Зајак: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
→Зајакот во литературата и во популарната култура: дополнување |
→Зајакот во литературата и во популарната култура: дополнување |
||
Ред 11: | Ред 11: | ||
Зајаците се јавуваат како тема во повеќе уметнички или популарни дела, како: |
Зајаците се јавуваат како тема во повеќе уметнички или популарни дела, како: |
||
* „Зајаците и жабите“ - басна на американскиот писател [[Емброуз Бирс]].<ref> Емброуз Бирс, ''Басни''. Скопје: Темплум, 2016, стр. 50.</ref> |
* „Зајаците и жабите“ - басна на американскиот писател [[Емброуз Бирс]].<ref> Емброуз Бирс, ''Басни''. Скопје: Темплум, 2016, стр. 50.</ref> |
||
* „Зајакот и желката“ - басна на американскиот писател [[Емброуз Бирс]].<ref> Емброуз Бирс, ''Басни''. Скопје: Темплум, 2016, стр. 51.</ref> |
|||
== Галерија == |
== Галерија == |
Преработка од 12:12, 28 април 2016
Зајак - животно од редот глодари.
Видови зајаци
Зајакот-дупкар спаѓа во редот зајакообразни цицачи и во фамилијата зајаци, во која се вбројува и обичниот зајак. Домашните видови настанале од дивиот зајак-дупкар. Потекнува од Европа, но денес го населува целиот свет, освен на Антарктикот и некои острови во Југоисточна Азија. Се среќава во тревни или шумовити предели, како и во обработени полиња. Достигнува должина од 40 сантиметри и тежина од 2 кг, а жиивее од три до шест години. Сексуалната зрелост ја постигнува на возраст од околу четири месеци и се спарува во текот на пролетта и летото. По едномесечен период на носење, женката раѓа две до седум малечки, и тоа, четири до пет пати во текот на годината. Младенчињата се раѓаат слепи и без влакна, во дувло ископано во земјата, на меко легло прекриено со влакна од мајката. Зајакот-дупкар е тревојадец. Тој се храни со трева, корења, лисје и кора од дрвјата. Поради тоа забите му се трошат и горните секачи постојано му растат.
Зајакот во литературата и во популарната култура
Зајакот често се среќава како лик во литературата и во популарната култура. На пример, тој е чест лик во народните приказни, во кои понекогаш има и волшебни својства. Таков е случајот со турската бајка „Белиот зајак“ во која еден бел зајак (кој знае да зборува) се одликува со голема мудрост и постојано му помага на принцот во сите неволји, а на крајот се дознава дека зајакот, всушност, е најмладата сестра на принцот која исчезнала пред многу години.[1]
Исто така, зајакот е чест лик во филмовите. Така, во 1988 година бил снимен филмот „Кој го намести зајакот Роџер“ (Who framed Roger Rabbit), кој постигнал голем успех и освоил три награди „Оскар“.[2]
Зајаците се јавуваат како тема во повеќе уметнички или популарни дела, како:
- „Зајаците и жабите“ - басна на американскиот писател Емброуз Бирс.[3]
- „Зајакот и желката“ - басна на американскиот писател Емброуз Бирс.[4]
Галерија
Наводи
- ↑ „Бели зец“ во: Турске бајке. Београд: Народна књига, 1978, стр. 127-144.
- ↑ IMDb, Who Framed Roger Rabbit (1988) (пристапено на 6.12.2015)
- ↑ Емброуз Бирс, Басни. Скопје: Темплум, 2016, стр. 50.
- ↑ Емброуз Бирс, Басни. Скопје: Темплум, 2016, стр. 51.