Петта македонска ударна бригада: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
сНема опис на уредувањето |
сНема опис на уредувањето |
||
| Ред 1: | Ред 1: | ||
{{Infobox military unit |
|||
| unit_name = Петта македонска ударна бригада |
|||
| image = |
|||
| caption = |
|||
| nickname = |
|||
| motto = |
|||
| colors = |
|||
| march = |
|||
| ceremonial_chief = |
|||
| type = |
|||
| branch = |
|||
| dates = 2 август 1944 – 25 декември 1944 |
|||
| country = |
|||
| allegiance = |
|||
| command_structure = |
|||
| size = |
|||
| specialization = |
|||
| garrison = |
|||
| garrison_label = |
|||
| battles = |
|||
| decorations = |
|||
| notable_commanders= [[Васко Карангелевски]] |
|||
}} |
|||
'''Петта македонска ударна бригада''' (познати и како '''Прилепска ударна бригада''') била формирана на 2 август 1944 година во месноста Влашки Колиби, близу село Зборско, на планината Кожув. Била формирана од 750 борци од Прилепско, со борците од Првиот баталјон „Мирче Ацев“ на Втората македонска бригада и одредот „Трајче Петкановски“. Водела борби кај селата Капиново, Богомила (12//13 август), Бреза (25 август) и Здуње (28 август), го ослободила Градско и срушила шест мостови на патот Велес-Градско. Откако била ставена под команда на Четириесет и деветтата (македонска) дивизија на НОВЈ (10 септември), со борби влегла во ослободен Прилеп (11 септември) до неговото повторно заземање од германските сили (21 септември). Ги продолжила борбите кај селата Степанци и Извор (на патот Прилеп-Велес, 23 септември), кај Бакарно Гумно и селата Големо Коњари (1 октомври), Ивањевци и Тројкрсти (на патот Прилеп-Битола, 2-6 октомври), Буково и Прентов Мост (на патот Ресен-Охрид, 13 октомври), кај реката Шемница (22 октомври), селата Глумово, Грчец и Сушево (на патот Скопје-Тетово, 25 октомври), учествувајќи во борбите за ослободување на Прилеп (29 октомври - 2 ноември), Ресен (5 ноември), и Охрид (7 ноември), по што ја запоседнала македонско-грчката граница на битолско-преспанското подрачје (ноември 1944). Подоцна влегла во составот на Осмата (македонска) дивизија на КНОЈ (25 декември) како нејзина втора бригада, овојпат за обезбедување на македонско-албанската граница. |
'''Петта македонска ударна бригада''' (познати и како '''Прилепска ударна бригада''') била формирана на 2 август 1944 година во месноста Влашки Колиби, близу село Зборско, на планината Кожув. Била формирана од 750 борци од Прилепско, со борците од Првиот баталјон „Мирче Ацев“ на Втората македонска бригада и одредот „Трајче Петкановски“. Водела борби кај селата Капиново, Богомила (12//13 август), Бреза (25 август) и Здуње (28 август), го ослободила Градско и срушила шест мостови на патот Велес-Градско. Откако била ставена под команда на Четириесет и деветтата (македонска) дивизија на НОВЈ (10 септември), со борби влегла во ослободен Прилеп (11 септември) до неговото повторно заземање од германските сили (21 септември). Ги продолжила борбите кај селата Степанци и Извор (на патот Прилеп-Велес, 23 септември), кај Бакарно Гумно и селата Големо Коњари (1 октомври), Ивањевци и Тројкрсти (на патот Прилеп-Битола, 2-6 октомври), Буково и Прентов Мост (на патот Ресен-Охрид, 13 октомври), кај реката Шемница (22 октомври), селата Глумово, Грчец и Сушево (на патот Скопје-Тетово, 25 октомври), учествувајќи во борбите за ослободување на Прилеп (29 октомври - 2 ноември), Ресен (5 ноември), и Охрид (7 ноември), по што ја запоседнала македонско-грчката граница на битолско-преспанското подрачје (ноември 1944). Подоцна влегла во составот на Осмата (македонска) дивизија на КНОЈ (25 декември) како нејзина втора бригада, овојпат за обезбедување на македонско-албанската граница. |
||
Преработка од 20:22, 14 ноември 2015
| Петта македонска ударна бригада | |
|---|---|
| Активна | 2 август 1944 – 25 декември 1944 |
| Команданти | |
| Истакнати команданти | Васко Карангелевски |
Петта македонска ударна бригада (познати и како Прилепска ударна бригада) била формирана на 2 август 1944 година во месноста Влашки Колиби, близу село Зборско, на планината Кожув. Била формирана од 750 борци од Прилепско, со борците од Првиот баталјон „Мирче Ацев“ на Втората македонска бригада и одредот „Трајче Петкановски“. Водела борби кај селата Капиново, Богомила (12//13 август), Бреза (25 август) и Здуње (28 август), го ослободила Градско и срушила шест мостови на патот Велес-Градско. Откако била ставена под команда на Четириесет и деветтата (македонска) дивизија на НОВЈ (10 септември), со борби влегла во ослободен Прилеп (11 септември) до неговото повторно заземање од германските сили (21 септември). Ги продолжила борбите кај селата Степанци и Извор (на патот Прилеп-Велес, 23 септември), кај Бакарно Гумно и селата Големо Коњари (1 октомври), Ивањевци и Тројкрсти (на патот Прилеп-Битола, 2-6 октомври), Буково и Прентов Мост (на патот Ресен-Охрид, 13 октомври), кај реката Шемница (22 октомври), селата Глумово, Грчец и Сушево (на патот Скопје-Тетово, 25 октомври), учествувајќи во борбите за ослободување на Прилеп (29 октомври - 2 ноември), Ресен (5 ноември), и Охрид (7 ноември), по што ја запоседнала македонско-грчката граница на битолско-преспанското подрачје (ноември 1944). Подоцна влегла во составот на Осмата (македонска) дивизија на КНОЈ (25 декември) како нејзина втора бригада, овојпат за обезбедување на македонско-албанската граница.
