Лика

Лика (се изговара [lǐːka]) е традиционален регион на Хрватска, приближно од страната на планината Велебит,од југозапад и планината Пљешевица од североисток. На северо-западниот крај Лика се граничи со сливот Огулин-Плашки, и на југо-исток со преминот малован. Денес поголемиот дел од територијата на Лика (Бриње, Доњи Лапац, Госпиќ, Ловинац, Оточац, Перушиќ, Плитвичките Езера, Удбина и Врховине) е дел од Личко-сењската жупанија. Јосишдол, Плашки и Саборко се дел од Карловчката жупанија и Грачац е дел од Задарската жупанија. Најчесто се споменува со горски Котар кој заедно Кордун и Банија, претставувала некогашната војна краина за време на Австро - унгарската монархија. Најубавиот дел на лика ја прават Плитвичките езера и Националниот Парк кои се состојат од 16 од нив и поголеми езера од кои се прави една река Корана.

Географска положба

Лика како географски поим настанала по реката Лика, која извира во Метак. Историскиот поим на Лика, од 10 век, односно е само поречје на горниот тек на реката Лика. Подоцна поимот Лика се прошири на подрачје измеѓу Мала Капела, Велбита и Плешевица како Лички Поуњ. Главните градови се вклучувајќи ги Госпиќ, Оточац, и Грачац, од кои повеќето се наоѓаат во карстните полиња на реките, Лика, Гацка и други. Лика е континентална регија, обиколена со планините Велебит на запад и југ и со Пљешевицна на исток. Северната граница е прилично неодредена зошто огулинското подрачје претставува премин меѓу Лика и горски Котор. Целото тоа подрачје може да се карактеризира како планинско со помалки планински линии и повеќе целини. Има големи стратешки и сообраќајни значења зошто се претставува меѓу континенталниот и приморскиот дел на Хрватска. Низ Лика поминуваат магистрални патови Загреб-Сплит, автопат Заграб-Сплит.