Готлоб Ернст Шулце: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
с Робот: Автоматизирана замена на текст (-философ +филозоф) |
|||
Ред 1: | Ред 1: | ||
'''Готлоб Ернст Шулце''' ([[герм.]] ''Gottlob Ernst Schulze'', [[23 август]] [[1761]] — [[14 јануари]] [[1833]]) е [[германци|германски]] |
'''Готлоб Ернст Шулце''' ([[герм.]] ''Gottlob Ernst Schulze'', [[23 август]] [[1761]] — [[14 јануари]] [[1833]]) е [[германци|германски]] филозоф, претставник на [[скептицизам|скептицизмот]]. Роден е во месноста [[Хелдрунген]] (денес во [[Тирингија]]). Професорувал во [[Витенберг]], [[Хелмштет]] и [[Гетинген]].<ref>''Encyclopedia of Philosophy'', том 7, New York: Macmillan, 1972</ref> Неговото највлијателно дело е „[[Енесидем (книга)|Енесидем]]“ (''Aenesidemus''), каде авторот преку [[скептицизам|скептична]] полемика се обидува да ги побие исказите во „[[Критика на чистиот разум]]“ од [[Имануел Кант]] и „Философија на елементите“ од [[Карл Леонхард Рајнхолд]]. |
||
Во Гетинген, Шулце станал ментор на идниот |
Во Гетинген, Шулце станал ментор на идниот филозоф [[Артур Шопенхауер]] кого го посоветувал да се задржи на изучувањето на [[Платон]] и Кант. Овој совет имал големо влијание во филозофијата на Шопенхауер. Во зимскиот семестар 1810/1811, Шопенхауер кај Шулце изучувал и [[психологија]] и [[метафизика]].<ref>Schopenhauer, ''Manuscript Remains'', Vol. 2, Berg, 1988, ISBN 0-85496-539-4</ref> |
||
Шулце починал во Гетинген. |
Шулце починал во Гетинген. |
||
Ред 8: | Ред 8: | ||
*„Умствените растројства се појавуваат во услови на удобствија — затоа нема да ги најдете кај дивите племиња.“ |
*„Умствените растројства се појавуваат во услови на удобствија — затоа нема да ги најдете кај дивите племиња.“ |
||
*„Еден особен вид на [[споредба (стилистика)|споредба]] се нарекува остроумност … Она што произлегува од неа се идеи за скриените, но сепак површни сличности во нештата.“ |
*„Еден особен вид на [[споредба (стилистика)|споредба]] се нарекува остроумност … Она што произлегува од неа се идеи за скриените, но сепак површни сличности во нештата.“ |
||
*„[[Вистина]]та е кривa [[линија]], а [[ |
*„[[Вистина]]та е кривa [[линија]], а [[филозофија]]та е бројот на [[тангента|тангентите]] што ѝ се доближуваат до [[бесконечност]] без да ја допрат, — [[асимптота|асимптотите]].“ |
||
*„Утврдувањето дали едно расудување е [[априори|аналитичко]] или синтетичко зависи и од тоа што сè опфаќа нашето поимување за „субјект“. Така, она што за некого е аналитичко, за друг ќе биде синтетичко.“ |
*„Утврдувањето дали едно расудување е [[априори|аналитичко]] или синтетичко зависи и од тоа што сè опфаќа нашето поимување за „субјект“. Така, она што за некого е аналитичко, за друг ќе биде синтетичко.“ |
||
*„Кој ја осознал [[природа]]та сама по себе?“ |
*„Кој ја осознал [[природа]]та сама по себе?“ |
||
Ред 19: | Ред 19: | ||
| NAME = Шулце, Готлоб Ернст |
| NAME = Шулце, Готлоб Ернст |
||
| ALTERNATIVE NAMES = |
| ALTERNATIVE NAMES = |
||
| SHORT DESCRIPTION = германски |
| SHORT DESCRIPTION = германски филозоф |
||
| DATE OF BIRTH = 23 август 1761 |
| DATE OF BIRTH = 23 август 1761 |
||
| PLACE OF BIRTH = Хелдрунген |
| PLACE OF BIRTH = Хелдрунген |
Преработка од 13:40, 29 септември 2017
Готлоб Ернст Шулце (герм. Gottlob Ernst Schulze, 23 август 1761 — 14 јануари 1833) е германски филозоф, претставник на скептицизмот. Роден е во месноста Хелдрунген (денес во Тирингија). Професорувал во Витенберг, Хелмштет и Гетинген.[1] Неговото највлијателно дело е „Енесидем“ (Aenesidemus), каде авторот преку скептична полемика се обидува да ги побие исказите во „Критика на чистиот разум“ од Имануел Кант и „Философија на елементите“ од Карл Леонхард Рајнхолд.
Во Гетинген, Шулце станал ментор на идниот филозоф Артур Шопенхауер кого го посоветувал да се задржи на изучувањето на Платон и Кант. Овој совет имал големо влијание во филозофијата на Шопенхауер. Во зимскиот семестар 1810/1811, Шопенхауер кај Шулце изучувал и психологија и метафизика.[2]
Шулце починал во Гетинген.
Мисли
- „Умствените растројства се појавуваат во услови на удобствија — затоа нема да ги најдете кај дивите племиња.“
- „Еден особен вид на споредба се нарекува остроумност … Она што произлегува од неа се идеи за скриените, но сепак површни сличности во нештата.“
- „Вистината е кривa линија, а филозофијата е бројот на тангентите што ѝ се доближуваат до бесконечност без да ја допрат, — асимптотите.“
- „Утврдувањето дали едно расудување е аналитичко или синтетичко зависи и од тоа што сè опфаќа нашето поимување за „субјект“. Така, она што за некого е аналитичко, за друг ќе биде синтетичко.“
- „Кој ја осознал природата сама по себе?“
Наводи
- ↑ Encyclopedia of Philosophy, том 7, New York: Macmillan, 1972
- ↑ Schopenhauer, Manuscript Remains, Vol. 2, Berg, 1988, ISBN 0-85496-539-4
|