(II) оксид
- Азотен диоксид (NO2), азот(IV) оксид
- Диазотоксид (N2O), азот (I) оксид
- Азотен триоксид (N2O3), азот(II, IV) оксид, анхидрид на азотастната киселина.
- Азотен тетроксид (N2O4), азот(IV) оксид
- Азотен пентоксид (N2O5), азот(V) оксид, анхидрид на азотната киселина
(Последните три од спискот се нестабилни соединенија.)
Хемиската реакција која доведува до создавање на азотните оксиди може да се произведи од неколку различни соединенија на кислород и азот (различни пропорционални односи), во зависност од условот на самата реакција. Ова е единствена причина зашто се споредни, нус-производите со N2O; производството на останатите две стабилни оксиди на азот, кои се патем многу токсични, се со закон регулирани.
-
Азот-моноксид, NO -
Азот-диоксид, NO2 -
Азот-субоксид, N2O -
Азот-триоксид, N2O3 -
Азот-тетроксид, N2O4 -
Азот-пентоксид, N2O5
NOx
NOx е воопштена форма за моно-азотни оксиде(NO и NO2). Овие оксиди настануваат за време на процесот согорување, најчесто за време на процесот: согорување на високи температури.[1][2]
На нормална, амбиентална, температура кислородот и азот не реагираат меѓусебно. За време на работата на мотор со внатрешно согорување, мешавини на воздухот и гориво произведуваат доволно висока температура за да се предизвика ендотермна реакција на атмосферскиот азот и кислород во огнот. Во градовите каде што сообраќајот е густ, количината на азотни оксиди е зголемена и може да биде дури и штетна.
Во присуство на повеќе кислород (O2), азот-моноксид (NO) ќе реагира и ќе настане азот-диоксид (NO2), а временскиот период на овие реакции зависи од самата концентрација во воздухот, се гледа на табелата: [3]
| NO концентрација у ваздуху
(ppm) |
Време потребно половина од присутниот NO
да оксидира во NO2 (мин) |
|---|---|
| 20,000 | 0.175 |
| 10,000 | 0.35 |
| 1,000 | 3.5 |
| 100 | 35 |
| 10 | 350 |
| 1 | 3500 |
Кога -x и некои од органските испарливи смеси се (VOC) заедно во воздухот, и во присуство на сончева светлина, тие формираат фотохемиски смог, кој создава голем дел од загадување на природата. Овие загадувања негативно влијаат врз човеково здравје[4].
1. Азот-диоксид, ако се раствори во влага од воздухот, формира компонента (азотна киселина) кисел дожд:
- 2NO2 + H2O → HNO2 + HNO3
(Азот-диоксид + вода → азотеста киселина + азотна киселина).
2. Потоа азотаната киселина се разложува на:
- 3HNO2 → HNO3 + 2NO + H2O
(азотаста киселина → азотна киселина + азот-моноксид + вода),
3. каде што азот-моноксид реагира со кислород, оксидира, и формира азот-диоксид кој повторно реагира со вода и повторно прави азотна киселина:
- 4NO + 3O2 + 2H2O → 4HNO3
(азот-моноксид + кисеоник + вода → азотна киселина).
Азот-моноксид исто така учествува во правење на озонска дупка во тропосферата.[5]
Биогенетичко потекло
Во земјоделството употребата на минерални ѓубрива и обогатување на земјиштето со азотно ѓубриво исто така помага за збогатување на атмосферските NOx, преку процесот денитрификација на активните материи од минералното ѓубриво со помош на микроорганизмите кој го забрзување на процесот.[6][7]
Наводи
- ↑ Lide, David R., уред. (2006). CRC Handbook of Chemistry and Physics (87. изд.). Boca Raton, FL: CRC Press. ISBN 0-8493-0487-3.
- ↑ Предлошка:Merck13th
- ↑ „NOx Removal“. Branch Environmental Corp. Посетено на 26. 12. 2007.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ „Health and Environmental Impacts of NOx“. United States Environmental Protection Agency.
- ↑ D. Fowler; и др. (1998). „The atmospheric budget of oxidized nitrogen and its role in ozone formation and deposition“. New Phytologist. 139: 11–23. doi:10.1046/j.1469-8137.1998.00167.x. Напосредна употреба на al. во:
|author=(help) - ↑ J.N. Galloway; и др. (2004). „Nitrogen cycles: past, present, and future“. Biogeochemistry. 70 (2): 153–226. doi:10.1007/s10533-004-0370-0. Напосредна употреба на al. во:
|author=(help) - ↑ E.A. Davidson & W. Kingerlee (1997). „A global inventory of nitric oxide emissions from soils“. Nutrient Cycling in Agroecosystems. 48: 37–50. doi:10.1023/A:1009738715891.
Надворешни врски
 |
„Азотни оксиди“ на Ризницата ? |