Хиландар: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
Ред 2: Ред 2:
'''Хиландар''' или '''Хиландарски манастир''' ([[српски јазик|српски]]: ''Хиландар''; [[грчки јазик|грчки]]: ''Χιλανδαρίου'') е српски православен манастир на [[Света Гора]], [[Егејска Македонија]]. Основан е во 1198 година од страна на [[Свети Сава]] и неговиот татко, големиот жупан Стефан Немања (со монашко име Симеон) <ref>Ћоровић, Вл. Света Гора и Хиландар до шеснаестог века. Београд, 1985</ref>. Во денешно време Хилендарски манастир е најголемото светилиште на [[Срби|српскиот народ]]. Тој стои на четврто место во хиерархијата на светогорските манастири. Вклучен е на листата на светското културно и природно наследство на [[УНЕСКО]].
'''Хиландар''' или '''Хиландарски манастир''' ([[српски јазик|српски]]: ''Хиландар''; [[грчки јазик|грчки]]: ''Χιλανδαρίου'') е српски православен манастир на [[Света Гора]], [[Егејска Македонија]]. Основан е во 1198 година од страна на [[Свети Сава]] и неговиот татко, големиот жупан Стефан Немања (со монашко име Симеон) <ref>Ћоровић, Вл. Света Гора и Хиландар до шеснаестог века. Београд, 1985</ref>. Во денешно време Хилендарски манастир е најголемото светилиште на [[Срби|српскиот народ]]. Тој стои на четврто место во хиерархијата на светогорските манастири. Вклучен е на листата на светското културно и природно наследство на [[УНЕСКО]].


== Историја на манастирот ==
По падот на македонските, бугарските и српски територии под турско ропство голем број на христијани од овие области се замонашиле монаси во него. Во XVIII век, манастирот великодушно ги дарува трговците како Хаџи Валчо и др. Многу познати христијани од тоа време го посетуваат или живеат во него: [[Софрониј Врачански]], [[Неофит Бозвели]], [[Иларион Макариополски]] и други. [[Свети Паисиј Хилендарски|Отец Паисиј]] ја пишува таму својата ''[[Свети_Паисиј_Хилендарски#"Историjа словенобугарска"|Историја славјанобугарска]]''.
По падот на македонските, бугарските и српски територии под турско ропство голем број на христијани од овие области се замонашиле монаси во него. Во XVIII век, манастирот великодушно ги дарува трговците како Хаџи Валчо и др. Многу познати христијани од тоа време го посетуваат или живеат во него: [[Софрониј Врачански]], [[Неофит Бозвели]], [[Иларион Макариополски]] и други. [[Свети Паисиј Хилендарски|Отец Паисиј]] ја пишува таму својата ''[[Свети_Паисиј_Хилендарски#"Историjа словенобугарска"|Историја славјанобугарска]]''.



Преработка од 00:19, 6 јуни 2016

Хиландар или Хиландарски манастир (српски: Хиландар; грчки: Χιλανδαρίου) е српски православен манастир на Света Гора, Егејска Македонија. Основан е во 1198 година од страна на Свети Сава и неговиот татко, големиот жупан Стефан Немања (со монашко име Симеон) [1]. Во денешно време Хилендарски манастир е најголемото светилиште на српскиот народ. Тој стои на четврто место во хиерархијата на светогорските манастири. Вклучен е на листата на светското културно и природно наследство на УНЕСКО.

Историја на манастирот

По падот на македонските, бугарските и српски територии под турско ропство голем број на христијани од овие области се замонашиле монаси во него. Во XVIII век, манастирот великодушно ги дарува трговците како Хаџи Валчо и др. Многу познати христијани од тоа време го посетуваат или живеат во него: Софрониј Врачански, Неофит Бозвели, Иларион Макариополски и други. Отец Паисиј ја пишува таму својата Историја славјанобугарска.

Во 70-тите години на 20 век грчката влада предлага да се изгради електрична мрежа во Света Гора. Светата заедница, владејачка монашката република одбива и оттогаш секој манастир се напојува со автономни електрогенератори. Така Хилендар е електрифициран во 80-тите години на 20 век. Во 2004 година се случува инцидент со електрична грејна печка во стариот дел на манастирот. Избувнува силен пожар, кој значително го оштетил северозападното станбено крило. И во моментов продолжуваат да се извршуваат обновување работи.

Извори

  1. Ћоровић, Вл. Света Гора и Хиландар до шеснаестог века. Београд, 1985